Η Δύση μετράει συμμάχους στο Μόναχο

«Πρέπει να παραδεχτούμε ότι θα είναι μεγάλη πρόκληση να κρατήσουμε ενθουσιώδεις τις χώρες της ΕΕ. Την ξυπνήσαμε τη Δύση, οπότε δεν μπορούμε να την αφήσουμε να κοιμηθεί ξανά», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Ματέους Μοραβιέτσκι, με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία που σε λίγα 24ωρα συμπληρώνει έναν χρόνο συγκρούσεων. Ο Μοραβιέτσκι αναφερόταν στον κίνδυνο που υπάρχει η Δύση να σταματήσει, λόγω κόπωσης, κάποια στιγμή να στηρίζει την Ουκρανία ενάντια στον ρωσικό επιθετικό αναθεωρητισμό.

Ηγέτες από την Κεντρική Ευρώπη, τη Βαλτική και τις σκανδιναβικές χώρες, του Μοραβιέτσκι συμπεριλαμβανομένου, βλέπουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία διαφορετικά από ό,τι οι ομόλογοί τους στη Δυτική Ευρώπη, γράφει ο Τζέιμι Ντέτμερ στο Politico.

Χώρες που είχαν κληθεί να αντιμετωπίσουν τη ρωσική ή τη σοβιετική επιθετικότητα στο παρελθόν, ανησυχούν τώρα πολύ περισσότερο για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία.

«Βλέπουν το μέλλον τους ως άρρηκτα συνδεδεμένο με το μέλλον της Ουκρανίας και μια νίκη της Ρωσίας – μερική ή μη – ως δική τους ήττα κι όχι μόνο ως ήττα της Ουκρανίας. Για αυτές τις χώρες, δεν γίνεται να παγιωθεί εκεί μια νέα παγωμένη σύγκρουση, ούτε να ακολουθήσουν διαπραγματεύσεις που θα μπορούσαν να δώσουν στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν την ευκαιρία να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να επιστρέψει…», εξηγεί ο Ντέτμερ απηχώντας μια άποψη την οποία είχε εκφράσει προ μηνών και ο Ιβάν Κράστεφ μέσα από άρθρο που είχε δημοσιεύσει στους New York Times. Σύμφωνα με εκείνο το άρθρο, οι Ανατολικοευρωπαίοι φοβούνται την επιστροφή των χωρών τους υπό μια ρωσική σφαίρα επιρροής σε περίπτωση ήττας της Ουκρανίας.

Οι διαφορετικές ενδονατοϊκές προσεγγίσεις για το πώς θα μπορούσε να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία επανέρχονται, πια, στο προσκήνιο με φόντο τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου που διεξάγεται το τριήμερο 17 – 19 Φεβρουαρίου στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας.

Απουσία αντιπροσωπειών από τη Ρωσία και το Ιράν που δεν προσκλήθηκαν στη φετινή Διάσκεψη, όλα τα βλέμματα στρέφονται πλέον στην Κίνα από τη μια πλευρά, που θα δώσει το «παρών» φέτος στο Μόναχο (αξιοποιώντας την ευκαιρία της μετάβασής του στη Γερμανία, ο κορυφαίος Κινέζος διπλωμάτης Ουάνγκ Γι θα έκανε μάλιστα και μια μίνι περιοδεία στην Ευρώπη τις προηγούμενες ημέρες), και στους δυτικούς συμμάχους από την άλλη, που μένει να φανεί εάν θα μπορέσουν να «ευθυγραμμιστούν» υιοθετώντας κοινή γραμμή έναντι της Ουκρανίας.

Μέχρι στιγμής, η Δύση έχει επιδείξει αξιοσημείωτη συνοχή απέναντι στη ρωσική εισβολή, πράγμα που είναι βέβαιο ότι θα τονιστεί ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της φετινής Διάσκεψης του Μονάχου.

Τους περασμένους δώδεκα μήνες ωστόσο, το δυτικό μέτωπο γνώρισε παράλληλα και σειρά από διαφωνίες. Διαφωνίες οι οποίες μπορεί να ξεπεράστηκαν μεν… αλλά για ακόμη πόσο καιρό άραγε θα ξεπερνιούνται, από τη στιγμή που δεν έχουν εκλείψει;

«Ήταν 26 Ιανουαρίου του 2022, όταν η τότε υπουργός Άμυνας της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι το Βερολίνο θα στείλει 5.000 κράνη στην Ουκρανία… Έκτοτε έγιναν πάρα πολλά, με τους Γερμανούς να επιδίδονται σε μια σειρά από διστακτικές μεν πλην όμως αλλεπάλληλες μετατοπίσεις, στέλνοντας στην Ουκρανία όχι μόνο κράνη αλλά και αντιαρματικά, αντιαεροπορικά, αυτοκινούμενα πυροβόλα… τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Marder και άρματα μάχης Leopard 2», γράφαμε στην «Κ» τον περασμένο Ιανουάριο, διερωτώμενοι τότε πότε ακριβώς θα φτάσουν τα Leopard στην Ουκρανία, πόσα θα είναι αυτά που θα φτάσουν εκεί και πώς θα επηρεάσουν τις εξελίξεις επί του πεδίου.

«From tents to tanks» («Από τις σκηνές στα τανκς»), σημείωσε σε δική του ανάλυση προ ημερών το Associated Press, αποτυπώνοντας τις διαδοχικές μετατοπίσεις που έχουν σημειωθεί τους περασμένους δώδεκα μήνες στα (ολοένα μεγαλύτερα και ισχυρότερα στρατιωτικά) περιθώρια στήριξης των νατοϊκών συμμάχων προς την Ουκρανία.

Οι διαφωνίες ωστόσο εντός του νατοϊκού στρατοπέδου παραμένουν, με τους Ανατολικοευρωπαίους (τις χώρες της Βαλτικής, κάποιες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης κ.ά.) να ζητούν τώρα να δοθούν στην Ουκρανία και δυτικά μαχητικά αεροσκάφη, εκτός από δυτικής κατασκευής άρματα μάχης, προωθώντας έτσι ένα αίτημα το οποίο όμως οι Δυτικοευρωπαίοι προς το παρόν απορρίπτουν.

Ο φόβος του Πολωνού πρωθυπουργού Μοραβιέτσκι και πολλών άλλων, είναι ότι η δυτική Ευρώπη, εάν ανακύψει τους προσεχείς μήνες μια ευκαιρία συμβιβαστικής διευθέτησης της ουκρανικής κρίσης που θα γίνεται αποδεκτή από την πλευρά της Μόσχας, θα σπεύσει να την αρπάξει προς μεγάλη απογοήτευση του Κιέβου, της Βαρσοβίας κ.ά.