Ο πολιτικός Άδωνις και ο πολιτικάντης Βαξεβάνης

Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, ο πολιτικός, ο αυθεντικός πολιτικός, πριν από ιδεολογικά χρώματα και κομματικές ταυτότητες, επιζητεί το ανοιχτό, το δημόσιο, το συλλογικό. Η ίδια, άλλωστε, η πολιτική είναι δημόσια, έχει έναν ανεξίτηλα κοινό χαρακτήρα. Ο γνήσιος πολιτικός πραγματώνεται μέσα από την ανοιχτή, την δημόσια απεύθυνσή του στους άλλους πολίτες, στους συνανθρώπους της κοινότητας.

Καυτό ακριβώς το φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό του πολιτικού τον διαφοροποιεί αποφασιστικά και κάθετα από τον πολιτικάντη, που εισέρχεται στους χώρους της πολιτικής κρυφά, στρεβλά, ενίοτε μάλιστα λάθρα. Ο πολιτικάντης, είτε είναι βουλευτής, είτε δημοσιογράφος, είτε επικοινωνιολόγος, δεν αντιμετωπίζει την πολιτική σαν μια δημόσια, ανοιχτή κοινωνία με τους άλλους, αλλά επιδίδεται σε ψέματα για τον όποιο πολιτικό αντίπαλο, προχωρά σε ηθελημένες παραφθορές της πραγματικότητας και, στην εποχή μας, εποχή των μαζικών μέσων, φθάνει να αφήσει ακόμη και αφήνει δηλητηριώδεις αιχμές για την πολιτική κι ηθική ακεραιότητα του αντιπάλου του.

Αυτή η παλαιά, η «παιδική ασθένεια» του πολιτικάντη, που τη συναντά κανείς ακόμη και σε προνεωτερικές, μεσαιωνικές πραγματικότητες, φαίνεται ότι εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα, να γίνεται ακόμη πιο επιθετική σε προεκλογικές περιόδους, όπως ακριβώς αυτή που ζούμε. Έτσι, πολιτικάντικα φερόμενος, ο εκδότης και δημοσιογράφος κ. Κώστας Βαξεβάνης, ο δηλωμένος θαυμαστής και υπερασπιστής του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Αλέξη Τσίπρα, δεν διστάζει να δημοσιεύσει φωτογραφία στην εφημερίδα Documento από προσωπική, πολιτική εκδήλωση του κ. Άδωνι Γεωργιάδη, Αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας και Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη κάπου δυο ώρες πριν από την προγραμματισμένη εκδήλωση του πολιτικού αντιπάλου και η εφημερίδα επιχαίρει για το ότι τα καθίσματα της εκδήλωσης δεν είχαν ακόμη καλυφθεί από φίλους και ψηφοφόρους του κ. Άδωνι Γεωργιάδη. Δυο ώρες μετά, το The Mall Athens στο Μαρούσι είναι ως γνωστόν πλημμυρισμένο από φίλους και ψηφοφόρους ενός γνήσιου πολιτικού «μετάλλου», του κ. Γεωργιάδη, διαψεύδοντας έτσι το πολιτικάντικο σόφισμα του κ. Βαξεβάνη.

Νομίζαμε, ως πολίτες μιας προωθημένης και σύγχρονης δημοκρατίας, ότι είχαμε αφήσει πίσω μας πολιτικάντικες πρακτικές και μεθόδους, ότι είχαμε ωριμάσει πολιτικά εγκαταλείποντας την πολιτικάντικη «προιστορία» της πολιτικής. Πιθανότατα αυτό συμβαίνει αλλά φαίνεται πως ορισμένοι παραμένουν εραστές του πιο φθηνού πολιτικάντικου κόλπου. Ίσως για αυτό να αποδοκιμάζονται μαζικά στη μόνιμη δεύτερη θέση του πολιτικού αγώνα.