Ουκρανία: Μετά τον ένα χρόνο πολέμου έρχονται οι μεγάλες επιθέσεις της άνοιξης

Κρίσιμη (σίγουρα) αλλά και εξαιρετικά βίαιη (κατά πάσα πιθανότητα), η επόμενη φάση του πολέμου στην Ουκρανία αρχίζει να μας «δείχνει» πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί καθώς αφήνουμε πια πίσω μας τον χειμώνα και μπαίνουμε στην άνοιξη.

Έπειτα από ένα διάστημα συντήρησης δυνάμεων, ανασύνταξης, προετοιμασίας, πληγμάτων από απόσταση αλλά και σκληρών συγκρούσεων κυρίως σε ένα μέτωπο: εκείνο της Μπαχμούτ στην ανατολική Ουκρανία, οι αντιμαχόμενες πλευρές ετοιμάζονται πια – και οι δύο – να προχωρήσουν σε νέες επιθέσεις, σύμφωνα με τους New York Times.

Η Μόσχα εκτιμάται, μάλιστα, ότι θα είναι εκείνη που θα κάνει την πρώτη επιθετική κίνηση. Τα οπλικά συστήματα που στέλνει η Δύση στους Ουκρανούς όσο περνά ο καιρός αυξάνονται αλλά και ενισχύονται (βλ. τανκς Leopard ενώ το Κίεβο από την πλευρά του ζητά και μαχητικά αεροσκάφη) και, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η ρωσική πλευρά εκτιμά ότι θα πρέπει να κινηθεί πρώτη και γρήγορα, ώστε να προλάβει τις όποιες μελλοντικές νέες αποστολές δυτικού οπλισμού. Υπενθυμίζεται άλλωστε, κι αυτό είναι σημαντικό, ότι τα γερμανικής κατασκευής άρματα μάχης Leopard, τα βρετανική άρματα Challenger 2 και πολλά άλλα από όσα έχουν υποσχεθεί οι Δυτικοί ως στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία ακόμη δεν έχουν φτάσει εκεί. (Ειρήσθω εν παρόδω, τα αμερικανικής κατασκευής τεθωρακισμένα οχήματα Bradley που είχαν υποσχεθεί να στείλουν οι ΗΠΑ, εάν δεν έχουν ήδη φτάσει, φτάνουν αυτές τις ημέρες.)

Οι Ουκρανοί, από την πλευρά τους, προειδοποιούν ότι η επικείμενη επίθεση της Ρωσίας θα μπορούσε να είναι η πιο «φιλόδοξη» που έχουν πραγματοποιήσει οι ρωσικές δυνάμεις από την αρχή του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022. Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι οι Ρώσοι έχουν εν τω μεταξύ στρατολογήσει και εκατοντάδες χιλιάδες νέους μαχητές, πολλούς από τους οποίους σχεδιάζουν τώρα να στείλουν στο μέτωπο.

Το στοίχημα για την Ουκρανία, από την άλλη μεριά, θα είναι να καταφέρει να αμυνθεί μεν επιτυχώς, χωρίς όμως να εξαντλήσει τους πόρους που η ίδια χρειάζεται προκειμένου να πραγματοποιήσει τη δική της αντεπίθεση.

Το Κίεβο εκπαιδεύει χιλιάδες δικούς του στρατιώτες εκτός των ουκρανικών συνόρων (στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στη Γερμανία) και προσπαθεί να συγκεντρώσει βαρέα όπλα και πυρομαχικά πριν από μια επίθεση που θα έχει σκοπό να «σπάσει τα κόκκαλα» του ρωσικού στρατού, δηλώνει από την πλευρά του στους New York Times ο Ολεξάντρ Ντανίλιουκ, πρώην επικεφαλής του ουκρανικού συμβουλίου εθνικής ασφάλειας.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και οι δύο πλευρές θέλουν να προχωρήσουν σε επιθέσεις», σχολιάζει ο Μικ Ράιαν, απόστρατος υποστράτηγος του αυστραλιανού στρατού και συνεργάτης του αυστραλιανού Ινστιτούτου μελετών Lowy.

Πού μπορεί να επιτεθεί η Ρωσία

Σύμφωνα με τις ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ζητήσει από τους στρατηγούς του να έχουν πάρει τον έλεγχο ολόκληρης της περιφέρειας του Ντονμπάς (και τη Λιμάν δηλαδή, και το Κραματόρσκ, και την Μπαχμούτ) ως τον Μάρτιο του 2023.

Περίπου 320.000 Ρώσοι στρατιώτες βρίσκονται ήδη στην Ουκρανία και άλλοι 150.000 υπολογίζεται ότι βρίσκονται σε φάση εκπαίδευσης. Κινητοποιώντας τις πολυάριθμες αυτές δυνάμεις, το Κρεμλίνο θα μπορούσε να επιχειρήσει ένα μπαράζ από επιθέσεις με την ελπίδα αυτές να λυγίσουν τις ουκρανικές αντιστάσεις λόγω πλήθους, ρυθμού και έντασης.

Οι Ρώσοι θα επιχειρήσουν να «πάρουν» θέσεις-κλειδιά των Ουκρανών όπως είναι η Μπαχμούτ, η Λιμάν και το Βουλεντάρ. Το οποίο Βουλεντάρ ειδικότερα, βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη σιδηροδρομική γραμμή που οδηγεί στην υπό ρωσικό έλεγχο Κριμαία και, ως εκ τούτου, θεωρείται σημαντικός σταθμός στη γραμμή εφοδιασμού των ρωσικών δυνάμεων.Εκτιμάται ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να επιτεθούν από το Βουλεντάρ στον νότο και από την Κρεμίνα στον βορρά, επιχειρώντας να περικυκλώσουν έτσι τις ουκρανικές δυνάμεις που μάχονται δυτικά του Ντονέτσκ.

Η Μόσχα θα μπορούσε, ωστόσο, να επιχειρήσει και κάτι άλλο: για παράδειγμα να «εκτρέψει» τις άμυνες της Ουκρανίας προς άλλες κατευθύνσεις, εξαπολύοντας νέες επιθέσεις προς το Σούμι και προς το Χάρκοβο στο βορρά, καθώς κάτι τέτοιο θα ανάγκαζε τους Ουκρανούς να πάρουν δυνάμεις από άλλα σημεία και τις μετακινήσουν προς τα εκεί. Σύμφωνα με την ανάλυση των NY Times, οι Ουκρανοί, αν και έχουν διακηρύξει επισήμως ότι στόχος τους είναι να ανακαταλάβουν το σύνολο των εδαφών που έχουν χάσει της Κριμαίας συμπεριλαμβανομένης, δεν έχουν πολλές πιθανότητες να καταφέρουν να προσεγγίσουν ξανά τη γραμμή επαφής ανατολικά της Μαριούπολης, όπως εκείνη δηλαδή είχε διαμορφωθεί πριν από τη ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου του 2022.

Αντιθέτως, η αντεπίθεση των Ουκρανών που φαίνεται να έχει τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας είναι προς τον νότο. Οι εκεί ρωσικές θέσεις αξίζει να σημειωθεί, άλλωστε, ότι είναι εντός της εμβέλειας των αμερικανικών συστημάτων πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων HIMARS που έχει στη διάθεσή της η Ουκρανία.

Οι Ουκρανοί θα είχε νόημα να κινηθούν προς την Μελιτόπολη, μια πόλη από την οποία περνούν δύο μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι και μια σιδηροδρομική γραμμή. Εάν καταφέρουν να την καταλάβουν, τότε θα έχουν επιτύχει ένα σημαντικό πλήγμα στις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού τις οποίες και θα έχουν διασπάσει, με τους εναπομείναντες μάλιστα Ρώσους στα δυτικά να είναι εντός της εμβέλειας των δυτικών πυραύλων που έχουν στη διάθεσή τους οι ουκρανικές δυνάμεις. Οι Ρώσοι προφανώς και το γνωρίζουν, για αυτό και έχουν μπλοκάρει τη διαδρομή προς τη Μελιτόπολη με χαρακώματα, παγίδες για τανκς, τσιμεντένιες πυραμίδες κ.ά.

«Οι Ρώσοι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να “χάσουν” τις μεγάλες οδικές αρτηρίες που συνδέουν τη νότια Χερσώνα με την (“ρωσική” ήδη από το 2014) Κριμαία, καθώς κάτι τέτοιο θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα ανεφοδιασμού για τις εκτός Κριμαίας ρωσικές δυνάμεις. Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι και την απώλεια της Χερσώνας, όταν αποσπάσθηκε από τον ρωσικό έλεγχο τον περασμένο Νοέμβριο (σ.σ. του 2022), η ρωσική στρατιωτική ηγεσία την είχε αποδώσει σε προβλήματα στον ανεφοδιασμό που καθιστούσαν αδύνατη τη διατήρηση ρωσικών δυνάμεων δυτικά του Δνείπερου», γράφαμε στην «Κ» τον περασμένο Δεκέμβριο.

Περίπου δύο μήνες μετά, όλοι δείχνουν να προετοιμάζονται για νέες μεγάλες συγκρούσεις, με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να έχει προαναγγείλει διάγγελμα για τις 21 Φεβρουαρίου και τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να μεταβαίνει στην Πολωνία μεταξύ 20 και 22 Φεβρουαρίου, ενώ στις 24 Φεβρουαρίου συμπληρώνεται επισήμως ένας χρόνος από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.