O θεωρητικός του γκωλισμού για τον Τραμπ

Ο Πιερ Μανάν είναι ξεκάθαρα φιλελεύθερος. Αποτελεί ένα είδος alter ego του φιλελευθερισμού του Φράνσις Φουκουγιάμα, χωρίς να εκφράζεται όμως αρνητικά για το έργο του. Σε προχωρημένη ηλικία, υπερασπίζεται έναν «έμμετρο φιλελευθερισμό», διαβάζει Μονταίν και Λοκ, μετά τη συνταξιοδότησή του από το πανεπιστήμιο, όπου δίδαξε και αγωνίστηκε για τον φιλελευθερισμό και τα ιδεώδη του σε καιρούς διανοητικά και πνευματικά χαλεπούς.

Είναι κοντά στους Γκωλικούς, ένα κόμμα που υποστηρίζει κριτικά, το τελευταίο διάστημα, τον Μακρόν και τον μακρονισμό, παρακολουθεί πάντα με ενθουσιασμό κάθε φιλελεύθερο εγχείρημα και εκκλησιάζεται «με πάθος», όπως λέει.

Στο κείμενο που ακολουθεί, κατακεραυνώνει τον Ντόναλντ Τραμπ και τον τραμπισμό. Παίρνει ξεκάθαρα θέση εναντίον του και κρούει τον κώδωνα για παραφθορά των φιλελεύθερων και συντηρητικών ιδεών από τον πρώην πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ένα νεφέλωμα Αμερικανών Καθολικών στοχαστών υποστηρίζει την ανατροπή του πολιτικού φιλελευθερισμού για να τεθεί τέλος στις αμβλώσεις, τα ζητήματα φύλου, τον γουόκισμό… τα οποία συνδέουν και «κουμπώνουν» με τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Το λαϊκιστικό όραμα αυτών των Αμερικανοκαθολικών ιδεολόγων εμπνέει ορισμένους Ρεπουμπλικάνους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ στοιχειώνει την αμερικανική θρησκευτική δεξιά. Η πιθανή υποψηφιότητά του για την προεδρία του 2024 χαροποιεί τους συγγραφείς που εργάζονται για να εφαρμόσουν ένα επίχρισμα σεβασμού στη δημοκρατική οπισθοδρόμηση που ενσαρκώνει. Περιθωριακό μέχρι πρόσφατα, το πνευματικό εγχείρημα για την ανατροπή του πολιτικού φιλελευθερισμού, το φιλοσοφικό εγχείρημα που καθόρισε την Αμερική, αποκτά επιρροή. Αναπτύσσεται ένα αντί-μοντέλο, με στόχο την αποκατάσταση των παραδοσιακών ιεραρχιών. Η ενδιάμεση ψηφοφορία της 8ης Νοεμβρίου ήταν μια νέα δοκιμασία για τον λαϊκισμό, που, όμως έχει κυριεύσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ένας μεγάλος αριθμός υποψηφίων Τραμπιστών, οι θεωρητικοί αυτού του σκοτεινού κόσμου θα δουν την προσέγγισή τους να επικυρώνεται στην κάλπη.

Λαμπροί μελετητές και ακόμη σημαντικότεροι ερευνητές, συγγραφείς και δημοσιογράφοι επικαλούνται τώρα τα μεγάλα ονόματα της φιλοσοφίας για να δικαιολογήσουν την επιθυμία τους να δουν αυτό που αποκαλούν «καθεστώς» να πέσει. Η εποχή περιγράφεται με αποκαλυπτικούς όρους.

Σε αυτό το πλαίσιο ριζοσπαστικοποίησης, μια ομάδα παραδοσιακών καθολικών διανοουμένων ήξερε καλύτερα από τον καθένα πώς να θεωρητικοποιήσει την οργή που κατέλαβε τους θρησκευόμενους ψηφοφόρους. Μερικοί από αυτούς τους στοχαστές ισχυρίζονται ότι είναι ολοκληρωτές (totalisants), μια τάση που επιδιώκει να υποβάλει όλη την ανθρώπινη ύπαρξη και δραστηριότητες στην Καθολική αλήθεια. Έχουν αναπτύξει έτσι μια αντίληψη για το κράτος που θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ χρήσιμη για μια δεξιά που εδώ και καιρό θεωρούσε ότι η κυβέρνηση ήταν το πρόβλημα, αλλά που τώρα επιθυμεί να πάρει τον έλεγχο της αμερικανικής κοινωνίας.

Ο Τραμπ δεν είναι, ούτε υπήρξε ποτέ φιλελεύθερος. Μην τον πιστέψετε ποτέ, είτε είστε επιχειρηματίας, είτε εργαζόμενος, είτε επιστήμονας.