Ο Μητσοτάκης για το υπερεθνικό μεταναστευτικό ζήτημα

Ο Έλληνας πρωθυπουργός τοποθετήθηκε για το φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού ζητήματος στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπογράμμισε την σύγχρονη υπερεθνική διάσταση του ζητήματος και, συμμετρικά, ζήτησε την ενεργοποίηση της ολιστικής προσέγγισης στο ζήτημα. Σε μια ομιλία, μακριά από συνήθεις στρεβλώσεις που «μεταγράφουν» σοβαρά εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα στο περιορισμένο και περιοριστικό επίπεδο της εγχώριας πολιτικής ζωής, ο Κ. Μητσοτάκης τόνισε ακόμη την ανάγκη ενεργητικής στήριξης της χώρας μας, η οποία εκ των πραγμάτων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του προβλήματος.

Ο πρωθυπουργός έθεσε κεντρικές διαστάσεις του μεταναστευτικού υπ’ όψιν των υπολοίπων Ευρωπαίων ηγετών.

«Η Ελλάδα έχει υποδεχθεί χιλιάδες μετανάστες και δεν μπορεί να σηκώσει μόνη στους ώμους της προβλήματα τριών ηπείρων», ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος πρόσθεσε ότι «το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα, αλλά «ένα πρόβλημα που δεν περιορίζεται στους χάρτες της γεωγραφίας αλλά απλώνεται στα όρια της παγκόσμιας συνείδησης και γίνεται το πεδίο στο οποίο δοκιμάζονται η αλληλεγγύη μαζί με την αποφασιστικότητα να αντιμετωπιστεί το παγκόσμιο έγκλημα και να προστατευτούν τα διεθνή σύνορα».

Η ολιστική προσέγγιση, η οποία συνδυάζει την ευθύνη με την αλληλεγύη, ορίζεται ως η ενδεδειγμένη διέξοδος. Η συνεργασία ανάμεσα σε Ευρωπαίους, ακόμη και σε Άραβες, είναι επιβεβλημένη, τόνισε ο Έλληνας πρωθυπουργός, λέγοντας ότι «χρειάζεται μεγαλύτερος συντονισμός μεταξύ ευρωπαίων και Αράβων για την αντιμετώπιση των αιτιών του μεταναστευτικού. Χρειάζονται μεταξύ άλλων και πόροι, ώστε όσοι το δικαιούνται να έχουν να δεύτερη πατρίδα. Να μπορέσουν δηλαδή υγιείς και μορφωμένοι να ενσωματωθούν». Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες εργαλειοποιούνται συχνά από άλλες χώρες στα ανατολικά της Ελλάδας και τα νησιά μετατρέπονται σε χώρους άλογης εισροής μεταναστών, γεγονός που υπαγορεύει την ενδυνάμωση των δομών φύλαξης.

«Πρόσφυγες και μετανάστες γίνονται μοχλός πίεσης αλλότριων συμφερόντων από κάποιες χώρες. Η χώρα μου δέχεται ειδικά τους τελευταίους μήνες ροές ασύμμετρες σε σχέση με τον πληθυσμό της. Τα νησιά ασφυκτιούν, οι δομές της ενδοχώρας αντιμετωπίζουν τα πρώτα προβλήματα. Ελέγχουμε τα σύνορά μας και φροντίζουμε πάντα τους κυνηγημένους του κόσμου αλλά μια χώρα δεν μπορεί να σηκώσει τα προβλήματα τριών ηπείρων», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος κατέληξε πως «χρειάζεται περισσότερος συντονισμός Ευρωπαίων και Αράβων για την αντιμετώπιση των αιτίων. Χρειάζεται σοβαρή ενίσχυση στις χώρες προέλευσης και διέλευσης των προσφύγων, χρειάζεται αντιμετώπιση των κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων για να πάψουν στο Αιγαίο πρόσφυγες και μετανάστες να γίνονται μοχλός πιέσεων αλλότριων σκοπιμοτήτων».

Ο πρωθυπουργός έθεσε το ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, με ιδιαίτερη έμφαση στις πρόσφατες μεταναστευτικές ροές στην Ελλάδα, στην ενσωμάτωση μεταναστών και σε κοινωνικές επιπτώσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ορθά εξέτασε την μετανάστευση σε ευρωπαϊκή κλίμακα, γιατί με αυτούς τους όρους τίθεται εδώ και πολλά χρόνια το πρόβλημα, παρά την περί του αντιθέτου ακροδεξιά ρητορεία. Η μετανάστευση θέτει ζητήματα ασφάλειας, που είναι κοινά για τις ευρωπαϊκές χώρες, και επαναφέρει το αίτημα για ισχυρή ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας.

Πράγματι, η διασφάλιση της κοινωνικής σταθερότητας, η προστασία της εθνικής ταυτότητας, η δημόσια τάξη και η εσωτερική ασφάλεια αποτελούν κάποιους από τους τομείς που πλήττονται από την αθρόα είσοδο μεταναστών στις δυτικές κοινωνίες. Κυρίαρχο μέλημα για κάθε κράτος-μέλος είναι η διασφάλιση της εσωτερικής του σταθερότητας. Κοινωνίες που εμφανίζουν συμπτώματα ξενοφοβίας ή ακόμα και ρατσισμού δεν επιτρέπουν ή τουλάχιστον δεν διευκολύνουν την ενσωμάτωση ξένων στοιχείων σε αυτές.

Με αυτήν την έννοια, δημιουργούνται χώροι αποκλεισμού, σύγχρονα γκέτο, όπου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους «ανεπιθύμητους» και τους «κανονικούς πολίτες» δεν είναι πλέον φυλάκια της περιόδου του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά το διαφορετικό προσφερόμενο βιοτικό και κοινωνικό επίπεδο. Αυτή η συνεχώς ανακυκλωμένη κατάσταση, σε συνδυασμό με την έλλειψη επαφής που σχεδόν αναπόφευκτα δημιουργείται ανάμεσα στους μετανάστες και τους ιθαγενείς κατοίκους μίας χώρας, κάνει τους τελευταίους όχι μόνο να βλέπουν τους μετανάστες ως μη ευπρόσδεκτους, αλλά και να τους θεωρούν ως απειλή, ειδικά αν προέρχονται και από ένα εντελώς διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον.

Και όπως ορθά επισημάνθηκε, απαιτείται μία ολιστική προσέγγιση, η οποία αφορά στις προεκτάσεις της ασφάλειας στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία και η οποία συσχετίζει περίπλοκα και εμπλέκει σε διαφορετικό βαθμό, σε καθεμιά από τις προκλήσεις μιας σύγχρονης μεταναστευτικής πολιτικής.