Άδωνις: Νομιμοποίηση τύπου Τσίπρα ή κατά Σύνταγμα νομιμοποίηση;

Όλα τα σύγχρονα, δημοκρατικά Συντάγματα έχουν ως πρωταρχική νομική και πολιτική μέριμνα την εφαρμογή ενός κανόνα, που είναι εξαιρετικά οικείος σε κάθε πολίτη, που παρακολουθεί τα κοινά του τόπου του και που δεν είναι άλλος από το ότι η κυβέρνηση πρέπει να χαίρει της εμπιστοσύνης της Βουλής. Πράγματι, οι βουλευτές εκλέγονται άμεσα από τον λαό και εμείς εκλέγουμε κάθε τέσσερα χρόνια την εθνική μας αντιπροσωπεία, τη Βουλή. Και για να είναι η Κυβέρνηση πραγματικά δημοκρατική, οφείλει προφανώς να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της βουλής. Αν η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, δεν συγκεντρώνει την εμπιστοσύνη της Βουλής, που εκλέγεται άμεσα από τον λαό, τότε συντρέχει σοβαρό ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης.

Αυτήν την απλή αλλά τόσο πολύτιμη για δημοκρατική πολιτεία αλήθεια κατοχυρώνει βέβαια και ο δικός μας καταστατικός χάρτης, ο οποίος προβλέπει πως η κυβέρνηση οφείλει να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Πηγή νομιμοποίησης της εκάστοτε κυβέρνησης είναι λοιπόν η Βουλή, αφού αυτή εκλέγεται άμεσα από τον λαό, από εμάς.

Έτσι, δεν είναι ένα μεμονωμένο πολιτικό πρόσωπο ή ακόμη και ένα ορισμένο κόμμα, που μπορεί να κρίνει δίκην δικαστού αν η νομιμοποίηση της όποιας κυβέρνησης είναι δημοκρατική ή όχι, αν έχει δηλαδή ως πηγή τη Βουλή ή όχι. Κι όμως, μέσα στο πύρινο αντιπολιτευτικό μένος του, ο Σύριζα βάλλει ευθέως κατά της νομιμοποίησης της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Όσο και αν αυτό ακούγεται πολιτικά απίστευτο, δεν σημαίνει ότι δεν είναι και αληθινό, αφού ο πρόεδρος του Σύριζα κ. Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει, στην έμπλεη πολιτικού πάθους συνέντευξη στο Ζάππειο πριν από μια εβδομάδα, πως «δηλώνουμε, ως αξιωματική αντιπολίτευση και ως ο μεγάλος κορμός της δημοκρατικής παράταξης στον τόπο μας, ότι δεν θα νομιμοποιήσουμε αυτή την πρωτοφανή εκτροπή, ακόμη και αν 156 βουλευτές της ΝΔ αποφάσισαν την περασμένη Παρασκευή να τη νομιμοποιήσουν». Την «σκυτάλη» παρέλαβε πρόθυμα από τον ανώτατο κομματικό προϊστάμενό του ο βουλευτής Σύριζα στον βόρειο τομέα της Αθήνας κ. Κώστας Ζαχαριάδης, ο οποίος υποστηρίζει από τον δέκτη του τηλεοπτικού σταθμού Attica ότι  «αποχωρήσαμε από τις ψηφοφορίες στην Βουλή, γιατί δεν νομιμοποιούμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να νομοθετεί. Δεν το νομιμοποιούμε εμείς αυτό». Η μομφή είναι πολύ βαριά για δημοκρατική συνταγματική τάξη, πηγή νομιμοποίησης της κυβέρνησης δεν είναι πια η Βουλή, αλλά ένα  μεμονωμένο κόμμα και ο αρχηγός του. Την θεσμικά καινοφανή και συνταγματικά επικίνδυνη στρέβλωση αναλαμβάνει να αποκαταστήσει  ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος απαντά στον κ. Ζαχαριάδη ότι «δεν είναι δικαστές, ούτε Συνταγματικό Δικαστήριο, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Η Βουλή έχει θεσμιστεί στις εκλογές σωστά και νόμιμα. Παράγων νομιμοποίησης είναι συνεπώς η ίδια η Βουλή. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα θέμα ως προς αυτό».

Είναι βέβαια κατανοητή η πανθομολογούμενη ανάγκη του κ. Τσίπρα να θέλει να αλλάξει την, αρνητική για τον ίδιο, φορά των πολιτικών εξελίξεων στον δρόμο προς τις βουλευτικές κάλπες. Το να επιθυμεί όμως να ανατρέψει την πηγή νομιμοποίησης της κυβέρνησης του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και να θέλει να εμφανίσει εαυτόν ως ανώτατο συνταγματικό δικαστή, είναι μια επιλογή αντιπαράθεσης, η οποία παραπέμπει μάλλον σε ιδέες πολιτικού μεγαλείου. Αυτό όμως το «μεγαλείο» ανήκει στην Βουλή, την νόμιμα και άμεσα εκλεγμένη από τον λαό, φορέα της κυριαρχίας στον τόπο μας. Και αυτήν ακριβώς την επιχειρηθείσα αντιδημοκρατική στρέβλωση αποκατέστησε ο δημοκράτης κ. Άδωνις Γεωργιάδης.