Εξοργισμένος ο Μακρόν από τις προεδρικές φιλοδοξίες του Λεμέρ

Οι φιλοδοξίες του υπουργού Οικονομίας της Γαλλίας Μπρούνο Λεμέρ για το παλάτι των Ηλυσίων ήταν από καιρό ανοιχτό μυστικό στους πολιτικούς κύκλους του Παρισιού, αλλά οι πρόσφατες διαμάχες του με τον Γάλλο πρόεδρο έχουν προκαλέσει εικασίες ότι ο δημοφιλής υπουργός προσπαθεί να επισκιάσει τον Εμανουέλ Μακρόν. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο υπουργός Οικονομίας εφιστά όλο και περισσότερο την προσοχή επειδή πηγαίνει μόνος του και αγνοεί τις οδηγίες του γραφείου της πρωθυπουργού Ελίζαμπεθ Μπορν σχετικά με τις δημόσιες δηλώσεις. Σε αληθινό γαλλικό στιλ, μια σύγκρουση ξεκίνησε για μπουλάντζερ.

Σε μια σπάνια δημόσια επίδειξη εντάσεων νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Μακρόν επέκρινε τις προσπάθειες του υπουργείου Οικονομίας να βοηθήσει τους αρτοποιούς που αντιμετωπίζουν υπερβολικά υψηλούς λογαριασμούς ενέργειας, κάτι που θεωρήθηκε ως επίπληξη που απευθύνεται στον Λεμέρ. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Μακρόν επέκρινε την κυβερνητική γραμμή βοήθειας που δημιούργησε το υπουργείο του Λεμέρ.

«Δοκίμασα τον αριθμό για τη γραμμή βοήθειας που μου δόθηκε και μάντεψε τι; Δεν λειτουργεί. Έχω βαρεθεί με τις γραμμές βοήθειας παντού», είπε σε μια ομάδα αρτοποιών που συγκεντρώθηκαν στο παλάτι των Ηλυσίων.

Ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος είναι γνωστό ότι διευθύνει ένα σφιχτό πλοίο, ήταν εκνευρισμένος που ο Λεμέρ έσπευσε και ανακοίνωσε πολλά μέτρα για τη στήριξη των αρτοποιών, βοήθεια που σχεδίαζε να ανακοινώσει ο ίδιος ο Μακρόν, είπαν στο Playbook Paris αρκετοί σύμβουλοι του Μεγάρου των Ηλυσίων. Μιλώντας στη γαλλική τηλεόραση, ο Le Maire δεν αρνήθηκε ότι μπορεί να ήταν ο στόχος των σχολίων του Μακρόν.

Οι αναφορές ότι ο Μακρόν έχασε την ψυχραιμία του κατά τις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου είναι γνωστές στη γαλλική πολιτική σκηνή, αλλά σπάνια διαφωνούν δημοσίως.

«Στην πολιτική πρέπει να αφήσεις τον εγωισμό σου, την ευαισθησία σου στην άκρη», είπε ο Μακρόν στο BFMTV μετά τη συμπλοκή. «Οι συμπολίτες μας Γάλλοι δεν ενδιαφέρονται για το αν υπάρχουν δυσκολίες μεταξύ του ενός ή του άλλου», σημείωσε.

Ο καυγάς μεταξύ του προέδρου και του υπουργού του έκανε τον γύρο των πολιτικών κύκλων. Ο Aurore Bergé, ο επικεφαλής του κόμματος του Macron Renaissance στο κοινοβούλιο, συνόψισε τη στάση του Le Maire απέναντι στον Macron σχετικά με αυτό το θέμα πιο χοντροκομμένα: «Βασικά λέει «Είμαι ο Bruno Le Maire και σε βάζω».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λεμέρ πυροδοτεί τον Μακρόν και τους πιστούς του, οι οποίοι σημειώνουν ότι ο υπουργός Οικονομίας συχνά αγνοεί το γραφείο του πρωθυπουργού και καλλιεργεί ενεργά τα δικά του δίκτυα νομοθετών και πολιτικών. «Στον πρόεδρο δεν αρέσει όταν κάποιος δεν είναι ομαδικός και προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, οπότε έβαλε τον [Le Maire] στη θέση του. Έχουμε μόνο τέσσερα ή πέντε χρόνια για να αποδείξουμε τον εαυτό μας και κάποιοι ήδη σκέφτονται τι θα ακολουθήσει», είπε ένας κυβερνητικός σύμβουλος σχολιάζοντας τις πρόσφατες εντάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης. «Ο Μπρούνο Λεμέρ δεν εγκατέλειψε ποτέ την ιδέα ότι θα γίνει πρόεδρος. Είναι πιστός υπουργός, αλλά πιστεύει ότι έχει το ίδιο ανάστημα με τον Μακρόν», είπε.

Le Maire 2.0

Απόφοιτος της περίφημης γαλλικής σχολής για τις πολιτικές τάξεις, L’École Nationale d’Administration, ο Le Maire πέρασε τη ζωή του στους διαδρόμους της εξουσίας, ανεβαίνοντας γρήγορα στις τάξεις της γαλλικής κυβέρνησης για να αναλάβει πολλές υπουργικές θέσεις. Ο Λεμέρ υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και υπουργός Γεωργίας υπό τον πρώην Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος συνήθιζε να τον αποκαλεί «Μωρό Μπρούνο» – ένα σκάψιμο σε έναν φερόμενο αντίπαλό του.

Ο άπταιστα γερμανόφωνος απολαμβάνει επίσης τη φήμη του καλλιεργημένου ανθρώπου, ο οποίος παραθέτει τα λόγια του Αριστοτέλη σε συνεντεύξεις τύπου και υπερηφανεύεται που είναι φίλος του συγγραφέα Μισέλ Ουελεμπέκ. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Le Maire γράφει μυθιστορήματα (οι φήμες λένε ότι έγραψε ακόμη και φθηνά ρομαντικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο «Duc William» όταν ήταν φοιτητής).

Η αντιληπτή παγκόσμια θέση του θα μπορούσε να αποτελέσει πλεονέκτημα σε μια μελλοντική προεδρική κούρσα. Ο ισχυρός υπουργός έχει δημιουργήσει διεθνή φήμη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στις Βρυξέλλες, όπου έχει ενσωματώσει την παρεμβατική προσέγγιση του Παρισιού στη βιομηχανική πολιτική. Ο φορολογικός του αγώνας ενάντια στην αμερικανική Big Tech και η σκληρή του γλώσσα εναντίον των ΗΠΑ τον έκαναν επίσης βασικό παράγοντα στην ταραχώδη διατλαντική σχέση.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Λεμέρ είναι ο πιο δημοφιλής υπουργός στην κυβέρνηση Μακρόν και ότι έγινε ακόμη πιο δημοφιλής αφού πέρασε επιτυχώς τη Γαλλία από την πανδημία του κορωνοϊού, όταν υπερασπίστηκε τεράστια μέτρα βοήθειας για να βοηθήσει τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να ξεπεράσουν την κρίση. Ο Λεμέρ ηγείται ενός από τα μεγαλύτερα και πιο κρίσιμα υπουργεία της κυβέρνησης, που περιλαμβάνει τη βιομηχανία και τα ψηφιακά χαρτοφυλάκια, και ως ένας από τους λίγους βαρείς βαρείς γύρω από τον Μακρόν, βρίσκεται στην πρώτη θέση για διαδοχή.

«Στην κεντροδεξιά και τη δεξιά του πολιτικού φάσματος – όπου ο Λεμέρ τοποθετείται – πρέπει να δείξετε ότι μπορείτε να κυριαρχήσετε στα οικονομικά», δήλωσε ο δημοσκόπος της Harris Interactive, Jean-Daniel Lévy. «Παίζει το χαρτί της αξιοπιστίας… Προσπαθεί επίσης να αναπτύξει διακριτικά τη δική του φωνή, δεν είναι στην ίδια γραμμή με τον Εμμανουέλ Μακρόν όταν ζητά τον τερματισμό της αρχής της κυβέρνησης ό,τι χρειαστεί», είπε αναφερόμενος στο τον τερματισμό των επιδοτήσεων μετά τον COVID-19.

Μεταξύ των βασικών προκλήσεων που θα αντιμετώπιζε ο Λεμέρ ως υποψήφιος για την κορυφαία θέση θα ήταν η ανάγκη να χάσει την εικόνα του ως μεγάλου δαπανών κατά τη διάρκεια της πανδημίας – αν θέλει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι θα ήταν σταθερό στο τιμόνι. Στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του, ο Le Maire ζήτησε να τερματιστεί η «αναρρόφηση των δημοσίων δαπανών, που οδηγεί σε hangover των επιτοκίων», ενώ ο Μακρόν ήταν πιο επιφυλακτικός με την υπερβολικά απότομη περικοπή των επιδοτήσεων.

Ο Μακρόν δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για τρίτη θητεία και, ενώ μόλις βρίσκεται στη δεύτερη θητεία του, η κούρσα διαδοχής συζητείται ήδη ανοιχτά στους διαδρόμους εξουσίας του Παρισιού. Οι επόμενες εκλογές έχουν οριστεί για το 2027 και οι υποψήφιοι για το ανώτατο αξίωμα περιλαμβάνουν τον πρώην πρωθυπουργό Εντουάρ Φιλίπ, τον υπουργό Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανίν και τον σύμμαχο του Μακρόν Φρανσουά Μπαϊρού.

Εάν ο υπουργός Οικονομίας αποφασίσει να διεκδικήσει την προεδρία της Γαλλίας το 2027, αυτό δεν θα ήταν η πρώτη του φορά στο μεγαλύτερο βραβείο στη γαλλική πολιτική. Ως ανερχόμενο αστέρι του πρώην συντηρητικού κόμματος UMP, ο Λεμέρ υπέστη μια ταπεινωτική ήττα στις προκριματικές εκλογές του κόμματος το 2016, συγκεντρώνοντας μόλις 2,4 τοις εκατό των ψήφων, δίνοντας αξιοπιστία σε όσους λένε ότι του λείπει το χάρισμα και οι ιδιότητες για το ανώτατο αξίωμα της Γαλλίας. Τώρα, ελπίζει να επιστρέψει ως ο σκληραγωγημένος πολιτικός που οδήγησε με επιτυχία τη Γαλλία σε ταραχώδεις καιρούς. Κατ’ ιδίαν, ο Λεμέρ συζητά με τους δημοσιογράφους τα διδάγματα από την αποτυχημένη προεδρική του υποψηφιότητα και ποιες θα ήταν οι προτεραιότητές του για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Τον Σεπτέμβριο, ο Λε Μερ προτάθηκε για να εργαστεί στο μανιφέστο του κόμματος της Αναγέννησης του Μακρόν, ένας ρόλος που τον τοποθέτησε ως έναν από τους πιθανούς κληρονόμους του κινήματος του Μακρόν. Αλλά η κορυφαία εικόνα του θα μπορούσε να αποδειχθεί μειονέκτημα σε μια πιθανή μονομαχία με έναν άλλο συντηρητικό βαρέων βαρών — τον Philippe — που είναι τώρα δήμαρχος της παράκτιας πόλης της Χάβρης. Ο Λεμέρ κατατάσσεται συνεχώς ως ο πιο δημοφιλής υπουργός στην κυβέρνηση του Μακρόν, είπε ο Ματιέ Γκαλάρ, διευθυντής ερευνών στην εταιρεία δημοσκοπήσεων Ipsos, αλλά ο Philippe είναι πιο δημοφιλής από αυτόν.

«Ο Philippe και ο Le Maire έχουν σχεδόν τις ίδιες θέσεις. Ο Le Maire έχει περισσότερο μια τεχνοκρατική αύρα, ενώ ο Philippe θεωρείται πιο κοντά στους ντόπιους», είπε ο Gallard.

Ο Λεμέρ ελπίζει να βαδίσει στα βήματα του προκατόχου του στο υπουργείο Οικονομίας — όχι άλλος από τον Μακρόν. Αλλά με τέσσερα χρόνια να απομένουν μέχρι την αναμέτρηση του 2027, μια επικείμενη ύφεση και έναν συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, η συζήτηση μπορεί να αποδειχθεί δυσκολότερη από το αναμενόμενο.

Η Pauline de Saint Remy και ο Paul de Villepin συνέβαλαν στο ρεπορτάζ. Πηγή: politico.eu/ CLEA CAULCUTT AND GIORGIO LEALI