Η κ. Καïλή, η ιδεομαχία και το δικαίωμα στη γονική μέριμνα

Όλοι είναι χαρακτηρισμένοι με το ένα ή το άλλο χρώμα στη δημόσια σφαίρα, ενταγμένοι σε ιδιαίτερους χώρους, με τον καθένα από αυτούς να έχει τις διακριτές ιδεολογικές σημαίες  του. Υπάρχουν όμως και όρια στην πολιτική αντιπαράθεση και την ιδεομαχία. Τα όρια αυτά τα θέτει ο νόμος, συντακτικός ή κοινός, που χαράσσει τα όρια της εκάστοτε διαπάλης, ακόμη κι αν πρόκειται για περίπτωση εκτυφλωτικού σκανδάλου, όπως είναι η εμπειρία σε συνέχειες των Καταριανών, στις οποίες εμπλέκονται, διαβάζουμε, και Ευρωπαίοι.

Για να μην μετατρέπεται ο δημόσιος χώρος από φόρουμ σε αρένα και να μην κατρακυλάει σε ανθρωποφαγίες, ο νομοθέτης έχει μεριμνήσει για το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και τη θεμελίωσή του. Έχει βέβαια φροντίσει και για την κατοχύρωση πυρηνικών δικαιωμάτων των κρατουμένων διαφόρων κατηγοριών, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αυτό που ζητεί η κ. Καïλή από το φιλελεύθερο κράτος του Βελγίου είναι να συναντήσει την δίχρονη κόρη της που έχει αποκτήσει με τον – κατά ομολογία του – ένοχο Φρατζέσκο Τζόρτζι. Οι λέξεις του πρώην στελέχους και ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι λέξεις που βγαίνουν από ψυχικές δοκιμασίες, οι οποίες την έχουν γονατίσει: «Βασανίζομαι, δεν αντέχω άλλο. Καταρρέω. Τι τους φταίει η μικρή…».

Και ένας παγερός των ανακριτών και των εισαγγελέων θα είχε ενδιαφερθεί να ικανοποιήσει το ενδεχόμενο του μητρικού αιτήματος για ολιγόωρη επικοινωνία μέσω Skype με το δίχρονο παιδί. Η γονική μέριμνα κατοχυρώνεται και για, κυριολεκτικά οριακές, περιπτώσεις, όπως αυτή.

Την αρνούνται οι αρχές του Βελγίου, σε έναν πρώτο χρόνο τουλάχιστον. Τι ακριβώς αρνούμαστε εδώ; Αρνούμαστε τον άρρηκτο δεσμό που συνδέει την μητέρα με το παιδί της, που δεν είναι πάνω από δύο χρονών. Μα αυτή η ίδια η άρρηκτη φύση του δεσμού δεν επιτρέπει σε κανέναν την αποκοπή από την ίδια την φύση του. Παραμένει έγκλειστη, με πολύ βαρύ κατηγορητήριο, η πρώην ευρωβουλεύτρια του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ μα αυτό δεν αναιρεί το δικαίωμα  στη μητρότητα και το δικαίωμα στο παιδί να δένεται συναισθηματικά και να νοιώθει την παρουσία της μητέρας, να την διαισθάνεται μέσω Skype.

Η παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας είναι ορθή κατά τούτο, λοιπόν. Και η βελγική δικαιοσύνη έκανε δεκτό το μητρικό αίτημα.  «Το Βέλγιο δεν είναι όπως η Λευκορωσία, όπου χρησιμοποιούν τους ανήλικους ,αφαιρώντας τη γονική μέριμνα από τους γονείς τους, επειδή είναι αντιφρονούντες», σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία. Και ευτυχώς, μετά από αυτή την παρέμβαση της Αμνηστίας, οι βελγικές αρχές, επέτρεψαν στην μητέρα να συναντήσει την κόρη της στην φυλακή για 3 ώρες αύριο Παρασκευή. Η ιδεομαχία και η πολιτική διαπάλη μπορούν να σωπάσουν, για λίγο.