«Υποθετείσθω ότι»

Τα «ως εάν» της γνωσιοθεωρίας και της πολιτικής φιλοσοφίας, αυτό το «υποθετείσθω» διδακτόρων πολιτικής θεωρίας που συναντά κανείς σε σκονισμένα εγχειρίδια, βρίσκουν ευδόκιμα τα εδάφη στις γραμμές και στις κεφαλές της πολιτικής ηγεσίας της γείτονος, η οποία επιδίδεται σε λόγους επιθετικούς αλλά υποθετικούς, πάντοτε.

Τι θα έπραττε ο Τούρκος πρόεδρος «εάν», για παράδειγμα, ο Έλληνας πρωθυπουργός αποφάσιζε, στις παραμονές του ταξιδιού του στη νήσο Γαύδο, νοτίως του νομού Χανίων, να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα της χώρας κατά 12 ναυτικά μίλια; Ή τι θα έπραττε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας «εάν» ο Έλληνας πρωθυπουργός αποφάσιζε το αυτό εν όψει μιας νέας παραβίασης του ελληνικού εναερίου χώρου;

Ο Ιμπραήμ Καλίν ξιφουλκεί, από το πρωί, εναντίον της Ελλάδας, «ως εάν» αυτή να έχει προβεί σε επέκταση των χωρικών υδάτων της: «Εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στην Κρήτη, τα πλοία μας θα βγαίνουν στη Μεσόγειο από τα ελληνικά χωρικά ύδατα».

Σε συνέχεια της δήλωσης του ειδικού συμβούλου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο «απογευματινός» Τούρκος πρόεδρος προχωρά σε βομβαρδισμό της πόλης των Αθηνών, «ως εάν» να μην έχει καθίσει φρόνιμα η Ελλάδα. «Ηρεμίστε, καθίστε φρόνιμα. Δεν έχουμε καμία σχέση εμείς με την Αθήνα. Δεν αγγίζουμε αυτούς που δεν μας αγγίζουν. Οι εφημερίδες γράφουν πρωτοσέλιδα: “Κοιμάστε κι ο Τούρκος στέλνει Tayfun από τη Σμύρνη”. Ο πύραυλος έχει εμβέλεια 561 χιλιομέτρων. Δεν είναι αρκετό. Πρέπει να την αυξήσουμε στα 1.000 χιλιόμετρα».

Στην πρώτη περίπτωση, αυτήν του συμβούλου του Τούρκου προέδρου, ο υποθετικός λόγος του θεωρητικού του πολέμου είναι ρητός. Στη δεύτερη, ο υποθετικός χαρακτήρας του λόγου είναι υπόρρητος, δεν εκφράζεται ανοιχτά, αλλά υπονοείται.

Αναζητείται όμως το βασικό, το θεμελιακό του πράγματος, που δεν είναι άλλο παρά δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης ή μέλους της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία να απειλεί, να ζητεί κάτι, το οποίο να μπορεί να εκληφθεί ως απειλή από τον Ι. Καλίν και τον Ερντογάν, τους δύο γειτόνους φιλοσόφους της διεθνούς πολιτικής.

Θα αναμένουμε.