Politico: «Ο Ερντογάν σύρει την Τουρκία σε πόλεμο»

Σύμφωνα με το σημερινό δημοσίευμα του Politico, o Ερντογάν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οδηγεί την γείτονα χώρα σε διεξαγωγή πολέμου. Η Ελλάδα δεν είναι, με βάση τον συντάκτη, ο πρώτος στόχος, αν και δεν θα έπρεπε να αποκλειστεί, σύμφωνα με την εδώ υποστηριζόμενη προσέγγιση, να αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο.

Πιο αναλυτικά, ο Τούρκος πρόεδρος είναι υποχρεωμένος, από την φορά των εσωτερικών, ενδοτουρκικών εξελίξεων να σύρει την Τουρκία σε πολεμική σύγκρουση ή, έστω, σε πολεμικό επεισόδιο.

Ο Τούρκος πρόεδρος οδηγείται σε αυτήν την απόφαση, λόγω των χαμηλών ποσοστών που συγκεντρώνουν ο ίδιος και το κόμμα του ΑΚΡ στις δημοσκοπήσεις.  Χρησιμοποιώντας ένα όχι και τόσο αμερόληπτο σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, ο Ερντογάν οδηγεί στις φυλακές τον Εκρέμ Ιμάμογλου, τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης, ο οποίος είναι ικανός να επιτύχει την ανατροπή του σημερινού προέδρου. «Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποίησε ένα σύστημα δικαιοσύνης που δεν είναι αρκετά γνωστό για την ανεξαρτησία του για να προσπαθήσει να αποκλείσει τους πιο ισχυρούς πιθανούς αμφισβητίες του».

Ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης είναι, σύμφωνα με το Politico, «μια δημοφιλής προσωπικότητα του κοσμικού κεντροαριστερού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ενοποιητικός υποψήφιος για την προεδρία της αντιπολίτευσης. Μόλις καταδικάστηκε σε περισσότερα από δύο χρόνια φυλάκιση και απαγόρευση από το δημόσιο για προσβολή δημοσίων αξιωματούχων».

Επιπλέον, η Τουρκία έχει εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο οικονομικής κρίσης, με σοβαρές επιπτώσεις στη δημοφιλία του Ερντογάν και του κυβερνώντος κόμματος: «Ο πληθωρισμός τρέχει με πάνω από 80% ετησίως, η τουρκική λίρα έχει πέσει κατακόρυφα έναντι του δολαρίου και η δημοτικότητα της κυβέρνησης έχει βυθιστεί καθώς οι οικονομικές δυσκολίες έχουν αυξηθεί», αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Και στο εξωτερικό, ο Ερντογάν διαπιστώνει ότι ο ρόλος του «επιτηδείου» έχει πάψει να αποδίδει τους επιθυμητούς καρπούς. Ο ρόλος αυτός ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία έχει φτάσει στα όριά του, από τη σκοπιά των εκλογικών – πολιτικών κερδών. Το Politico αστοχεί ως προς το σημείο αυτό, γιατί δεν  φτάνει τον σχετικό συλλογισμό του μέχρι το τέλος.

Αναφορικά με την Ελλάδα ως πιθανό στόχο ενός στρατιωτικού επεισοδίου, το περιοδικό εκτιμά ότι αυτή συγκαταλέγεται μεταξύ των πιθανών στόχων παρά τις μικρές πιθανότητες που ένα τέτοιο επεισόδιο συγκεντρώνει. «Ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί επίσης να χτυπήσει τη σύμμαχο του ΝΑΤΟ, Ελλάδα, εν μέσω βιομηχανικών διαφωνιών για τη γεώτρηση φυσικού αερίου, την Κύπρο και την υποτιθέμενη «στρατιωτικοποίηση» των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο – αν και το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κόστος οποιασδήποτε τέτοιας ενέργειας το καθιστά εξαιρετικά απίθανο.

Αυτό που υποτιμά το άρθρο είναι το στοιχείο των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο και τον κρίσιμο ρόλο που θα μπορούσαν να παίξουν στην τουρκική οικονομία. Ένα «θερμό επεισόδιο» θα είχε ως στόχο τη δημιουργία, για ένα χρονικό διάστημα, μιας «ουδέτερης ζώνης» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Τέλος, το περιοδικό εκτιμά ότι «οι επόμενοι μήνες θα είναι έτσι γεμάτοι με πολεμικές κινήσεις, κυρίως για να σηματοδοτήσουν την 100η επέτειο από την ίδρυση μιας σύγχρονης, κοσμικής δημοκρατίας από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πάνω από τις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».