«Βουτιά» 45,5% των προμηθειών φυσικού αερίου από την Ε.Ε. το 2022

Σχεδόν κατά το ήμισυ μειώθηκαν την περασμένη χρονιά οι προμήθειες του ρωσικού φυσικού αερίου από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες όμως διατρέχουν έναν κίνδυνο που δεν είχε αρχικά ληφθεί υπ’ όψιν στα σοβαρά.

Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας μετά την εισβολή της στην Ουκρανία έχουν επιδεινώσει τις διαφωνίες μεταξύ των χωρών της ΕΕ και της Ρωσίας σχετικά με τις προμήθειες φυσικού αερίου. Οι ευρωπαϊκές χώρες στρέφονται τώρα σε άλλους προμηθευτές, γεγονός που αναμένεται να τονίσει περαιτέρω την πτώση των ρωσικών παραδόσεων το 2023.

Πιο ειδικά, οι εντάσεις και οι κυρώσεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας επηρεάζουν αρνητικά, σε μεγάλο βαθμό, τη Μόσχα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε η Gazprom, ο ρωσικός γίγαντας φυσικού αερίου, οι εξαγωγές του μειώθηκαν κατά 45,5% το 2022 σε σύγκριση με το 2021, με εξαίρεση τις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ, δηλαδή τους άμεσους και νότιους γείτονες της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gazprom, Alexei Miller, ανέφερε σε δήλωσή του ότι ο όμιλος προμήθευσε 100,9 δισεκατομμύρια m3 φυσικού αερίου το 2022 σε χώρες του «μακριού εξωτερικού», έναντι 185,1 δισεκατομμυρίων το 2021, εκ των οποίων περίπου 21 δισεκατομμύρια m3 παραδόθηκαν.

Στην αρχή αυτής της πτώσης των εξαγωγών, πρέπει να λάβουμε υπόψη τις διαφωνίες με ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ο πρώτος αγοραστής ρωσικού φυσικού αερίου πριν από την απόφαση της Μόσχας να εισβάλει στην Ουκρανία.

Σε αντίδραση σε αυτή τη στρατιωτική επέμβαση, οι δυτικές χώρες έλαβαν μια σειρά οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Σε απάντηση, η Μόσχα μείωσε απότομα τις εξαγωγές υδρογονανθράκων της προς την ΕΕ, ιδίως με τη διακοπή της παροχής μέσω των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream 1 και Yamal που συνδέουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες με τη Ρωσία.

Ωστόσο, τα ενεργειακά πράγματα δεν είναι τόσο απλά και τόσο ευθύγραμμα. Αυτό θα γίνει πιο αισθητό από τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες μέσα στα επόμενα χρόνια. Η Ρωσία κινείται ήδη πιο μαζικά και πιο αποφασιστικά προς αγορές, οι οποίες βρίσκονται στα ανατολικά της ή και στα νότια της Ομοσπονδίας. Τούτο σημαίνει ότι, αν η Ευρώπη κινηθεί και πάλι προς την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου δεν θα στραφεί απ’ ευθείας προς τη Μόσχα, αλλά προς αγορές που θα έχουν εισαγάγει πλεονάζον φυσικό αέριο. Έτσι, η αγορά φυσικού αερίου από μια ευρωπαϊκή χώρα θα γίνεται μέσω μιας τρίτης χώρας, η οποία πρόκειται να πουλήσει το φυσικό αέριο σε υψηλότερη τιμή, εξέλιξη που ανησυχεί ήδη, κι απολύτως δικαιολογημένα, ορισμένες οικονομικές ελίτ της Γηραιάς Ηπείρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπόθεση της ειρήνης στην Ουκρανία.