Το μεγάλο στοίχημα του Μακρόν στη Γαλλία για το 2023

Η χρονιά που έφυγε σημαδεύτηκε από την έντονη διπλωματική κινητικότητα του Γάλλου προέδρου εξαιτίας του ρωσσοουκρανικού πολέμου. Στο χθεσινό, πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Μακρόν επανέλαβε την αμέριστη συμπαράστασή του προς τον ουκρανικό λαό μέχρι την τελική νίκη, αλλά αναφέρθηκε σε δύο εσωτερικά ζητήματα: την πράσινη μετάβαση της οικονομίας και, βέβαια, το συνταξιοδοτικό ζήτημα, το οποίο είναι το βασικότερο θέμα που απασχολεί τη Γαλλική προεδρία.

Ο Μακρόν είχε στη διάθεσή του ένα μικρό χρονικό περιθώριο για να μεταθέσει την επίλυση του συνταξιοδοτικού προβλήματος της χώρας. Δεν θέλησε, ωστόσο, να παραπέμψει την αντιμετώπισή του σε έναν μεταγενέστερο χρόνο, αλλά ανέθεσε στην πρωθυπουργό Ελίζαμπεθ Μπορν τη διευθέτηση του περίπλοκου ζητήματος.

Οι αντιδράσεις, κοινωνικές και πολιτικές, εξακολουθούν στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Το σημείο – κλειδί της  διαφωνίας ανάμεσα στην μακρονική πλειοψηφία και τις κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις που ανθίστανται είναι, πρώτα και κύρια, η αύξηση του ορίου ηλικία συνταξιοδότησης. Η πρόταση Μακρόν κάνει λόγο για μετάβαση από τα 62 στα 65 έτη ή, στην καλύτερη περίπτωση, στα 64 έτη για ορισμένες μόνο κατηγορίες εργαζομένων. Η ηλικία των 65 ετών πρέπει να θεωρείται η χαμηλότερη ηλικία πριν από τη  συνταξιοδότηση σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος καλεί συνεχώς τους πολίτες «να μάθουν να δουλεύουν λίγο περισσότερο».

Η Ελίζαμπεθ Μπορν παρέτεινε για ορισμένους μήνες τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών διαβουλεύσεων, έτσι ώστε να βρεθεί κοινός τόπος με τις κοινωνικές δυνάμεις και τα πολιτικά κόμματα, που έχουν εκφράσει ήδη την αντίθεσή τους στα κυβερνητικά σχέδια.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος του Γάλλου προέδρου είναι να ενισχυθεί το συνταξιοδοτικό σύστημα, μέσω κυρίως από την ενοποίηση ταμείων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στην ευρωπαϊκή  χώρα με την ισχυρότερη κρατική παρουσία στην οικονομική ζωή.

Συνδικαλιστικές οργανώσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αντιστέκονται σθεναρά και στις αντιστάσεις αυτές προστίθεται η άρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς των Nupes και του επικεφαλής της Ζαν  – Λυκ Μελανσόν. Την ίδια στιγμή, αντίθετη δηλώνει και η Λε Πεν. Η Εθνική Συσπείρωση, το κόμμα του οποίου ηγείται η Λε Πεν, ακολουθεί, έως τώρα, μια περισσότερο θεσμική και κοινοβουλευτική μορφή πάλης.

Με αυτά τα δεδομένα, ο Γάλλος πρόεδρος διαπιστώνει ότι διατρέχει τον κίνδυνο να σταθεί απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους. Όπως καίρια επισημαίνει ο Κριστόφ Μπουτέν, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καέν, ο Μακρόν χρησιμοποιεί συνεχώς τον όρο «ενότητα». Το ίδιο έπραξε και χθες αργά το βράδυ, στο μήνυμά του ενόψει του νέου έτους. Η λέξη «ενότητα» επανέρχεται συνεχώς στους λόγους του, προκειμένου να «ενώσει» τη γαλλική κοινωνία, αλλά και να κινητοποιήσει τις πολιτικές δυνάμεις του μακρονισμού, οι οποίες είναι, μεν, πλειοψηφικές, αλλά στερούνται στέρεων οργανωτικών δεσμών. Οι δυνάμεις του μακρονισμού έδωσαν στον Γάλλο πρόεδρο μια δεύτερη πενταετή θητεία την περασμένη Άνοιξη και καλούνται, από τις ίδιες τις εξελίξεις, να υποστηρίξουν την κύρια μεταρρυθμιστική επιλογή του Μακρόν  – το συνταξιοδοτικό.