Ο Ερντογάν διολισθαίνει σταδιακά στον ακραίο συντηρητισμό

Την άποψη ότι ο Τούρκος πρόεδρος επιλέγει όλο και πιο συντηρητικές πολιτικές διατυπώνει η Ισαμπέλ Λαμπουερί, δημοσιογράφος και διεθνολόγος σε μελέτη της που δημοσιεύεται, ανάμεσα στα άλλα, και στο France Culture. Η επιλογή αυτή είναι σαφώς εσωτερική, συνδέεται με τις επόμενες προεδρικές εκλογές και η ανερχόμενη δημοσιογράφος την εδράζει σε ορισμένα δεδομένα.

Το πρώτο σημάδι αυτής της σκλήρυνσης των τουρκικών αρχών είναι η δίκη κατά της ποπ τραγουδίστριας Γκιουλσέν για δήθεν υποκίνηση μίσους.   Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας, τόλμησε να αναφερθεί στον ιμάμη των θρησκευτικών σχολείων, που άκμασαν τόσο πολύ επί Ερντογάν.

Επίσης, για τα είκοσι χρόνια που κυβερνά την Τουρκία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνέχισε να χτίζει τζαμιά, συμπεριλαμβανομένου του τεράστιου τζαμιού στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, σύμβολο της δημοκρατίας. Σε κάθε ομιλία του, ο πρόεδρος προωθεί μια θεοσεβή, σχεδόν θεοκρατική,  κοινωνία. Απεχθάνεται τα κινήματα μειονοτήτων, που εκλαμβάνει ως «απειλή για την οικογένεια και τις αξίες της Τουρκίας».

Επίσης, μόλις υπέβαλε στη Βουλή τροπολογίες στο Σύνταγμα για την προστασία της οικογένειας στην πιο παραδοσιακή και συντηρητική εκδοχή της, ενώ αναφέρεται όλο και πιο συχνά, και πάντα υποτιμητικά, στη μουσική και τις πολιτιστικές συνήθειες της «διεφθαρμένης Δύσης».

Τα στοιχεία αυτά, καταλήγει η αναλύτρια με ιδιαίτερη γνώση της τουρκικής κοινωνίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει να κλιμακώνει την συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, αλλά και του προεκλογικού αγώνα.