Χριστούγεννα στην Ουκρανία, με λιγότερες ρωσικές επιρροές

Οι Ουκρανοί απομακρύνονται  ολοένα και περισσότερο από τις ρωσικές παραδόσεις και επιρροές. Όπως μεταδίδεται, ο εορτασμός των φετινών Χριστουγέννων μοιάζει, λιγότερο από κάθε άλλη φορά, με τους ανάλογους εορτασμούς περασμένων χρόνων και δεκαετιών.

Στην προσπάθειά του, λοιπόν, να επαυξήσει την πολιτιστική επιρροή της χώρας του στην ουκρανική κοινωνία, κατάφερε το εντελώς επιθυμητό από τις επιδιώξεις τους. Οι Ουκρανοί πολίτες βγαίνουν στους δρόμους, για να εορτάσουν τη γιορτή των Χριστουγέννων, αφήνοντας πίσω τους τις έγνοιες του πολέμου και εγκαταλείποντας κληρονομημένες από το ιστορικό παρελθόν συνήθειες και επιδράσεις.

Τα παραδοσιακά είδη στολίσματος των δένδρων, που φέρουν την «σφραγίδα» του ρωσικού πολιτισμού, παραμερίζονται. Τα δέντρα που στολίζουν οι Ουκρανοί, δεν θυμίζουν σε τίποτε τις, έως πέρυσι, ρωσικές επιρροές. Ακόμη και οι παραδοσιακοί «ρωσικοί αρκούδοι» έχουν αφαιρεθεί από τις πλατείες, από τους ίδιους τους Ουκρανούς.

Αυτή η συλλογική «απώθηση» έναντι σε κάθε ρωσικό στοιχείο σηματοδοτεί έναν ποιοτικότετρο κοινωνικό – πολιτισμικό μετασχηματισμό, ο οποίος αρχίζει τώρα να συντελείται, απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα που ξέσπασε επάνω στην ουκρανική κουλτούρα και ταυτότητα.

Με βομβαρδισμούς και στοχευμένες επιθέσεις, το Κρεμλίνο προσπάθησε να διαγράψει ουσιαστικά τον πολιτισμό των Ουκρανών, την ιστορία και την ταυτότητα της Ουκρανίας στις πόλεις όπου έχουν προχωρήσει οι ρωσικές δυνάμεις.

Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και οι ανώτεροι Ρώσοι αξιωματούχοι παραπληροφορούσαν ότι η Ουκρανία είναι μέρος της Ρωσίας και επιδιώκουν να αφαιρέσουν δια της βίας όλα τα σύμβολα του ουκρανικού πολιτισμού.

Η επιλογή αυτή του Πούτιν δεν ήταν τυχαία. Ο Ρώσος πρόεδρος, από την αρχή των εχθροπραξιών, αρνήθηκε ένα βασικό στοιχείο των Ουκρανών: το έθνος τους, υποστηρίζοντας πομπωδώς ότι «ουκρανικό έθνος δεν υπάρχει». Και εδώ, μιμήθηκε τον «πατερούλη του παγκόσμιου σοσιαλισμού», Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος θέλησε να εξαλείψει τις απλές καθημερινές συνήθειες λαών και εθνοτήτων.

Και οι δύο ηγέτες είχαν αντιληφθεί τη σημασία της «πολιτιστικής αποψίλωσης» λαών και εθνοτήτων, επί των οποίων άσκησαν τις αιματηρές επιθέσεις τους, ξεχνώντας όμως ότι είναι μάταιο να θέλεις να καταστρέψεις τις μοναδικότητες της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου. Ο στρατηγικός στόχος ήταν καίριος, αλλά τον συνέθλιψε η πράξη, η ίδια η ζωή. Αντί να καταστρέψουν τον τοπικό πολιτισμό, οδηγήθηκαν στο να εκτρέφουν την απέχθεια των αμυνόμενων.

Τα φετινά Χριστούγεννα των Ουκρανών αυτό αποδεικνύουν.