Η φιλελεύθερη απάντηση του Ποντολιάκ στον «ρεαλιστή» Κίσινγκερ

Η απάντηση του Μιχαίλο Ποντολιάκ στην πρόταση που διατυπώνει ο Χένρι Κίσινγκερ στο άρθρο, που ήδη συζητείται ευρέως και σε διεθνή κλίμακα, είναι εν πολλοίς αναμενόμενη, αφού η χώρα του, η Ουκρανία, μετρά χιλιάδες θύματα της ρωσικής επιθετικότητας .Ο σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου επαναφέρει στην τάξη της διεθνούς νομιμότητας τον ρεαλιστή Κίσινγκερ, ο οποίος αιτείται τη σύναψη ειρηνευτικής συνθήκης με την Ρωσία του Πούτιν.

Ο τυπικός εκπρόσωπος της πιο ανελαστικής εκδοχής επικαλείται την ισχύ, την αντικειμενική και ρεαλιστική ισχύ, για να θεμελιώσει την πρότασή του για έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Μόσχα και Κίεβο. Ο συσχετισμός ισχύος είναι, σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, θετικός, πραγματιστικά ευνοϊκός, για τη ρωσική πλευρά.

Η Ρωσία μετρά σοβαρές απώλειες, τις οποίες ο πραγματιστής Κίσινγκερ αδυνάτησε να προβλέψει, αλλά συνεχίζει να έχει το προτέρημα της στρατιωτικής και επιχειρησιακής ισχύος έναντι των Ουκρανών. Σε αυτήν την πορεία σκέψης, οι Ουκρανοί πρέπει να συνομιλήσουν με το καθεστώς Πούτιν, που εξακολουθεί να παρουσιάζει το πλεονέκτημα της ισχύος.

Πιο συγκεκριμένα, πρέπει, κατά τον Χ. Κίσινγκερ, «να επιβεβαιωθεί η ελευθερία της Ουκρανίας και να καθοριστεί μια νέα διεθνής δομή, ειδικά για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη». Και ο έμπειρος διπλωμάτης σπεύδει να συμπληρώσει ότι «τελικά η Ρωσία θα πρέπει να βρει μια θέση σε μια τέτοια σειρά».

Το διεθνές δίκαιο παρακάμπτεται, η διεθνής νομιμότητα καταπατάται προς χάριν της ρωσικής ισχύος, η οποία έχει για εκφραστή της τον κατεξοχήν πειρατή των διεθνών σχέσεων και των διεθνών κανόνων.

Η απάντηση του Ποντολιάκ στον ωμό ρεαλισμό του Αμερικανού διπλωμάτη υπενθυμίζει έναν άγραφο κανόνα που διέπει τη διεθνή κοινότητα. Συμφωνία με παραβατικούς της διεθνούς νομιμότητας δεν κάνει καμία εχέφρων χώρα, επειδή ο παραβατικός είναι ή φέρεται να είναι πιο ισχυρός, πιο εύρωστος και δυνατός: «Οποιαδήποτε συμφωνία με τον διάβολο – μια κακή ειρήνη σε βάρος ουκρανικών εδαφών – θα είναι μια νίκη για τον Πούτιν και μια συνταγή επιτυχίας για αυταρχικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο».