Κλιματικές αλλαγές χωρίς σεβασμό στη βιοποικιλότητα;

Ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουντέρες, χτύπησε επανειλημμένα το «καμπανάκι» κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, αναφορικά με τον σεβασμό στη βιοποικιλότητα. Η παγκόσμια διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα, που άρχισε χθες και πρόκειται να διαρκέσει δυο εβδομάδες, έχει να θέσει και να απαντήσει σε σημαντικά ερωτήματα, ιδίως σε σχέση με την κλιματική αλλαγή.

Είναι, λοιπόν, επιδερμική να αντιμετωπίζεται σαν «μια ακόμη COP15» που θα έρθει μετά από «μια ακόμη COP27» για το κλίμα και την κλιματική αλλαγή. Πράγματι, η απαξίωση είναι εύκολη, ο εντοπισμός των διακυβευμάτων είναι δύσκολος και η σύνδεση ανάμεσα σε μείζονες πλανητικές προκλήσεις είναι λιγότερο προφανής από ό,τι φαντάζεται πιθανώς κάποιος. Η κλιματική αλλαγή αναφέρεται σε μακροπρόθεσμες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και των καιρικών συνθηκών, οι οποίες παίρνουν, στις μέρες μας, τη μορφή της θερμότερης αλλαγής του κλίματος. Κι αυτή η COP15 δεν πρέπει να υιοθετήσει τίποτα λιγότερο από ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020, το οποίο θα θέσει παγκόσμιους στόχους για να σταματήσει και να αντιστρέψει την απώλεια της βιοποικιλότητας.

Ωστόσο, κανένας αρχηγός κράτους ή κυβέρνησης δεν ανακοινώνεται στην COP15 για τη βιοποικιλότητα, γεγονός που δείχνει ότι η διεθνής ευαισθητοποίηση είναι πιο δύσκολη και ότι δεν υπάρχει το βάρος ηγετικών χωρών που διαπραγματεύονται, προκειμένου να βρουν κοινές, κεντρικές πολιτικές λύσεις. Επιπλέον, η διάσκεψη μεταφέρθηκε στο Μόντρεαλ λόγω του Covid, αν και αρχικά έπρεπε να διεξαχθεί στην Κίνα. Για σχεδόν δύο χρόνια, οι συζητήσεις διεξάγονται σταδιακά, συχνά διαδικτυακά, χωρίς να μπορούν να συναντηθούν οι διπλωματικοί εκπρόσωποι.

Ως κύριοι στόχοι της διάσκεψης είναι να μπορέσουν οι συμμετέχοντες να διατηρήσουν ψηλά τις φιλοδοξίες τους για τη βιοποικιλότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συμφωνία προβλέπει να τεθεί τουλάχιστον το 30% της ξηράς και των θαλασσών του πλανήτη υπό ελάχιστη νομική προστασία έως το 2030. Το ουσιαστικότερο διακύβευμα είναι ότι πρέπει να γίνει ευρύτερα αντιληπτό ότι δεν είναι δυνατή η εφαρμογή μιας κλιματικής πολιτικής χωρίς την ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας, όπως και το αντίστροφο. Οι λύσεις πρέπει να είναι κοινές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εμπειρογνώμονες της Διακυβερνητικής Επιστημονικής και Πολιτικής Πλατφόρμας για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος δημοσίευσαν μια κοινή έκθεση τον περασμένο Ιούνιο.

Η κλιματική αλλαγή και οι εκδηλώσεις της (καταιγίδες, πλημμύρες κ.λπ.) έχουν αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα. Με την υπερθέρμανση του πλανήτη, ορισμένα είδη μπορούν να μεταναστεύσουν μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον και να γίνουν φορείς ασθενειών Η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι μέρος αναπόσπαστο της λύσης και για την κλιματική αλλαγή. Αρκεί να σκεφθούμε ότι το ένα τρίτο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αποθηκεύεται από τους φυσικούς πόρους. Κι αυτό έχει αλυσιδωτές επιδράσεις στη σύγχρονη επιχειρηματικότητα και στο φυσικό περιβάλλον. Οι προειδοποιήσεις του Α. Γκουτέρες ελπίζεται, λοιπόν, να ευοδωθούν, να καρποφορήσουν, ευαισθητοποιώντας, όχι μόνον οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών, αλλά και ισχυρούς οικονομικούς παίκτες και πολιτικούς παράγοντες.