Ο Μακρόν σώζει την αξιοπρέπεια του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού

Με μια ακόμη ομιλία, με λόγο από στήθους και ρέοντα, ο Γάλλος πρόεδρος περισώζει την τιμή του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού. Αυτήν την φορά το πράττει στην περιθώριο της 27^ης διάσκεψης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα και την κλιματική αλλαγή.

Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην γίνει αναφορά και στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και στην ομιλία του πριν από την έναρξη των εργασιών της Διάσκεψης. Ο Αντόνιο Γκουτέρες έλαβε τον λόγο, επισημαίνοντας τις προφανείς ατομικές ευθύνες του καθενός προσωπικά, αλλά και τα αποθέματα υποκρισίας, τα οποία ενεργοποιούνται σε κάθε Διάσκεψη, προκειμένου να καταλήξουν οι δεκάδες πολιτικοί ηγέτες και τα δεκάδες χιλιάδες προσκεκλημένα μέρη σε μια γενικό και αφηρημένο κείμενο καταδίκης των πολυεπίπεδων περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων, το οποίο συνοδεύεται από την αναφορά σε ανάληψη συλλογικών πρωτοβουλιών και δράσεων, που όμως δεν επιβεβαιώνονται στην πράξη.

Ιδιαίτερη προσωπική υστεροβουλία δύσκολα θα μπορούσε να καταλογιστεί στον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δεν έκρυψε ποτέ ότι προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, πριν περάσει στις γραμμές του φιλελευθερισμού και του επιμέρους ρεύματος του σοσιαλφιλελευθερισμού.

Μπροστά του έχει μια ολόκληρη πενταετή θητεία στο προεδρικό αξίωμα της Γαλλίας. Επικράτησε, τον περασμένο Μάιο, της αντιπάλου του Μαρίν Λε Πεν, με μια καθαρή εκλογική διαφορά. Ασκεί την δεύτερη προεδρική θητεία του, χωρίς να προσβλέπει σε μελλοντική τρίτη θητεία στο αξίωμα του αρχηγού του κράτους, αφού αυτήν την δυνατότητα την αποκλείει το συνταγματικό κείμενο. Και έχει ως κύρια πολιτική αντίπαλο την επικεφαλής της Εθνικής Συσπείρωσης, Λε Πεν, που γίνεται διαρκώς και περισσότερη «ένθεσμη», και τη ριζοσπαστική αριστερά σε κάμψη.

Ο Μακρόν δεν κάνει αφαίρεση της κοινωνικής και παγκόσμιας πραγματικότητας, επειδή είναι φιλελεύθερος. Και σε αντίθεση προς αρκετούς εγχώριους νεόκοπους διδασκάλους, που υποστηρίζουν ότι αυτός έχει ως μόνο σημείο εκκίνησης και κατάληξης την ασύνδετη ατομικότητα, υποστηρίζει  αυτό που έχει  ήδη τονίσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, ότι δηλαδή, οι υλικοί πόροι μιας κοινωνικής ολότητας κατανέμονται ανισομερώς, το οποίο μεταφράζεται, χωρίς να χρειάζεται να είναι κάποιος μαρξιστής, σε ανισοκατανομή του παγκοσμίου πλούτου και – κατά προέκταση – των πλανητικών φυσικών πόρων.

Έτσι, όταν ερωτήθηκε κυρίως για το ταμείο που θα επιτρέψει την αποζημίωση των χωρών που έχουν υποστεί ζημιές λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μίλησε για εξόφθαλμη ανισότητα, τοποθετώντας τις δύο πιο ισχυρές οικονομίες στην κορυφή της σχετικής ιεράρχησης.

«Η μάχη μας», τόνισε πριν από λίγο ο κεντρώος φιλελεύθερος Μακρόν, «είναι οι πλουσιότεροι να πληρώσουν το μερίδιό τους». Συγκεκριμενοποιώντας τη θέση του, ανέφερε ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα καλούνται να καταβάλουν υψηλότερο οικολογικό κόστος: «Οι Ευρωπαίοι πληρώνουν, αλλά είμαστε οι μόνοι που πληρώνουμε. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα πρέπει πραγματικά να είναι εκεί!».

Πολιτικά και πνευματικά έντιμος, μίλησε για την ευθύνη των μεγάλων ιδιωτικών κολοσσών, χωρίς να καταβάλει την παραμικρή προσπάθεια δαιμονοποίησής τους, αλλά και χωρίς να αρχίσει να φείδεται εξηγήσεων. Γνωρίζει ότι το 58% των Γάλλων πολιτών που τον εμπιστεύθηκαν δεν είναι οι ιδιοκτήτες της Total, την οποία και κατονόμασε, αναφερόμενος στα υπερκέρδη ορισμένων ενεργειακών εταιρειών.

«Η Total έχει υπερβολικά κέρδη, αν και το πραγματικό υπερκέρδος που συσσωρεύει, το συσσωρεύει διεθνώς, εκτός Γαλλίας».

Στο πλαίσιο αυτό, η ευθύνη των δημοκρατικά εκλεγμένων πολιτικών ηγετών δεν έγκειται στο να στραφούν εκδικητικά εναντίον του υπερκέρδους, αλλά να ρυθμίσουν μέσω της δημοκρατικής και πολιτικής παρέμβασης τις δυσλειτουργίες που συνυφαίνονται με αυτό το υπερκέρδος.

Άρα, λοιπόν, «το πραγματικό ζητούμενο για τον μηχανισμό που έχουμε φτιάξει στην Ευρώπη και που έχουμε θέσει σε εφαρμογή στον ΟΟΣΑ, είναι να πούμε το εξής: μια τέτοια επιχείρηση δεν μπορεί να μην καταβάλει απολύτως τίποτε».

Συνειρμικά, δεν είναι καθόλου αδιανόητο να εικάσει κανείς το είδος των αντιδράσεων που θα προκαλούσε σε κάποιους εγχώριους φιλελεύθερους η μόνη ανάγνωση της τοποθέτησης Μακρόν, του  φιλελεύθερου Εμμανουέλ Μακρόν.