Ο Μπολσονάρου «σπάει» τη σιωπή του

Μετά από μια εξαιρετικά διχαστική προεδρική εκστρατεία στη Βραζιλία, το αποτέλεσμα ήταν τελικά θετικό για τον Λούλα. Ο πρώην αριστερός πρόεδρος επανεξελέγη με 50,90% των ψήφων έναντι 49,10% του απερχόμενου ακροδεξιού προέδρου, Ζαΐρ Μπολσονάρο. Ωστόσο, από την ανακοίνωση των οριστικών εκλογικών αποτελεσμάτων από αργά την Κυριακή το βράδυ, ο πρώην Πρόεδρος έχει προτιμήσει την απόλυτη σιωπή. Είναι μια στάση που ανησυχεί ιδιαίτερα τον Λούλα και τους υποστηρικτές του, οι οποίοι φοβούνται μήπως αρνηθεί να αναγνωρίσει την ήττα του, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ντόναλντ Τραμπ στις τελευταίες προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, ο Μπολσονάρου αναμένεται να «σπάσει» τη σιωπή του

Όπως και να έχει, όμως, ο απερχόμενος πρόεδρος απέχει πολύ από το να υποστηριχθεί ότι έχει υποστεί μια ολοκληρωτική ήττα, μια εκλογική συντριβή. Επομένως, το στρατόπεδο του Λούλα θα αντιμετωπίσει μια εχθρική αντιπολίτευση σε θέση να παίξει το εμπόδιο.

Το πολιτικό αυτό εμπόδιο θα έρθει να προστεθεί σε άλλες σοβαρές προκλήσεις, οι οποίες περιμένουν τον νέο Πρόεδρο. Η Βραζιλία βρίσκεται σήμερα εν μέσω σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών δυσκολιών,  με το ένα τρίτο του πληθυσμού της να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και με περίπου 33 εκατομμύρια ανθρώπους να πλήττονται από την πείνα.

Επιπλέον, μένει να δούμε αν ο Λούλα θα καταφέρει να σταματήσει την αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου, που έχει δρομολογηθεί και προχωρήσει στην πράξη από τον προκάτοχό του.

Επίσης, ο μπολσοναριστικός λόγος υπογραμμίζει τη σημασία της διαφθοράς ως το κλειδί για την εξήγηση όλων των προβλημάτων. Αυτό συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας εικόνας του κράτους ως εμποδίου για την ατομική και συλλογική ανάπτυξη. Για αυτό, από την άποψη αυτή, οι δημόσιες λειτουργίες πρέπει να ανατεθούν στον ιδιωτικό τομέα.

Η ρητορική αυτή έχει μπολιάσει την πολιτική κουλτούρα της Βραζιλίας και έρχεται σε αντίθεση με τον – διακηρυγμένο, τουλάχιστον – κρατικό ρόλο στις οικονομικές υποθέσεις.

Έτσι, λοιπόν, ακόμα κι αν η νίκη του Λούλα γίνει τελικά αποδεκτή από τον Μπολσονάρο και τους υποστηρικτές του, θα χρειαστεί πολλή δουλειά από τη νέα κυβέρνηση για να σταθεί όρθια απέναντι σε μια μπολσοναριστική αντιπολίτευση που αναμφίβολα θα είναι σκληρή και αποφασισμένη να επιστρέψει στην εξουσία και, μάλιστα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.