Οι Συντηρητικοί και το μήνυμα ενότητας του Σούνακ

Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του ο νέος Πρόεδρος των Συντηρητικών και Πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας διατύπωσε ρητά το μήνυμα, το βαθιά πολιτικό μήνυμα της ενότητας.

Πράγματι, ο Ρίσι Σούνακ δεν ζει μέσα σε ένα γυάλινο πύργο αποκομμένος από την πολιτική πραγματικότητα που τον περιβάλλει, παρά το γεγονός ότι, εδώ και μήνες, υπερτονίζεται το στοιχείο των άφθονων περιουσιακών στοιχείων του ιδίου και της συζύγου του.

Συντηρητικός, έχει επίγνωση της αξίας της ενότητας για το πολιτικό κόμμα που τον τίμησε με τη ψήφο του.

Μια αξία που αποκτά ιδιαίτερη σημασία τόσο στο επίπεδο της τρέχουσας επικαιρότητας, όσο και σε αυτό της μακρόχρονης ιστορίας των Τόρηδων.

Στην παρούσα συνθήκη, πολλοί αναλυτές και δημοσιογράφοι αναρωτήθηκαν, με αδήριτη ειλικρίνεια, μήπως θα ήταν προτιμότερο για τον Σούνακ να σκεφθεί και πάλι πιθανή υποψηφιότητά του. Κινείται, πλέον, στη σφαίρα του ασύλληπτου η διαφορά των 20 και των 30 ποσοστιαίων μονάδων από τους Εργατικούς, που καλπάζουν πολιτικά προς την επάνοδό τους στην κυβερνητική εξουσία. Με δεδομένο το δημόσιο χρέος, το ενεργειακό πρόβλημα και τον πληθωρισμό να σφυροκοπά κάθε νοικοκυριό, είναι κίνηση υψηλής πολιτικής διακινδύνευσης το να θέτει υποψηφιότητα, μετά και την αποτυχία του μίνι προϋπολογισμού της Λιζ Τρας. Το στοιχείο του υψηλού πολιτικού ρίσκου τονίζεται και από την εκλογική νομοθεσία, η οποία, όπως τονιζόταν λίγες ώρες νωρίτερα, θα οδηγούσε σε εκλογική απίσχναση τους Συντηρητικούς.

Επιπλέον, το αίτημα της ενότητας έχει και ένα ιστορικό και ιδεολογικό βάθος, που στερούνται άλλα κομματικά υποκείμενα της κεντροδεξιάς στην Ευρώπη. Το Συντηρητικό Κόμμα δεν αποκαλείται τυχαία και «κόμμα των τριών αιώνων». Αυτό που κατόρθωσε είναι «να παραμένει ίδιο, αλλάζοντας». Επώδυνα και σταδιακά εγκατέλειψε τις αρχικές επιφυλακτικές του θέσεις απέναντι στο άτομο και τις ικανότητές του, την υπερεκτίμηση που έτρεφε για το ρόλο το στρατού, ακόμη και του στέμματος, το οποίο, βέβαια, δεν αμφισβητεί. Οι Τόρηδες διήνυσε το μακρύτερο από όλους τους άλλους κομματικούς χώρους δρόμο ιδεολογικής αναπροσαρμογής, αφομοίωσε δημιουργικά και σταδιακά τα περισσότερα στοιχεία της φιλελεύθερης ιδεολογίας και πέρασε σε πιο σύγχρονες φιλελεύθερες κατευθύνσεις βαθμηδόν, με σεβασμό προς την ιστορική του κληρονομιά και με διαχρονικά ισχυρή παρουσία στα πολιτικά πράγματα και με συμμόρφωση προς τους οργανωτικούς κανόνες. Δηλαδή, ενωμένο.

Είμαστε, καταληκτικά, μακριά από την εποχή που τα κόμματα λειτουργούσαν σαν ρεύματα πολιτικών ιδεών. Πλέον, τα κόμματα, ιδιαίτερα τα κόμματα με το ιστορικό και ιδεολογικό βάρος των Συντηρητικών, διατηρούν μια στενή σχέση αλληλοτροφοδότησης με το εκλογικό σώμα και τον κοινωνικό περίγυρό τους συνολικά. Διαθέτουν καταστατικές αρχές, συγκεκριμένα οργανογράματα, ιεραρχικές διαβαθμίσεις, που πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλα τα οργανωμένα μέλη. Ιδίως, στην περίπτωση του Συντηρητικού Κόμματος και της νέας του ηγεσίας, που, με σαφήνεια, τόνισε πως, αν δεν υπάρξει ενότητα, ο κίνδυνος του πολιτικού αφανισμού ελλοχεύει στο επόμενο εκλογικό στενό.