O Álvaro Morte δεν έχει ζήσει ακόμα το αποκορύφωμα της καριέρας του

Ένα πολύ παλιό ελβετικό ρολόι που άνηκε στον πατέρα του, ήταν ένα από τα αντικείμενα που δεν αποχωριζόταν ποτέ και για κανέναν λόγο, ο Profesor στο La Casa de Papel. Ο καθηγητής Sergio Marquina, για την ακρίβεια, ήταν ένας μεθοδικός, τελειομανής τύπος που δενόταν πολύ με πρόσωπα, καταστάσεις και αντικείμενα που φέρουν συναισθηματική αξία για τον ίδιο. Έναν χρόνο μετά το τέλος της σειράς που ξανασύστησε στο ευρύ κοινό τη σαπουνόπερα ως είδος και που εξελίχθηκε σε ένα πολύπλοκο και αξιόλογο τηλεοπτικό προϊόν, μιλώντας με τον Álvaro Morte, καταλαβαίνεις πως δεν απέχει πολύ από τον χαρακτήρα που τον έκανε πασίγνωστο.

View this post on Instagram

A post shared by Álvaro Morte (@alvaromorte)

Προφανώς δεν ταυτίζεται με το κόνσεπτ “μυστηριώδης, διανοούμενος σπασίκλας με στρογγυλά γυαλιά, που σώζει τους πάντες και φεύγει με το κορίτσι”, ωστόσο μοιράζεται την ίδια αγάπη με τον ήρωα που υποδυόταν για τα διαχρονικά κομμάτια που κοσμούν το χέρι μας. Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που κατάφερε να ξεπεράσει, σε συνδυασμό με τα άπειρα χρόνια δουλειάς που χρειάστηκαν μέχρι τη σαρωτική επιτυχία στο Netflix, έκαναν τον 47χρονο σήμερα ηθοποιό να εκτιμήσει ακόμη περισσότερο τον χρόνο, ο οποίος, σε συνδυασμό με τη σοφή διαχείριση και τις σωστές αποφάσεις, μπορεί να οδηγήσει στην πολυπόθητη υστεροφημία.

Σύμφωνα άλλωστε με τα λεγόμενά του, πολυτέλεια είναι “να μπορούμε να αποφαινόμαστε εμείς οι ίδιοι για το επόμενό μας βήμα, να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις για τη ζωή”. Με αφορμή τη συνεργασία του με την Breitling ως νέος brand ambassador, o Álvaro Morte μιλά αποκλειστικά στο Esquire για αυτή τη νέα συνεργασία, τη μετά Casa de Papel εποχή, το προσωπικό του στυλ, καθώς και τα μελλοντικά του σχέδια.

View this post on Instagram

A post shared by Álvaro Morte (@alvaromorte)

>Πόσα χρόνια πιστεύεις ότι θα περάσουν μέχρι ο κόσμος να σε “απελευθερώσει” από τον ρόλο του El Profesor στο La Casa de Papel; Προφανώς έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά στη σειρά για να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά θα ήθελα να μάθω πώς αισθάνεσαι σε σχέση με αυτό. Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ, πράγματι μου άρεσε πολύ να υποδύομαι αυτόν τον χαρακτήρα και φυσικά ήταν μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας μου. Είμαι πραγματικά ευγνώμων για τις αντιδράσεις του κόσμου αναφορικά με την ερμηνεία μου και χαίρομαι πολύ όταν σκέφτομαι ότι το κοινό θα τον θυμάται για πολύ καιρό. Αλλά είμαι ηθοποιός.

Αυτό που απολαμβάνω με αυτή την ιδιότητα, είναι η εναλλαγή των χαρακτήρων που ενσαρκώνω. Ακόμα κι αν ο El Profesor, που αγαπώ πολύ, συγκαταλέγεται στις κορυφαίες μου στιγμές, δε θέλω να τον αντιμετωπίζω ως το αποκορύφωμα της καριέρας μου, αλλά την πρώτη από τις πολλές που πρόκειται να έρθουν.

>Μετά το La Casa de Papel, σε παρακολουθήσαμε στο The Wheel of Time και το Sin límites του Amazon Prime, δύο πραγματικά εντυπωσιακές παραγωγές. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα γυρίσματα που έχεις κάνει στις ΗΠΑ και την Ισπανία; Νομίζω πως έχουμε το ταλέντο – και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ισπανία αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Πολωνία, η Αργεντινή. Σε οποιαδήποτε χώρα, ταλέντο υπάρχει. Η τεράστια διαφορά έγκειται στο μπάτζετ, είμαστε πολύ μακριά από το να έχουμε τους ίδιους προϋπολογισμούς για παραγωγές παρόμοιου είδους. Οπότε, ελπίζω ότι στο μέλλον θα μπορέσουμε να ελαχιστοποιήσουμε αυτή τη διαφορά.

Και τελικά, ποιο στυλ σου ταιριάζει περισσότερο; Όταν πρέπει να αποφασίσω σε ποιο πρότζεκτ θα συμμετάσχω, ποτέ δεν κοιτάζω τα χρήματα. Διαβάζω το σενάριο, βλέπω ποιος είναι ο σκηνοθέτης, ο διευθυντής φωτογραφίας, και φυσικά σκέφτομαι το αν εγώ μπορώ να προσφέρω κάτι στο εκάστοτε πρότζεκτ, αν μπορώ δηλαδή να κάνω μία τίμια δουλειά, σύμφωνα με το πώς η υποκριτική λειτουργεί για μένα. Δεν έχει σημασία από πού προέρχεται, αν είναι από τις ΗΠΑ, την Ισπανία ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου.

Το στυλ, ο χρόνος και τα μελλοντικά σχέδια

Αλήθεια, πόσο σε απασχολεί η εικόνα που προβάλλεις προς τα έξω; Είναι αγχωτικό να πρέπει να είσαι συνεχώς αψεγάδιαστος επειδή είσαι διάσημος; Ενδιαφέρομαι για την εικόνα που βγάζω προς τα έξω, αλλά δεν ανησυχώ για το τι πιστεύει ο κόσμος για αυτήν την εικόνα. Εγώ ορίζω το στυλ μου, εγώ το προσέχω, γιατί απολαμβάνω να το δημιουργώ ο ίδιος. Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι μία πάρα πολύ ωραία και απλή “άσκηση” το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, ό,τι κι αν συμβεί.

>Ειδικά στην προσωπική σου ζωή, διατηρείς ένα χαμηλών τόνων προφίλ. Τι σε έπεισε να συνεργαστείς με την Breitling; Μήπως ήταν θέμα κοινών αξιών και αισθητικής; Ο παππούς μου ήταν ωρολογοποιός – θυμάμαι να τον κοιτάζω να επισκευάζει ρολόγια όταν ήμουν παιδί. Συνεπώς, πάντα σεβόμουν πολύ την αξία ενός καλού ρολογιού. Στην περίπτωση της Breitling, βλέπω ότι συνδυάζουν τέλεια το παραδοσιακό με το κλασικό στυλ, με κάτι περισσότερο από έναν τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο με τα δευτερόλεπτά του. Για μένα αυτός είναι ο τέλειος συνδυασμός και γι’ αυτό ήταν πάρα πολύ εύκολο να δεχτώ να συνεργαστώ με τη Breitling.

Τι είδους ρολόγια Breitling περιλαμβάνει η προσωπική σου συλλογή και ποιο είναι το αγαπημένο σου; Έχω αρκετά, έχω το Super Chronomat, το Classic Avi και άλλα. Είναι αρκετά. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να επιλέξω μόνο ένα, δε θα μπορούσα να σου πω ποιο είναι το αγαπημένο μου, γιατί κάθε ρολόι ταιριάζει σε διαφορετικές περιστάσεις. Οπότε, αγαπώ το σπορ στυλ των Chronomats, αλλά με γοητεύει επίσης και το ρετρό στυλ του Classic Avi. Επίσης, έχω και ένα Mustang, για παράδειγμα, που λατρεύω. Πραγματικά δε μπορώ να επιλέξω ένα.

Μπορεί, λοιπόν, ένα ρολόι να προσδιορίσει το στυλ ενός σύγχρονου άντρα;

Ένας σύγχρονος άντρας οφείλει να είναι ικανός να προσδιορίσει το δικό του στυλ, αλλά πράγματι, ένα καλό ρολόι μπορεί να βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση.

View this post on Instagram

A post shared by Álvaro Morte stan (@alvaromorte.stan)

>Ποια είναι τα σχέδιά σου στο εξής; Υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι που θέλεις να επιτύχεις στην καριέρα ή τη ζωή σου για να αισθανθείς ολοκληρωμένος; Κατ’ αρχάς, υπάρχουν μερικά πρότζεκτ στα οποία συμμετέχω ως ηθοποιός και για τα οποία δεν μπορώ να μιλήσω ακόμη. Επίσης, ίσως γνωρίζετε ότι έχω δικό μου θεατρικό θίασο [λέγεται 300 Pistolas και τον δημιούργησε το 2012 μαζί με τη σύζυγό του, Blanca Clemente], για την ακρίβεια έγινα θεατρικός σκηνοθέτης γιατί αυτό που απολαμβάνω περισσότερο στο θέατρο είναι να “χτίζω” τη δομή του εκάστοτε χαρακτήρα: Το πώς θα περπατήσει, θα μιλήσει, θα αναπνεύσει, το πώς θα κάνει τα πάντα.

Ως σκηνοθέτης, λοιπόν, δημιουργείς τη δομή όλων των χαρακτήρων που συμμετέχουν σε μία παραγωγή. Αυτό το απολαμβάνω πάρα πολύ. Για μένα το επόμενο βήμα είναι να σκηνοθετήσω μία ταινία, μία σειρά, αφού μπορώ να δουλέψω με τους χαρακτήρες και γι’ αυτό προσπαθώ να δημιουργήσω τη δική μου εταιρεία παραγωγής. Μάλιστα, έχω μερικά πρότζεκτ που ελπίζω ότι θα έρθουν στο φως στο προσεχές μέλλον.