Bloomberg: Κάποτε το ΝΑΤΟ φοβόταν τη νίκη του Πούτιν – Τώρα ανησυχεί για την ήττα του

Το τελευταίο κύμα απειλών της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα και να μειώσει ακόμη περισσότερο τον ενεργειακό εφοδιασμό μέχρι στιγμής δεν έχει τρομάξει τους συμμάχους της Ουκρανίας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, απλώς ισχυροποιεί τη θέλησή τους να δουν το Κίεβο να κερδίζει.

Αυτό για το οποίο δεν είναι τόσο σίγουροι είναι αν θέλουν να χάσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg.

Η δημόσια τοποθέτηση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν για την ένταση και η προειδοποίηση ότι οι πυρηνικές απειλές του Ρώσου προέδρου μπορεί να μην αποτελούν μπλόφα, καθώς οι άλλες επιλογές του για τη διάσωση της εισβολής του στην Ουκρανία περιορίζονται. 

«Προσπαθούμε να καταλάβουμε ποια είναι η “έξοδος κινδύνου” του Πούτιν; Που κατεβαίνει; Πού βρίσκει διέξοδο;» είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, από τη Νέα Υόρκη. «Πού βρίσκεται όταν χάνει σε κύρος αλλά και σημαντική δύναμη στη Ρωσία;»

Προς το παρόν, ο Πούτιν έχει “αυτοαπομονωθεί” σε μια γωνία, ουσιαστικά αποκλείοντας συνομιλίες για την προσάρτηση των κατεχόμενων ουκρανικών εδαφών και διπλασιάζοντας τη δέσμευσή του να πολεμήσει με τη διαταγή να κληθούν τουλάχιστον 300.000 έφεδροι παρά την αυξανόμενη ανησυχία στο εσωτερικό.   

Ο Πούτιν στη γωνία;

«Ο Πούτιν ουσιαστικά θέτει νέους όρους στο τραπέζι», δήλωσε ο Αλεξέι Μακάρκιν, αναπληρωτής επικεφαλής του Κέντρου Πολιτικών Τεχνολογιών στη Μόσχα. «Σχεδόν δεν υπάρχει χώρος για ελιγμούς».

Ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος παρομοίασε την κατάσταση του Πούτιν με ένα θηρίο στριμωγμένο στη γωνία που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, καθώς παγιδεύεται όλο και περισσότερο.

Την ίδια στιγμή, η αντεπίθεση της Ουκρανίας έχει ανακαταλάβει χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους που κάποτε κατείχε η Ρωσία μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες, τροφοδοτώντας τις φιλοδοξίες του Κιέβου να απωθήσει περαιτέρω τις δυνάμεις της Μόσχας, πιθανώς ακόμη και πέρα ​​από τις γραμμές που είχαν πριν από την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου. Όσο περισσότερη πρόοδο σημειώνουν, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση για το είδος της ήττας που θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα μπορούσε να δεχτεί ο Πούτιν. 

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι βλέπουν ελάχιστες προοπτικές ότι οι επιστρατευμένες δυνάμεις της Ρωσίας, με λίγα κίνητρα ή εκπαίδευση και περιορισμένο εξοπλισμό, θα επιτρέψουν στον Πούτιν να σταματήσει την ουκρανική προέλαση. 

Αλλά δεν βλέπουν επίσης μια γρήγορη νίκη και αντιστάθηκαν στις απαιτήσεις του Κιέβου για όπλα μεγαλύτερης εμβέλειας για να επιταχύνουν αυτό το αποτέλεσμα.

Διάρκεια του πολέμου έως το καλοκαίρι

Λίγες ακόμη εβδομάδες πριν το κρύο του χειμώνα αρχίσει να περιπλέκει τις μάχες, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ανησυχούν ότι ο πόλεμος μπορεί να αργήσει, με τη Ρωσία να μην μπορεί να ανακτήσει την πρωτοβουλία, αλλά πρόθυμη να δαπανήσει τεράστιο αριθμό στρατευμάτων και εξοπλισμού για να επιβραδύνει την προέλαση της Ουκρανίας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το Κίεβο μπορεί να είναι σε θέση να απωθήσει τις δυνάμεις της Μόσχας μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι η επιτυχία της αντεπίθεσής τους μέχρι στιγμής δείχνει ότι μπορούν να εκδιώξουν τα ρωσικά στρατεύματα από το μεγαλύτερο μέρος των υπόλοιπων εδαφών που κατέχονται από την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου εντός 3-6 μηνών, εάν συνεχίζουν να προμηθεύονται όπλα από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Οι επιτυχίες στο πεδίο της μάχης μέχρι σήμερα ενίσχυσαν τις εκκλήσεις για ανακατάληψη όλων των εδαφών που χάθηκαν από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, την οποία προσάρτησε ο Πούτιν το 2014.

Περαιτέρω κλιμάκωση

Στη Μόσχα, ορισμένοι αξιωματούχοι ελπίζουν ότι η αποφασιστικότητα της Ευρώπης και των ΗΠΑ θα αποδυναμωθεί υπό την πίεση των ενεργειακών αποκοπών και του αυξανόμενου κόστους στήριξης της Ουκρανίας. Αλλά πίσω από τις δημόσιες εκδηλώσεις εμπιστοσύνης ότι η επιστράτευση θα επιτρέψει στα ρωσικά στρατεύματα να επαναλάβουν την επίθεση εντός ενός ή δύο μηνών, ορισμένοι μυημένοι παραδέχονται ότι το μεγαλύτερο μέρος στο οποίο μπορεί τώρα να επιδιώξει το Κρεμλίνο είναι μια παρατεταμένη σύγκρουση που διαρκεί χρόνια με περιοδικές εξάρσεις .

Αυτή η προοπτική τροφοδότησε τους φόβους και στις δύο πλευρές ότι ο Πούτιν μπορεί να αποφασίσει ότι δεν έχει άλλη εναλλακτική από την περαιτέρω κλιμάκωση, με ακόμη μεγαλύτερα πλήγματα σε ουκρανικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και άλλες μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή χρήση χημικών ή πυρηνικών όπλων. Η δολιοφθορά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι η ενεργειακή υποδομή της Ευρώπης θα μπορούσε επίσης να στοχοποιηθεί. 

Ο Πούτιν μπορεί να είναι «αρκετά επικίνδυνος και απερίσκεπτος» όταν «νιώθει με την πλάτη του στον τοίχο», είπε ο Γουίλιαμ Μπερνς, διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, σε συνέντευξή του στο CBS αυτή την εβδομάδα. Ο Ρώσος ηγέτης εργάζεται με βάση «λανθασμένες υποθέσεις, όπου πιστεύει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα ​​με τους Ουκρανούς, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση».

Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον ζήτησε δημόσια  «αλλαγή καθεστώτος», λέγοντας ότι ο Πούτιν πρέπει να φύγει. Ωστόσο, ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ανησυχούν ότι η αντικατάστασή του θα ήταν ακόμη πιο σκληροπυρηνική.

Στην αβεβαιότητα προστίθεται το γεγονός ότι, ενώ ο Πούτιν ήταν ρητορικά πολύ σκληρός με τις «κόκκινες γραμμές» του, δεν το υποστήριζε πάντα με πράξεις. Ορισμένα εδάφη που ο Πούτιν δήλωσε ότι είναι ρωσικά «για πάντα» μετά τις προσαρτήσεις, έχουν ήδη ανακαταληφθεί από τον ουκρανικό στρατό, προκαλώντας σφοδρή κριτική στα κρατικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τις επιδόσεις των δυνάμεων του Κρεμλίνου.

Παρά την προειδοποίηση ότι οι επιθέσεις στην Κριμαία θα προκαλούσαν μαζικά αντίποινα, ο Πούτιν δεν κλιμάκωσε δραματικά, αφού το Κίεβο έπληξε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη χερσόνησο με μια σειρά χτυπημάτων το καλοκαίρι. Και η Ρωσία έχει κάνει βάλει μέχρι στιγμής τα δυνατά της για να περιορίσει τις επιθέσεις σε συνοριακές περιοχές κοντά στην Ουκρανία, αποκαλώντας κατά καιρούς τις εκρήξεις «δυνατούς θορύβους» δημοσίως για να αποφύγει να παραδεχτεί ότι μάχεται στο έδαφός της.

Μια ευρύτερη ήττα στην Ουκρανία θα ήταν υπερβολική για να την καλύψει ο Πούτιν και σύμφωνα με τον Μακάρκιν «οι Ρώσοι δεν θα το καταλάβαιναν αυτό».