Η μάχη του πλαφόν και η ενδιάμεση λύση

Στην καρδιά των διαβουλεύσεων, στη σύνοδο της Πράγας, βρίσκεται το θέμα ενός ανώτατου ορίου στις τιμές του φυσικού αερίου. Δύο ανισομερή μέτωπα σχηματίζονται και οι προσδοκίες για μια άμεση, εδώ και τώρα, λύση του ζητήματος δεν (θα έπρεπε να) είναι ιδιαίτερα υψηλές.

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να ανακόψουν την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας που απειλούν να ωθήσουν την οικονομία της Ένωσης σε σοβαρή ύφεση.

Το κίνδυνο της ύφεσης υπαινίσσονται Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και αυτόν υπαινίσσεται, με ιδιαίτερα εύσχημο τρόπο, και η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το ενεργειακό ζήτημα είναι το πιο σημαντικό ζήτημα της άτυπης συνάντησης, κυρίως γιατί αυτό ανατρέπει την καθημερινότητα των Ευρωπαίων πολιτών και τροφοδοτεί την ύφεση.

Είναι απίθανο να αποφασιστούν συγκεκριμένα βήματα τώρα, ανέφεραν αξιωματούχοι, αλλά οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να συμβουλεύσουν τους αντίστοιχους υπουργούς ενέργειας και οικονομικών σχετικά με πιθανές λύσεις που πρέπει να επιδιώξουν περαιτέρω.

Τα δύο ανισομερή μπλοκ

Ουσιαστικά, αναμετρώνται και καταθέτουν τις θέσεις τους δύο μπλοκ, με αντιθετικές προσεγγίσεις.

Δεκαπέντε χώρες της ΕΕ θέλουν ένα ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου, αν και διαφωνούν στις λεπτομέρειες ενός τέτοιου μέτρου.

Προς την κατεύθυνση αυτή, η Πολωνία, η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Ιταλία υπέβαλαν χθες μια άλλη ιδέα, αυτή ενός «δυναμικού διαδρόμου» για τις τιμές, που θα μπορούσε να αρθεί σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης όσον αφορά την προσφορά.

Στο ίδιο μήκος κύματος, η Γαλλία δεσμεύθηκε για μία λύση που να κινείται κοντά στην επιβολή πλαφόν, με τον Πρόεδρο Μακρόν να θέτει ως χρονικό ορίζοντα υιοθέτησης του μέτρου «τα τέλη Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου».

Από την άλλη, η Γερμανία και, δευτερευόντως, η Ολλανδία και η Δανία είναι αντίθετες στην ανώτατη τιμή, γιατί ανησυχούν ότι κάτι τέτοιο θα έρθει να διαταράξει την αγορά ενέργειας και να περιπλέξει τις αγορές φυσικού αερίου που απαιτούνται για τη λειτουργία των χωρών τους.

Το πακέτο διάσωσης 200 δισεκατομμυρίων ευρώ της Γερμανίας που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα είναι αυτό που έχει προκαλέσει ανησυχίες και έχει ωθήσει τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προτείνουν ένα νέο κοινό δάνειο της ΕΕ προκειμένου να διατεθούν κονδύλια για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Αλλά αυτή η υπόθεση δεν ενθουσιάζει αρκετές χώρες στο βόρειο τμήμα της ηπείρου.

Ποιες προσδοκίες για επίλυση;

Η εύρεση κοινής λύσης είναι περίπλοκη, επειδή οι ανάγκες των 27 χωρών μελών της ΕΕ διαφέρουν, όπως και οι προμηθευτές ενέργειας και οι αγορές τους. Αυτό σημαίνει ότι η πτώση των προμηθειών ρωσικού φυσικού αερίου και η επακόλουθη άνοδος των τιμών έχουν επηρεάσει ορισμένες χώρες μέλη περισσότερο από άλλες.

Σε αντίθεση με ό,τι κατά κόρον διακινείται, δεν είναι ένα θέμα που πρόκειται να επιλύσουν οι ηγέτες των 27 χωρών σήμερα. Οι ηγέτες πρέπει να παράσχουν στρατηγική κατεύθυνση και στη συνέχεια οι υπουργοί Ενέργειας και οι υπουργοί Οικονομικών καλούνται να βρουν τις κατάλληλες λύσεις, α συγκεκριμενοποιήσουν τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές.

Αυτό που είναι δυνατόν να τεθεί ως πρόβλεψη, είναι η προοπτική μιας ενδιάμεσης λύσης στην παρούσα φάση. Και ενδιάμεση λύση μπορεί να θεωρηθεί ένα υπόδειγμα πολλαπλών τιμών. Τοποθετείται ανάμεσα στο πλαφόν και την εθνική πολιτική.

Αυτό, άλλωστε, ανέφερε και πρότεινε ως λύση ο Εμμανουέλ Μακρόν, επικαλούμενος ένα ανάλογο σύστημα που επικρατεί στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Κινείται κοντά στη λύση του πλαφόν, αφήνοντας, ωστόσο, περιθώρια για εθνικές, τροποποιητικές παρεμβάσεις.