Ιταλία: Τα αποτελέσματα και οι ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αναμφισβήτητη θριαμβεύτρια των βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία αναδεικνύεται η Τζόρτζια Μελόνι, η οποία κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία και στα δύο νομοθετικά σώματα, προκαλώντας πονοκεφάλους στις Βρυξέλλες.

Ο δεξιός συνασπισμός συγκεντρώνει ποσοστό γύρω στο 44%, με την κυβερνητική πλειοψηφία να συναποτελείται από το κόμμα των Αδελφών της Ιταλίας της δεξιάς Μελόνι, την ακροδεξιά Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και την κεντροδεξιά Φόρτσα Ιτάλια του πρώην Πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Απεναντίας, η κεντροαριστερά δεν υπερβαίνει το 26,5%, σύμφωνα με τα έως τώρα επίσημα αποτελέσματα του Υπουργείου Εσωτερικών.

Πιο αναλυτικά, τα Αδέρφια της Ιταλίας καταγράφουν 26,4% και αναδεικνύονται σε πρώτη κομματική δύναμη της χερσονήσου. Ακολουθεί το Δημοκρατικό Κόμμα του Ενρίκο Λέττα με 19,3% και έπονται η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι με 8,9%, λίγο πιο πάνω από το 8,1% του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων του γνώριμου Τζουζέπε Κόντε συγκεντρώνει 14,9% και ο κεντρώος κομματικός σχηματισμός των Κάρλο Καλέντα και Ματτέο Ρέντσι κινείται κάτω από το 8% (7,8%).

Εκτός από την Μελόνι, νικήτρια είναι και η εκλογική αποχή, η οποία κινείται επίσης σε υψηλά επίπεδα. Η αποχή αγγίζει το 36% έναντι 27% στην εκλογική αναμέτρηση του 2018.

Πρέπει να θεωρείται βέβαιη, λοιπόν, η συγκρότηση δεξιάς/ακροδεξιάς κυβέρνησης, με Πρωθυπουργό την Τζόρτζια Μελόνι.

Ωστόσο, η νίκη αυτή προκαλεί πονοκεφάλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία εκφράζει φόβους για το μέλλον της δημοκρατίας στη γηραιά ήπειρο.

Στις Βρυξέλλες, εκφράζονται ήδη ανησυχίες για μία βαθιά λαϊκιστική συμμαχία της Δεξιάς, που τείνει να στραφεί στα «φιλικά» καθεστώτα της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.

Η στιγμή είναι ακόμη πιο ευαίσθητη για το κοινοτικό μπλοκ καθώς αντιμετωπίζει τις οικονομικές και διπλωματικές επιπτώσεις από την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, στην ανατολική πλευρά της, και μια από τις χειρότερες ενεργειακές κρίσεις στην ιστορία του, σε συνδυασμό με μια κρίση κόστους ζωής.

Αυτό το «κοκτέιλ» ενεργειακής – οικονομικής κρίσης και εκδήλωσης του απολυταρχισμού του Κρεμλίνου μπορεί να αποδειχθεί εκρηκτικό για την πορεία της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ενδεικτικά, αυτή τη στιγμή, οι μόνοι στενοί συνομιλητές ισχυρών δυνάμεων στη Γηραιά Ήπειρο είναι ο φιλελεύθερος Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία και ο σοσιλδημοκράτης Καγκελάριος Όλαφ Σολτς στο Βερολίνο.

Προς ποιο οικονομικό υπόδειγμα θα κινηθεί η ΕΕ και ποια πολιτική θα ακολουθήσει στο μέλλον απέναντι στον νεοιμπεριαλισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας;

Η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας έρχεται να προστεθεί σε μια ολόκληρη αλυσίδα δεξιών ή και ακροδεξιών κυβερνήσεων στην Ευρώπη.

Πιο συγκεκριμένα, η ευρωπαϊκή ήπειρος μετρά τέσσερις βαθιά δεξιές ή ακροδεξιές πλειοψηφίες, αφού, πριν από την Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν προηγηθεί η Πολωνία, η Ουγγαρία και, πολύ πρόσφατα, η Σουηδία, με τη μακρά σοσιαλδημοκρατική παράδοση και τον πλούτο σε κουλτούρα ανεκτικότητας.