Εκλογές στην Ιταλία: Άνετη νίκη της Μελόνι δίνουν τα exit polls

Η δεξιά συμμαχία υπό την ηγεσία του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι φαίνεται έτοιμη να κερδίσει μια σαφή πλειοψηφία στο επόμενο κοινοβούλιο, σύμφωνα με τα exit poll την Κυριακή μετά το τέλος της ψηφοφορίας στις ιταλικές εθνικές εκλογές.

Ένα exit poll για τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό RAI ανέφερε ότι το μπλοκ των συντηρητικών κομμάτων, που περιλαμβάνει επίσης τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και το κόμμα Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, κέρδισε μεταξύ 41 και 45%, αρκετό για να εγγυηθεί τον έλεγχο και των δύο βουλών του κοινοβουλίου.

Αναλυτικά τα ποσοστά των κομμάτων:

Αδέλφια της Ιταλίας (Τζόρτζια Μελόνι): 22,0-26,0%

Δημοκρατικό Κόμμα (Ενρίκο Λέτα): 17,0-21,0%

Κίνημα 5 Αστέρων (Τζουζέπε Κόντε): 13,5-17,5%

Λέγκα (Ματέο Σαλβίνι): 8,3-12,5 %

Φόρτσα Ιτάλια (Σίλβιο Μπερλουσκόνι): 6,0-8,0%

‘Τρίτος Πόλος’ (Καλέντα-Ρέντσι): 6,5-8,5%

Παρατάξεις

Κεντροδεξιά (Αδέλφια της Ιταλίας – Λέγκα – Φόρτσα Ιτάλια + μικρότερα κόμματα): 41-45 %

Κεντροαριστερά (Δημοκρατικό Κόμμα + μικρότερα κόμματα): 25,5-29,5%

Ο εκλογικός νόμος της Ιταλίας ευνοεί τις ομάδες που καταφέρνουν να δημιουργήσουν προεκλογικά σύμφωνα, δίνοντάς τους μεγάλο αριθμό εδρών σε σύγκριση με τον αριθμό των ψήφων τους.

Τα πλήρη αποτελέσματα αναμένονται τη Δευτέρα.

Εάν επιβεβαιωθεί, το αποτέλεσμα θα κάλυπτε μια αξιοσημείωτη άνοδο για τη Μελόνι , το κόμμα της οποίας κέρδισε μόνο το 4% των ψήφων στις τελευταίες εθνικές εκλογές το 2018, αλλά αυτή τη φορά προβλέπεται να αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη ομάδα της Ιταλίας με ποσοστό 22,5-26,5%.

Ως αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος στη νικητήρια συμμαχία, είναι η προφανής επιλογή να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, αλλά η μεταφορά της εξουσίας είναι παραδοσιακά αργή και μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες μέχρι να ορκιστεί η νέα κυβέρνηση.

Η Μελόνι, 45 ετών, υποτιμά τις μεταφασιστικές ρίζες του κόμματός της και το απεικονίζει ως μια κυρίαρχη συντηρητική ομάδα. Έχει δεσμευτεί να στηρίξει τη δυτική πολιτική για την Ουκρανία και να μην αναλάβει αδικαιολόγητους κινδύνους με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Οι πρώτες εθνικές εκλογές του φθινοπώρου στην Ιταλία εδώ και έναν αιώνα πυροδοτήθηκαν από κομματικές διαμάχες που ανέτρεψαν την κυβέρνηση ευρείας εθνικής ενότητας του πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι τον Ιούλιο.

Η Ιταλία έχει ιστορία πολιτικής αστάθειας και ο επόμενος πρωθυπουργός θα ηγηθεί της 68ης κυβέρνησης της χώρας από το 1946 και θα αντιμετωπίσει μια σειρά από προκλήσεις, ιδίως το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος και τα αυξανόμενα οικονομικά προβλήματα.

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας παρακολουθούνταν επίσης με νευρικότητα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στις χρηματοπιστωτικές αγορές, δεδομένης της επιθυμίας να διατηρηθεί η ενότητα στις συναλλαγές με τη Ρωσία και των ανησυχιών για το τρομακτικό βουνό χρέους της Ιταλίας.

Το νέο, περιορισμένο κοινοβούλιο δεν θα συνεδριάσει μέχρι τις 13 Οκτωβρίου, οπότε ο αρχηγός του κράτους θα καλέσει τους αρχηγούς των κομμάτων και θα αποφασίσει για το σχήμα της νέας κυβέρνησης.