Deutsche Welle: Η τουρκική αντιπολίτευση στον Ερντογάν

Οι προσεχείς προεδρικές εκλογές στην Τουρκία πλησιάζουν. Σε δέκα μήνες, οι Τούρκοι πολίτες θα εκλέξουν τον νέο Πρόεδρό τους. Ο Ερντογάν και το κυβερνητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) φαίνονταν ως οι πιθανότεροι νικητές, αλλά οι διεργασίες στην αντιπολίτευση είναι έντονες και εκβάλλουν σε κοινό ψηφοδέλτιο, ικανό να επιτύχει την ανατροπή.

Τα τελευταία χρόνια, ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει γίνει συχνά πρωτοσέλιδο στη Γερμανία. Κυρίως εξαιτίας της αμφιλεγόμενης ρητορικής του στην εξωτερική πολιτική. Κυβέρνησε την Τουρκία για σχεδόν 20 χρόνια ως πρωθυπουργός και από το 2018 ως πρόεδρος. Ο ίδιος μετέτρεψε το κοινοβουλευτικό σύστημα της Τουρκίας σε προεδρικό και πραγματικό κέντρο της εξουσίας.

Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν φαίνεται ότι θα καταφέρει να κερδίσει στις επερχόμενες εκλογές της 18ης Ιουνίου 2023. Αν και η εικόνα της χώρας, η οποία έχει πληγεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια, έχει κάπως βελτιωθεί σε διεθνές επίπεδο χάρη στον επιτυχημένο ρόλο της Άγκυρας ως διαμεσολαβήτρια στον πόλεμο στην Ουκρανία. Σύμφωνα πάντως με πρόσφατη έρευνα του τουρκικού ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Γιενιλέμ, το 58,7 % των Τούρκων ψηφοφόρων «σίγουρα δεν θα ψήφιζε τον Ερντογάν» και μόνο το 30 % «θα τον ψήφιζε σίγουρα».

Αντιπολίτευση: ένας για όλους, όλοι για έναν

Μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας, η αντιπολίτευση κατάφερε τελικά να ενωθεί και αποτελείται από έξι πολιτικά κόμματα. Η συνεργασία θα ήταν αδιανόητη πριν από μερικά χρόνια.

Στο τραπέζι των Έξι, όπως αποκαλείται, συμμετέχουν το μεγαλύτερο σοσιαλδημοκρατικό-κεμαλικό κόμμα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το εθνικιστικό «Καλό Κόμμα», το ισλαμιστικό κόμμα της Ευημερίας, το παραδοσιακό Δημοκρατικό Κόμμα και δύο άλλα κόμματα που ιδρύθηκαν από δύο πρώην συνοδοιπόρους του Ερντογάν. Το Κόμμα Γκελετσέκ που ιδρύθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και το κόμμα DEVA που ιδρύθηκε από τον πρώην υπουργό Οικονομικών και Εξωτερικών Αλί Μπαμπατζάν.

Βασικός στόχος των Έξι είναι να κερδίσουν τις εκλογές και να επιστρέψουν στο κοινοβουλευτικό σύστημα. Στην προαναφερθείσα δημοσκόπηση, το 65 % των ερωτηθέντων υποστήριξε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, ενώ το 29 % ήθελε να παραμείνει το προεδρικό σύστημα. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι περίπου το 63% πιστεύει ότι η Τουρκία «κυβερνάται με κακό τρόπο». Ωστόσο, απουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα.

Ποιος θα αντιπαρατεθεί στον Ερντογάν;

Τα ονόματα που βρίσκονται στο τραπέζι ως πιθανοί διεκδικητές της εξουσίας είναι καταρχάς του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Είναι πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος από το 2010. Κέρδισε τις εντυπώσεις όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση με μια στοίβα εγγράφων για να αποδείξει τη διαφθορά. Δίνει την εντύπωση ότι θα ήθελε να αναλάβει την ευθύνη της ηγεσίας ωστόσο, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι δεν είναι ο κατάλληλος υποψήφιος.

Ο Εκρέμ Ιμάμογλου είναι ακόμα ένα όνομα που ακούγεται πολύ. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης εκπροσωπεί τη δημοκρατία της Τουρκίας για πολλούς, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί παρά τα εμπόδια. Κέρδισε τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη δύο φορές το 2019. Το AKP αμφισβήτησε τις δημοτικές εκλογές τις οποίες κέρδισε αρχικά οριακά ο Ιμαμόγλου για να ξανακερδίσει αργότερα με μεγαλύτερη διαφορά. Έτσι ένα σοβαρό αντεπιχείρημα για την υποψηφιότητά του για την προεδρία είναι ότι αν πετύχει, θα παραιτηθεί από τη θέση του στην Κωνσταντινούπολη.

Τέλος, ακούγεται το όνομα του εθνικιστή Μανσούρ Γιαβάς. Εξελέγη δήμαρχος στις δημοτικές εκλογές του 2019 στην Άγκυρα. Υπήρξε μέλος του εθνικιστικού κόμματος MHP το οποίο συγκυβερνά τώρα με το AKP του Ερντογάν. Ο εθνικιστικός του προσανατολισμός δεν τον κάνει ιδανικό υποψήφιο για τους Κούρδους ψηφοφόρους ωστόσο δεν αποκλείεται να τον ψηφίσουν στρατηγικά μια και η ψήφος τους έχει μεγάλη βαρύτητα στις εκλογές στην Τουρκία.

Ανεξάρτητα πάντως από το ποιος θα είναι τελικά ο υποψήφιος της τουρκικής αντιπολίτευσης φαίνεται να έχει μεγάλες πιθανότητες απέναντι στον Ερντογάν.