Ουκρανούς που φιλοξενούνται στην Ελλάδα υποδέχθηκε η Σακελλαροπούλου

Μια ξεχωριστή εκδήλωση προς τιμήν των Ουκρανών πολιτών που φιλοξενούνται στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, υποδέχθηκε περισσότερους από 120 Ουκρανούς πολίτες, κυρίως μητέρες με τα παιδιά τους, που φιλοξενούνται στην Ελλάδα, καθώς και Έλληνες δημοσιογράφους που κάλυψαν τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Οι εν λόγω πρόσφυγες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στην Ουκρανία λόγω του πολέμου που εξαπέλυσε η Ρωσία και φιλοξενούνται στη χώρα μας, κυρίως σε δομές των οργανώσεων «Κιβωτός του Κόσμου», «Παιδικά χωριά SOS» και «OPORA», με τους υπόλοιπους να βρίσκονται διάσπαρτοι στην Ελλάδα, ως φιλοξενούμενοι ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανισμών.

Κατά τον χαιρετισμό της, η κυρία Σακελλαροπούλου διαβεβαίωσε ότι «θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα σας, να απαλύνουμε την οδύνη σας και να σας στηρίζουμε με κάθε τρόπο» και υπενθύμισε ότι η Ελλάδα, από την αρχή του πολέμου, στάθηκε στο πλάι τους και μαζί με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έδειξε έμπρακτα αλληλεγγύη στην αγωνία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Όπως είπε «η Ελλάδα καταδίκασε ευθύς εξαρχής και με τον πιο ρητό τρόπο τη ρωσική εισβολή. Συνέβαλε ώστε να εξασφαλισθεί η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο Ουκρανία. Δέχεται και φιλοξενεί πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να ξεφύγουν από τα δεινά του πολέμου».

Απευθυνόμενη στις Ουκρανές μητέρες και τα παιδιά τους, τόνισε συγκινημένη, ότι «τους υποδέχεται με την καρδιά γεμάτη θλίψη για τα δεινά που υφίσταται η Ουκρανία, για τον ανυπόφορο πόνο των ανθρώπων, για την καταστροφή και τον ζόφο που κύκλωσε τη χώρα. Αλλά και με την ελπίδα που γεννά η γενναιότητα, το σθένος, η αποφασιστικότητα των Ουκρανών».

Πρόσθεσε, επίσης, ότι «Όλους τους μήνες που μεσολάβησαν από τη ρωσική εισβολή, είδαμε με θαυμασμό έναν ολόκληρο λαό – νέους, γέρους, γυναίκες, ακόμη και παιδιά -, να αντιστέκεται ηρωικά, να δίνει τον υπέρτατο πατριωτικό αγώνα αψηφώντας την υπεροπλία του εχθρού, δαμάζοντας τον φόβο του θανάτου. Να μάχεται με θυσιαστική αυταπάρνηση για την εδαφική του ακεραιότητα, για τη διασφάλιση του πολιτικού αυτοπροσδιορισμού του, για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του».

Υπογράμμισε, ακόμη, ότι «σήμερα, είμαστε εδώ για να τιμήσουμε όλους εκείνους που συνεχίζουν να μάχονται θαρραλέα στις διακεκαυμένες ζώνες του πολέμου, όλους εκείνους που χάθηκαν, μαχητές και άμαχους, που βίωσαν τη βαρβαρότητα, τις εν ψυχρώ εκτελέσεις, τους εκτοπισμούς. Όλους όσους είδαν τη ζωή τους να θρυμματίζεται όπως εσείς, φίλοι Ουκρανοί. Βρίσκεστε εδώ, ξεριζωμένοι από τις εστίες σας, μετρώντας απώλειες, βλέπω όμως στα μάτια σας, παρά την αγωνία και τον σπαραγμό, τη δύναμη που δίνει η βεβαιότητα ότι ο αγώνας σας θα δικαιωθεί».

Παράλληλα, υπενθύμισε, ότι «είμαστε κι εμείς ένας λαός που έζησε την προσφυγιά και τον ξεριζωμό. Έχουμε κοινά ιστορικά βιώματα» και τόνισε ότι «η αλληλεγγύη που αισθανόμαστε για σας δυναμώνει, κάθε μέρα που περνάει, γίνεται βαθύς σεβασμός για το σθένος με το οποίο αντιστέκεστε σε μια τυφλή, ολοκληρωτική μηχανή, για το ήθος της συλλογικής σας αντίστασης στον εισβολέα».

Τέλος, υποστήριξε ότι «σε μια εποχή γενικού εφησυχασμού, εσείς θυμίζετε τι σημαίνει υπερασπίζομαι τον τόπο μου από τον κατακτητή, υψώνω το ανάστημά μου απέναντι στην ωμή βία και τη συμπυκνωμένη σκληρότητα, διεκδικώ κάτι ανώτερο από την ίδια τη ζωή μου» και ευχήθηκε «να επικρατήσει το δίκαιο και η βάναυση αυτή σύγκρουση στην καρδιά της Ευρώπης να τελειώσει όπως ταιριάζει σε όσους διαπράττουν ύβρη απέναντι στους λαούς και στην Ιστορία».