ΝΑΤΟ: Μήπως να έκανε «ματ» στην Τουρκία;

Δύο είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία του Ερντογάν. Το πρώτο αφορά τις σχέσεις της με την Συρία και το πρώτο περιλαμβάνει τα εσωτερικά ζητήματα του Ερντογάν (προεδρικές εκλογές, οικονομικά προβλήματα…), που «εξάγει» στο διεθνές περιβάλλον του. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ για την Ευρώπη και, κατά προέκταση, για την Ελλάδα, με την Συμμαχία να καλείται – επιτέλους – να επιδείξει μια πιο σθεναρή στάση απέναντι στον ονειροπαρμένο Σουλτάνο.

Συγκεκριμένα, η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ εξακολουθεί να αναστέλλεται λόγω του αποκλεισμού της Τουρκίας. Η Άγκυρα κατηγορεί τις δύο χώρες ότι φιλοξενούν μέλη του PKK, μια οργάνωση που περιγράφει ως «τρομοκρατική». Η Συμμαχία φαίνεται ότι επιθυμεί να άρει γρήγορα αυτό το εμπόδιο για τη διεύρυνση της, αλλά η Γερμανία θεωρεί ότι η προσφυγή είναι πιθανό να διαρκέσει αρκετές ακόμη εβδομάδες. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε όμως να επιληφθεί προσωπικά του ζητήματος και να βάλει οριστικά τέλος στις τουρκικές αμφισβητήσεις.

Βέβαια, το ερώτημα που τίθεται είναι το εάν θα αμβλύνει τελικά τη θέση του ο Ερντογάν έναντι της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Το θέμα βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ σκοπεύουν να πείσουν τον Τούρκο Πρόεδρο να άρει το βέτο του στις υποψηφιότητες της Σουηδίας και της Φινλανδίας, αν και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ έχει αποδειχθεί κατώτερος των περιστάσεων κατά το πρόσφατο παρελθόν, τηρώντας την φθοροποιό γραμμή των ίσων αποστάσεων.

Επιπλέον, αυτή η σύνοδος κορυφής πραγματοποιείται σε μια κομβική στιγμή για την Συμμαχία. Μετά τις απειλές του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το ΝΑΤΟ, την αποχώρηση από το Αφγανιστάν τον περασμένο Σεπτέμβριο, η επίθεση, που εξαπέλυσε η Ρωσία στις 24 Φεβρουαρίου, ήρθε να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τις πάντα λεπτές ισορροπίες στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, προκάλεσε γεωπολιτική αλλαγή, αλλά και αποκατέστησε, με μια έννοια, τη στρατηγική σημασία του ΝΑΤΟ, τόσο στα μάτια των μελών του, όσο και πιθανούς υποψηφίους. Όντας εξαιρετικά ανήσυχες από τη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία, πρώην ουδέτερες χώρες, όπως η Φινλανδία και η Σουηδία, θέλουν τώρα να ενταχθούν στη Συμμαχία.

Αντιμέτωποι με την επιστροφή του πολέμου στην Ευρώπη, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, με αξιοσημείωτη εξαίρεση την Τουρκία, καλωσόρισαν το αίτημα για είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας, που θα σήμαινε διεύρυνση των συνόρων της Συμμαχίας με τη Ρωσία. Ήλθε το πλήρωμα του χρόνου οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνολικά να αναχαιτίσουν τις τουρκικές αντιρρήσεις στη διεύρυνση, που, παρεμπιπτόντως, μόνον η Ρωσία του δικτάτορα Πούτιν υιοθετεί πλήρως.