Για το «Όχι» Μητσοτάκη στη «Γαλάζια Πατρίδα»

Μέχρι και για «ακροδεξιά στροφή» και «εθνικιστικό κρεσέντο» είχε κατηγορηθεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός όταν, στις αρχές του μήνα, είχε τοποθετηθεί απορριπτικά έναντι του τουρκικού δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας, χαρακτηρισμοί που είχαν προκαλέσει από εκφράσεις έκπληξης έως και αισθήματα θυμηδίας σε πολιτικούς, δημοσιογραφικούς και επιστημονικούς κύκλους.

Στο θέμα, όμως, επανήλθε, απτόητος, ο εκπρόσωπος της Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, που, ανερυθρίαστα, δηλώσει: «Οι Τούρκοι πάντα είμαστε η πλευρά που προσπαθεί να χτίσει κάτι θετικό. Όμως όταν ο άλλος πάει να παραβιάσει τα δικαιώματά μας, τότε παίρνουμε ξεκάθαρη θέση. Η στρατιωτικοποίηση των νησιών είναι ένα από τα κεφάλαια αυτά».

Μάλιστα, και με δεδομένο ότι  στην Τουρκία οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν το επόμενο έτος και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις επιδίδονται σε εθνικιστικούς πλειστηριασμούς, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου έσπευσε να φανεί βασιλικότερος του βασιλέως, παριστάνοντας, αυτοδιασυρόμενους στους γνώστες των βασικών αρχών διεθνούς δικαίου, τον ετοιμοπόλεμο λεβέντη υπερπατριώτη με τη δήλωση του, ότι «οι Έλληνες και οι ελληνικές κυβερνήσεις γνωρίζουν πως εμείς είμαστε της εθνικής αντίστασης. Ξέρουν πολύ καλά από ποια παράδοση έχουν καταγωγή και πώς προστατεύουμε τα συμφέροντα της χώρας. Εκείνες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν καλά και τους αείμνηστους Ετσεβίτ και Ερντογάν. Τώρα ας συνεχίσουν να μιλούν ,όταν θα αναλάβουμε την κυβέρνηση θα τους δείξουμε τι θα συμβεί στα όπλα που βρίσκονται σε εκείνα τα νησιά».

Εύλογα και καλοπροαίρετα μπορεί να αντιτάξει κάποιος ότι, με τις τοποθετήσεις τους αυτές, οι πολιτικές ελίτ επιλέγουν την οδό του αυτοδιασυρμού στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης και εγείρουν σκωπτικές διαθέσεις σε ηγετικά στρώματα διεθνών οργανισμών, όπως είναι το ΝΑΤΟ, το οποίο, σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα, συγκαλεί Σύνοδο Κορυφής στη Μαδρίτη.

Η προσέγγιση αυτή δεν στερείται αντικειμενικού υποβάθρου, διότι, πράγματι, ακόμη και το πιο αδύναμο σε αρμοδιότητες στέλεχος του ΝΑΤΟ γνωρίζει καλά ότι οι τουρκικές απαιτήσεις στερούνται στοιχειωδών νομικών ερεισμάτων. Πρόκειται, όμως, για τοποθετήσεις που, παραπέμπουν στο δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, απέναντι στο οποίο έχει εγκαίρως λάβει αρνητική θέση η Ελλάδα.

Ο Πρωθυπουργός της Χώρας έχει επίγνωση του γεγονότος ότι, πίσω από αυτές τις προκλητικές δηλώσεις, ελλοχεύει ο Νεο – οθωμανισμός και, βέβαια, το Δόγμα περί Γαλάζιας Πατρίδας. Με βάση το εν λόγω δόγμα, η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο.

Σε αυτήν ακριβώς την περιοχή, η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, θεωρούνται ως κράτη που πρέπει να καταλάβουν μια δευτερεύουσα θέση, έτσι ώστε να μην υπονομεύονται οι στρατηγικοί σχεδιασμοί της γειτονικής μας χώρας.

Αστεία πράγματα και γκροτέσκο καταστάσεις, μπορεί να σκεφθεί κάποιος. Και ίσως να μην έχει πλήρως άδικο, αν αναλογιστούμε ότι, πριν από τρία χρόνια, ο Ερντογάν είχε εμφανιστεί, έμπλεος υπερπατριωτισμού, να κραδαίνει τη φωτογραφία ενός χάρτη με το μισό Αιγαίο να ανήκει στη μελλοντική επικράτεια της γειτονικής μας χώρας.

Έχει όμως επανειλημμένως τονιστεί ότι η Τουρκία είναι ο εξ Ανατολών μας γείτονας, δηλαδή εκείνο το γειτονικό μας κράτος, που δεν γνώρισε ποτέ το δυτικό, πνευματικό ρεύμα του Διαφωτισμού και άρα, τον κυρίαρχο στον δυτικό κόσμο σεβασμό των συνόρων.