Η «ευρωπαϊκή» νίκη Μητσοτάκη κατά της Τουρκίας

Δεν είναι απαραίτητο να αισθάνεται κάποιος πολιτικώς κοντά στην Νέα Δημοκρατία και τον Έλληνα Πρωθυπουργό για να διαπιστώσει ότι πολιτικοί ηγέτες των 27 κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκφράζουν την ανησυχία τους για «τις πρόσφατες επανειλημμένες ενέργειες και δηλώσεις της Τουρκίας», την οποία καλούν να «σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών μελών της ΕΕ», δημιουργώντας έτσι νέους πονοκεφάλους στον αναθεωρητή Ταγίπ Ερντογάν.

Η αναφορά αυτή βρίσκεται ρητά καταγεγραμμένη στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο έκανε ένα ακόμη σημαντικό βήμα παραπέρα, με την υπόμνηση στη δήλωση της 25^ης Μαρτίου του περασμένου έτους. Με βάση τη δήλωση εκείνη, «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναμένει από την Τουρκία να σεβαστεί πλήρως το διεθνές δίκαιο, να αποκλιμακώσει τις εντάσεις προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και την προώθηση των σχέσεων καλής γειτονίας με βιώσιμο τρόπο».

Μάλιστα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε πως η Ελλάδα αισθάνεται πλήρως καλυμμένη από το κείμενο των συμπερασμάτων, στο οποίο κατέληξε χθες το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι πλέον βάσιμη η ελπίδα «να εισακούσει η Τουρκία αυτήν την φορά αυτές τις παραινέσεις, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να μειωθεί η ένταση, η οποία έχει δημιουργηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο τους τελευταίους δύο μήνες με αποκλειστική υπαίτιο τη γείτονα χώρα».

Επιπλέον, στην ίδια γραμμή προσέγγισης με αυτή του Έλληνα Πρωθυπουργού κινήθηκε και ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης. Ο Κύπριος Πρόεδρος εκτίμησε, με τη σειρά του, ότι, στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καταγράφηκε «συναίνεση ότι η ρητορική και οι δραστηριότητες της Τουρκίας είναι απαράδεκτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συνάδελφοι συμμερίστηκαν την άποψη ότι η Τουρκία πρέπει να απέχει από προκλήσεις, να σεβαστεί την κυριαρχία των χωρών της ΕΕ και να επιτρέψει την επανέναρξη των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ».

Αυτή η ευρωπαϊκή έκφραση υποστήριξης των εθνικών θέσεών μας προκύπτει από την ίδια τη θεσμική αρχιτεκτονική και τους ισχύοντες κανόνες που διαπερνούν τη δομή και τη δράση της Ένωσης.

Απορρέει ακόμη, όμως, και από την αναντίρρητη έντονη διπλωματική κινητικότητα του Υπουργείου Εξωτερικών και υπηρεσιών του ελληνικού ΥΠΕΞ σε χώρες που διατηρούν διαχρονικά καλές σχέσεις με την Άγκυρα, καθώς επίσης και από τον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον του ουκρανικού λαού, που οδήγησε αρκετές χώρες να αναστοχαστούν την στάση τους απέναντι σε κράτη, τα οποία τήρησαν ή και εξακολουθούν να τηρούν επαμφοτερίζουσα πολιτική απέναντι στο αυταρχικό και επεκτατικό καθεστώς του Κρεμλίνου.