Αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ με 42%;

Εδώ και ημέρες, με απασχολεί ιδιαίτερα η πρόσφατη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι στις προσεχείς εθνικές εκλογές ο στόχος είναι η καθαρή κοινοβουλευτική αυτοδυναμία με 42%, παρά το γεγονός ότι καμία σφυγμομέτρηση κοινής γνώμης δεν προβλέπει για τον ΣΥΡΙΖΑ ποσοστό άνω του 40% ή, έστω, κοντά σε αυτό.

Ο Σύριζα πήρε το ιστορικά μεγαλύτερο ποσοστό του 36,3% στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, όταν έπεισε ένα σημαντικό μέρος των πολιτών ότι θα διαγράψει το χρέος.

Τον Σεπτέμβριο του 2015 έπεσε στο 35,5%, τον Ιούλιο του 2019 έπεσε ακόμη χαμηλότερα στο 31,5% και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν το πολύ γύρω στο 26%, με βάση τους σχετικούς αριθμητικούς υπολογισμούς.

Ο Τσίπρας υποστηρίζει, πλέον, ότι ο ίδιος και το κόμμα, του οποίου ηγείται, τώρα ότι σκοπεύουν να αποσπάσουν το 42% των ψήφων στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αναζήτησα το πολιτικό σκεπτικό της εκτίμησης αυτής, αλλά, δυστυχώς, δεν υπάρχει τίποτε που να την τεκμηριώνει.

Προφανώς, πρόκειται για μια αυθαίρετη εκτίμηση, που δεν πείθει κανένα. Ο Πρόεδρος, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να ρίξει στην πολιτική αγορά ένα άπιαστο νούμερο για στηρίξει το δήθεν αφήγημα ότι μπορεί να κυβερνήσει ακόμη και με απλή αναλογική και τη σύμπραξη ενός μόνο άλλου κόμματος ή με κυβέρνηση μειοψηφίας.

Και τι σημασία έχει που προωθεί αυτήν την αυθαίρετη εκτίμηση; Καμία απολύτως, με μια έννοια. Όταν γίνουν οι εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, κάτω από 30% των ψήφων, ο Αλέξης Τσίπρας θα δηλώσει ότι απλά έτρεφε πολιτικές αυταπάτες ή ότι έπεσε θύμα κακών πολιτικών συμβούλων. Ναι, αυτό το δεύτερο καλύτερα να πει. Έχει δημιουργήσει ολόκληρη παράδοση στο να καρατομεί συμβούλους και συντρόφους.