Η προστασία του περιβάλλοντος προϋποθέτει τον οικονομικό φιλελευθερισμό

Καλοπροαίρετα αναρωτιέται κάποιος αν υπάρχει έστω και μία ευρωπαϊκή και ευρύτερα δυτική κυβέρνηση που να προωθεί την αποτελεσματική περιβαλλοντική προστασία στο όνομα του σοσιαλισμού. Κι όμως, στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την κλιματική αλλαγή, υποστηρίχθηκε ότι όπως είναι ασύμβατα τα τηγανητά αυγά με την merenda, εξίσου ασύμφωνη είναι η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος με τη διατήρηση του καπιταλισμού.

Στην πράξη, καλό για τον τόπο θα ήταν ορισμένοι πολιτικοί παίκτες, αντί να επιδίδονται σε βερμπαλισμούς εντυπωσιοθηρίας, να ακολουθήσουν πραγματιστικές πολιτικές, που θα συμβάλλουν στην καινοτομία και στην πρόοδο της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η διατήρηση και η προώθηση της οικονομικής ελευθερίας. Είμαστε πλέον σε θέση να γνωρίζουμε πως η οικονομική ελευθερία όχι μόνο παράγει μεγαλύτερη ευημερία μεταξύ των πολιτών, αλλά, ταυτόχρονα, ενισχύει την περιβαλλοντική διαχείριση. Οι χώρες με μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία τείνουν να τα καταφέρνουν καλύτερα όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος από τις χώρες με περισσότερες οικονομίες που εκπορεύονται αποκλειστικά από μια πολιτικο – διοικητική ελίτ.

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι πιο αξιοσημείωτες βελτιώσεις στη χρήση καθαρής ενέργειας και στην ενεργειακή απόδοση δεν έχουν προκύψει λόγω γραφειοκρατικής εντολής και ελέγχου. Αντίθετα, αυτές οι εξελίξεις έχουν ανθίσει χάρη στις ανοιχτές αγορές και στα επιτεύγματα του σύγχρονου εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών.

Ο αναλυτής πληροφορείται, προς την κατεύθυνση αυτή, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ότι «το άνοιγμα του εμπορίου μπορεί να βοηθήσει τις προσπάθειες μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, προωθώντας λόγου χάριν την αποτελεσματική κατανομή των παγκόσμιων πόρων (συμπεριλαμβανομένων των φυσικών πόρων), αυξάνοντας το βιοτικό επίπεδο (και συνεπώς τη ζήτηση για καλύτερο περιβαλλοντικό ποιότητα) και βελτιώνοντας την πρόσβαση σε περιβαλλοντικά αγαθά και υπηρεσίες».

Αυτό μπορεί να εκπλήξει πολλούς ακτιβιστές του οικολογικού κινήματος, αλλά το ελεύθερο εμπόριο και η προσιτή, αξιόπιστη και καθαρή ενέργεια συμβαδίζουν περισσότερο με οικονομίες της ελεύθερης αγοράς παρά με σοσιαλιστικά καθεστώτα.

Και πράγματι, σε όλο τον κόσμο, η οικονομική ελευθερία, που ενισχύεται από το ελεύθερο εμπόριο, έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την ικανότητα για φιλική προς το περιβάλλον καινοτομία. Η θετική σχέση μεταξύ οικονομικής ελευθερίας και υψηλότερων επιπέδων καινοτομίας εξασφαλίζει μεγαλύτερη ικανότητα αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προκλήσεων.

Αυτή η αλληλεπίδραση οικονομικής ελευθερίας και ελεύθερου εμπορίου δημιουργεί έναν  περισσότερο ενάρετο κύκλο επενδύσεων και καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένων πιο πράσινων τεχνολογιών, τεχνολογικών μεθόδων  πιο φιλικών προς το φυσικό περιβάλλον.

Για αυτόν τον λόγο, άλλωστε, ο αντισυστημικός οικολογικός λόγος του αριστερού ριζοσπαστισμού αδυνατεί να βρει εμπειρικές εφαρμογές όταν καλείται να εφαρμοσθεί στην κυβερνητική πράξη, παρά το γεγονός ότι όσα προαναφέρθηκαν δεν εμπεριέχουν ίχνος νεοφιλελευθερισμού, τον οποίο ορισμένοι πολιτικοί επικαλούνται διά πάσαν νόσον.