Ο Κώστας Σκρέκας και ο οικολογικός σχεδιασμός της Κυβέρνησης

Πολλοί οργανισμοί και πολιτικοί παράγοντες προωθούν σήμερα τον οικολογικό σχεδιασμό ή, έστω, ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται για την προώθησή του. Σε ποια στοιχεία, όμως, παραπέμπει αυτή η έννοια; Ποια μέσα πρέπει να εφαρμοστούν για την επίτευξη των στόχων αυτής της φιλόδοξης οριζόντιας πολιτικής; Η Κυβέρνηση κινείται, με βάση τον κλιματικό νόμο που συζητείται τώρα στη Βουλή, προς ένα δρόμο με σαφή φιλελεύθερο πρόσημο.

Κάθε πολίτης, που έχει παρακολουθήσει τις συζητήσεις για την οικολογική διαχείριση του πλανήτη από τη Σύνοδο Κορυφής στο Ρίο το 1992, έχει βιώσει μια ολόκληρη δέσμη ιδεών και διακηρύξεων εκφράσεων που αποβλέπουν στο να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο που περιμένει την ανθρωπότητα, αν δεν ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο που θα επιβραδύνει την παγκόσμια υπερθέρμανση και θα δρομολογεί πολιτικές για την επίτευξη του σκοπού αυτού.

Αρχικά, το σχετικό λεξιλόγιο περιέκλειε τον όρο «βιώσιμη ανάπτυξη», ο οποίος εμπλουτίσθηκε στη συνέχεια από τους όρους της οικολογικής μετάβασης και του οικολογικού σχεδιασμού.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός κ. Κώστας Σκρέκας κινούνται προς μια αντιμετώπιση του ακανθώδους προβλήματος με χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου, κοινωνικά φιλελεύθερου, λόγου. Η ανάγνωση του κειμένου επιτρέπει στον αναλυτή να διαπιστώσει ότι το Υπουργείο υπογραμμίζει τη σημασία του συντονισμού της δράσης ιδιωτικών και δημόσιων παραγόντων και της συμπερίληψης όλων των θεσμών στο σχεδιασμό. Το ζητούμενο είναι να συντονιστούν τόσο οι δημόσιοι φορείς όσο και τα μέσα δημόσιας πολιτικής σε αυτόν τον τομέα και ο συντονισμός του έργου των ιδιωτικών παραγόντων. Αυτό πρέπει να γίνει σε επίπεδο Πρωθυπουργού και στο γραφείο του, όπως αυτό έχει οργανωθεί από τον «επιτελικό νόμο» του 2019.. Ο οικολογικός σχεδιασμός πρέπει, σύμφωνα με την εν λόγω συλλογιστική, να συνοδεύεται από άμεση αλλαγή της οργάνωσης με συγκεκριμένα μέσα, ενώ απόλυτη προτεραιότητα είναι η μείωση της κατανάλωσης πετρελαίου και φυσικού αερίου, μια προτεραιότητα στρατηγικού χαρακτήρα με δεδομένη την παγκόσμια γεωπολιτική συγκυρία.