Οι γυναίκες σταρ του Χόλυγουντ που άλλαξαν την ρουλέτα του παιχνιδιού

Οι γυναίκες ηθοποιοί που άλλαξαν τη βιομηχανία του θεάματος ήταν και είναι ταλαντούχες, λαμπερές, δύστροπες, αντισυμβατικές… όπως και να τις χαρακτηρίσει κανείς ένα είναι σίγουρο, έμειναν για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου.

Έχουν περάσει χρόνια από τότε που μεσουρανούσαν στο καλλιτεχνικό στερέωμα και μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον σχεδόν ολόκληρου του πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, αυτές οι γυναίκες ηθοποιοί που θα δούμε παρακάτω έχουν μείνει στην ιστορία ως οι απόλυτες femme fatale, όπως όλα δείχνουν, για πάντα.

Οι γυναίκες ηθοποιοί που άλλαξαν τη βιομηχανία του θεάματος

ΌΝΤΡΕΪ ΧΕΠΜΠΟΡΝ

Βρετανίδα ηθοποιός και ένα από τα λίγα άτομα που έχει κερδίσει και τα τέσσερα σημαντικότερα καλλιτεχνικά βραβεία: Oscar, Tony, Emmy και Grammy. Ήταν το μοναδικό παιδί ενός Ιρλανδού τραπεζίτη και μιας Ολλανδέζας αριστοκράτισσας. Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και σε νεαρή ηλικία, στη σκιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετακόμισε με την οικογένειά της στην Ολλανδία. Αφιερώθηκε στο χορό και κατάφερε να γίνει μια πολύ καλή μπαλαρίνα.

Οι δύο γονείς της ήταν μέλη της Βρετανικής Φασιστικής Ενώσεως στα μέσα της δεκαετίας του ’30. Η ίδια θυμόταν αυτή την περίοδο της ζωής της ως την πιο τραυματική. Αντίθετη προς τις απόψεις της οικογένειάς της, έως το 1944 χόρευε μυστικά σε συγκεντρώσεις μαζεύοντας χρήματα για την Ολλανδική Αντίσταση. Για την περίοδο εκείνη του πολέμου είχε πει:

«Είδαμε αντίποινα. Είδαμε νέους άντρες να τοποθετούνται μπροστά σε ένα τοίχο και να πυροβολούνται. Μετά άνοιγαν τον δρόμο και μπορούσες να περάσεις και πάλι».

Το 1948 μετακόμισε στο Λονδίνο για να παρακολουθήσει μαθήματα μπαλέτου. Εξαιτίας όμως του υποσιτισμού της κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν καταφέρνει να γίνει πρίμα μπαλαρίνα και αποφασίζει να γίνει ηθοποιός. Έγινε γρήγορα γνωστή με τις ταινίες «Διακοπές στη Ρώμη», «Αστείο Μουτράκι», «Ωραία μου Κυρία», «Πρόγευμα στο Τίφανις» και ανακηρύχτηκε σύμβολο της μόδας για το απαράμιλλο στυλ της.

Το μικρό μαύρο φόρεμα που φορούσε στο «Πρόγευμα στο Τίφανις» και ήταν σχεδιασμένο από τον Givenchy, πωλήθηκε σε πλειστηριασμό του Οίκου Christie’s το 2006 για 467.200 λίρες. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που είχε δοθεί ποτέ για φόρεμα.

Ήταν αυτή που τραγούδησε το «happy birthday» στα τελευταία γενέθλια του Τζον Κένεντι. Μετά το τέλος της καριέρας της στον κινηματογράφο, έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF για τα παιδιά. Πέθανε από καρκίνο στις 20 Ιανουαρίου 1993, στα εξήντα τρία της χρόνια.

ΜΕΡΙΛΙΝ ΜΟΝΡΟΕ

Αμερικανίδα ηθοποιός, γεννημένη το 1926 ως Νόρμα Τζιν Μόρτενσον. Παιδί αγνώστου πατέρα και με μία μητέρα που νοσηλεύτηκε αρκετές φορές σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Στα εννέα της μπήκε σε ορφανοτροφείο, στα έντεκα ζούσε ένα διάστημα με μια φίλη της μητέρας της και στα δεκαέξι εγκατέλειψε το σχολείο για να παντρευτεί ένα νεαρό εργάτη. Ο γάμος κράτησε τέσσερα χρόνια.

Ξεκίνησε την καριέρα της ως μοντέλο και κομπάρσος σε διάφορες ταινίες, άρχισε όμως να γίνεται γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του ’50 με τις ταινίες «Η Ζούγκλα της Ασφάλτου» και «Όλα για την Εύα».

Παράλληλα, προκλήθηκε σάλος στην αμερικανική κοινωνία της εποχής όταν έγινε γνωστό πως παλιότερα είχε ποζάρει γυμνή για το Playboy.

Ακολουθούν οι ταινίες «Οι Άντρες Προτιμούν τις Ξανθές» και «Επτά Χρόνια Φαγούρα» που γίνονται μεγάλες επιτυχίες. Δεύτερος σύζυγός της γίνεται ο παίκτης του μπέιζμπολ Τζο Ντι Μάτζιο, με τον οποίο μένει μαζί εννέα μήνες. Αποφάσισε να φοιτήσει στο Actors Studio για να καταφέρει να παίξει σε πιο σοβαρούς ρόλους. Το 1956 παντρεύτηκε τον συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ και το 1959 πρωταγωνίστησε στο «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» το οποίο σημείωσε τεράστια επιτυχία. Μετά από πέντε χρόνια ο γάμος της με τον Μίλλερ λήγει, κάτι που την οδηγεί σε ψυχιατρική κλινική.

Το 1962 απολύεται από την 20th Century Fox λόγω της άσχημης συμπεριφοράς και της ασυνέπειάς της. Στις 5 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της στο Λος Άντζελες. Ο θάνατός της αποδόθηκε σε υπερβολική λήψη χαπιών, οι συνθήκες του θανάτου όμως παραμένουν αδιευκρίνιστες. Ο Μίλλερ απέκλεισε το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας, ενώ ο Ντι Μάτζιο κατηγόρησε ευθέως τους Κένεντι και το Χόλιγουντ για τον θάνατό της.

Φήμες ήθελαν την Μέριλιν να διατηρεί δεσμό και με τους δύο Κένεντι. Τα σενάρια που έπαιξαν από τότε είναι πολλά. Με βάση την ιατροδικαστική εξέταση βρέθηκαν στο αίμα της 4.5 χιλιοστόγραμμα υπνωτικών, όταν αρκούν 2.5 για να προκαλέσουν τον θάνατο ενός ανθρώπου! Ήταν μόλις 36 ετών.

Δεν προτάθηκε ποτέ για Oscar και ήταν χαμηλά αμειβόμενη σε σχέση με άλλες ηθοποιούς της γενιάς της. Κατά τη διάρκεια της ζωής της είχε αποκτήσει ένα μόνο σπίτι, αυτό στο οποίο πέθανε. Μπορεί να τραγούδησε ότι τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος της γυναίκας, η ίδια όμως στην πραγματικότητα αυτή η femme fatale δεν είχε κανένα ιδιαίτερα ακριβό κόσμημα. Χάρη στη Μέριλιν η διάσημη τραγουδίστρια της τζαζ Έλλα Φιτζέραλντ έκλεισε την πρώτη της μεγάλη δουλειά σε κλαμπ στο Λος Άντζελες το 1955, μια εποχή με έντονες φυλετικές διακρίσεις, με την υπόσχεση ότι θα κάθεται στην πρώτη σειρά για μία εβδομάδα. Είχε πει κάποτε για τη ζωή της:

«Θα ήταν ανακούφιση αν τελείωνε. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε έναν αγώνα δρόμου, να φτάνεις κάπου κι έπειτα να αρχίζεις από την αρχή».

ΣΟΦΙΑ ΛΟΡΕΝ

Ιταλίδα ηθοποιός βραβευμένη με Oscar για την ταινία του 1960 «Η Ατιμασμένη». Θεωρείται η πιο δημοφιλής ηθοποιός της γενιάς της. Γεννήθηκε ως Σοφία Βιλάνι Σικολόνε και ζούσε με την αδερφή της και τη μητέρα της στο Ποτσουόλι, μια πόλη κοντά στη Νάπολη που γινόταν συχνά στόχος βομβιστικών επιθέσεων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επίθεσης η Σοφία χτυπήθηκε στο σαγόνι από μία οβίδα. Η οικογένεια τότε μετακόμισε στη Νάπολη.

Η Λόρεν άρχισε τα μαθήματα υποκριτικής πολύ νέα και ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα ως κομπάρσα στην ταινία «Κβο Βάντις». Έπαιξε σε πολλές ταινίες όπως «Το Παιδί και το Δελφίνι», «Πόθοι Κάτω από τις Λεύκες», «Διαβολογυναίκα», «Ελ Σιντ».

Παρ’ όλη την ομορφιά της ήταν ιδιαιτέρως γνωστή για την ευστροφία, το χιούμορ της και το πόσο προσγειωμένη ήταν

Η ίδια έλεγε πως «ότι βλέπετε το χρωστάω στις μακαρονάδες». Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 ήταν μια από τις πιο αναγνωρίσιμες ηθοποιούς του κόσμου. Γνώρισε τον Ιταλό παραγωγό Κάρλο Πόντι το 1950 και παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο το 1966, αφού ο Πόντι κατάφερε να πάρει διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο. Στην Ιταλία εκείνη την εποχή δεν δινόταν διαζύγιο σε καθολικούς γάμους, γι’ αυτό και για μεγάλο χρονικό διάστημα τους αποκαλούσαν αμαρτωλούς.

Απέκτησαν δύο γιους και έμειναν μαζί μέχρι το 2007 όταν ο Πόντι πέθανε, δηλαδή πάνω από πενήντα χρόνια.

Τώρα, στα 83 της πλέον, λέει:

«Σήμερα πια, μπορώ να πω πως έζησα ωραία, γεμάτα, έντονα, με όλο μου το είναι. Χωρίς αμφιβολίες. Δε νομίζω ότι θα μπορούσα να έχω ζήσει τη ζωή με περισσότερο πάθος»