Έρευνα: Πώς επηρεάζει η ανισότητα τον δείκτη ικανοποίησης των ανθρώπων

Έναν “αστικό μύθο” έρχεται να καταρρίψει μία έρευνα διάρκειας 40 ετών σε 78 χώρες του Δρ. Ντέιβιντ Μπάρτραμ του πανεπιστημίου του Λέστερ.

Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές πίστευαν πως η ανισότητα ήταν ως επί το πλείστον άσχετη με τα επίπεδα ικανοποίησης ζωής,ωστόσο όπως εξηγεί «όταν η ανισότητα αυξάνεται, οι άνθρωποι με υψηλά εισοδήματα δεν επωφελούνται από αυτά τα κέρδη – πολλοί πλούσιοι επικεντρώνονται σε εκείνους που έχουν περισσότερα από τους ίδιους, νιώθοντας πως ποτέ δεν έχουν αρκετά».

«Όμως, οι άνθρωποι που βγάζουν λίγα, πραγματικά υποφέρουν από αυτήν την ανισότητα – Νιώθουν αποκλεισμένοι και απογοητευμένοι που δεν μπορούν να συμβαδίσουν ούτε με εκείνους που παίρνουν το μέσο εισόδημα» συμπληρώνει ο ίδιος.

Η έρευνα του Μπάρτραμ -που αναμένεται να παρουσιαστεί στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Κοινωνιολογικής Ένωσης (British Sociological Association) στις 21 Απριλίου- εξέτασε δεδομένα σε σχέση με τα επίπεδα ικανοποίησης πολιτών σε κλίμακα έως το δέκα, συγκρίνοντάς τα με δείκτες Gini -μέτρο υπολογισμού της εισοδηματικής ανισότητας- από το 1981 έως το 2020.

Αύξηση ανισότητας – Μείωση ικανοποίησης

Το 1981, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο βρισκόταν εν μέσω ύφεσης, οι δείκτες ικανοποίησης από τη ζωή βρίσκονταν στο 7,7. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της οικονομικής ανάπτυξης της δεκαετίας του ’80, η ανισότητα μεγάλωσε και τα στοιχεία της έρευνα κατέδειξαν πτώση τής ικανοποίησης στο 7,4 έως το 1999.

Ωστόσο, καθώς τα μέτρα μείωσης της ανισότητας άρχισαν να αποδίδουν, η ικανοποίηση αργά επέστρεψε, με αποτέλεσμα έως το 2018 ο αντίστοιχος δείκτης να βρίσκεται στο 7,8.

«Από τα στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο προκύπτει ένα γενικότερο συμπέρασμα -σε πλούσιες χώρες, η αυξημένη ανισότητα έχει σημαντική αρνητική επίπτωση στην ικανοποίηση των πολιτών από τη ζωή τους και η ανισότητα έχει αυξηθεί στις περισσότερες πλούσιες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες» λέει ο ίδιος, σημειώνοντας πως η σχέση μεταξύ υψηλότερης ανισότητας και χαμηλότερου δείκτη ικανοποίησης επαναλαμβάνεται κι αλλού.

Για παράδειγμα, στην Ινδία, ο δείκτης ικανοποίησης μειώθηκε από το 6,7 το 1990 στο 5,8 το 2006 καθώς η ανισότητα αυξήθηκε. Μέχρι το 2012, ήταν ακόμη πιο χαμηλά, παρά την παρατεταμένη οικονομική ανάπτυξη στη χώρα.

Σε χώρες όπου η ανισότητα εμφανιζόταν μειούμενη, όπως Πολωνία, Περού, Μεξικό, Ουκρανία (προ πολέμου), οι πολίτες εμφανίζονταν γενικώς πιο ικανοποιημένοι.

Το μάθημα για τους κυβερνώντες, είναι πως η ανισότητα μετράει, διαμηνύει ο Μπάρτραμ.

Με πληροφορίες από Guardian