Σύριοι μισθοφόροι στο πλευρό της Ρωσίας

Στις 11 Μαρτίου, δύο εβδομάδες μετά τη δημιουργία της Διεθνούς Λεγεώνας της Ουκρανίας, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διαμήνυσε ότι θα εγκρίνει την ανάπτυξη έως και 16.000 μαχητών της Μέσης Ανατολής για να υποστηρίξουν τους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αντάρτες στην Ουκρανία. Κατόπιν αυτού, το ρωσικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Zvezda μετέδωσε πλάνα Σύριων ανδρών με στρατιωτική στολή, να κυματίζουν τη συριακή σημαία δίπλα στη Ρωσία και να δεσμεύονται για πίστη τους να πολεμήσουν δίπλα στις ρωσικές δυνάμεις.

Με την πρόσφατη υποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τις περιοχές του Κιέβου και του Τσερνίχιφ, αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ προέβησαν στην αποκάλυψη ότι η Μόσχα αρχικά ανέπτυξε το 75 τοις εκατό των χερσαίων στρατευμάτων μάχης της και ότι πάνω από 150.000 από αυτά είναι πλέον φθαρμένα.

Αφού υπέστη σημαντικές απώλειες και απώλεια οπλισμού, το Κρεμλίνο έχει στραφεί στην απόσυρση Ρώσων στρατιωτών και μισθοφόρων καθώς και όπλων από τη Γεωργία, τη Συρία και τη Λιβύη για χρήση στην Ουκρανία. Είναι ανάγκη να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την παρουσία Σύριων μαχητών στο Κίεβο.

Ωστόσο, η πρώτη αξιόπιστη σχετική αναφορά ότι έφτασαν στη Ρωσία για να λάβουν στρατιωτική εκπαίδευση ήρθε στις 31 Μαρτίου. Η αρχική ομάδα λέγεται ότι περιλάμβανε τουλάχιστον 300 στρατιώτες που προέρχονται από την 25η Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων Αποστολών του Συριακού Αραβικού Στρατού (παλαιότερα γνωστή ως Tiger Forces), η οποία επιχείρησε κοντά στα στρατεύματα της Μόσχας έχοντας ταξιδέψει στη Δαμασκό το 2015 για να υποστηρίξει τον Πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Με την πάροδο του χρόνου και με τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο, η Συρία γίνεται ολοένα και περισσότερο κόμβος επιλογής για χώρες που επιθυμούν να εξάγουν Σύριους μισθοφόρους, καθώς άνδρες στρατιωτικής ηλικίας έχουν αποκτήσει εμπειρία μάχης ενώ ζουν και σε καταστροφικές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.

Αν και κανένας Σύριος δεν έχει φτάσει ακόμη στο Κίεβο, η ουκρανική σύγκρουση είχε αναμφισβήτητα αποτέλεσμα να πυροδοτήσει το ενδιαφέρον ομάδων στρατολόγησης.

Έχουν προκύψει πολλές αναφορές που περιγράφουν τις απαιτήσεις για τους αιτούντες, με μια που ονομάζεται ISIS Hunters – στενά συνδεδεμένη με την ομάδα Wagner – να αναφέρει ότι οι υποψήφιοι πρέπει να είναι μεταξύ 23-43 ετών, να ζυγίζουν 110-200 λίβρες και να δοθεί προτεραιότητα στη στρατιωτική εμπειρία.  Αυτά τα άτομα θα πρέπει να υποβληθούν σε έλεγχο από τις συριακές αρχές ασφαλείας και να ειδοποιηθούν εάν είναι επιτυχείς πότε θα αναχωρήσουν. Σε συνέντευξή του, Σύριος στρατολόγος ανέφερε ότι χρεώνει ένα τέλος αίτησης 7 $ για μισθοφόρους που στη συνέχεια θα κερδίσουν 25 $ εάν αναπτυχθούν. Άλλοι στρατολόγοι ισχυρίστηκαν ότι οι Ρώσοι τούς πρόσφεραν έως και 1.200 $ μηνιαίως για να πάνε να πολεμήσουν στην Ουκρανία, με επιπλέον 3.000 $ κατά την επιστροφή τους προς την  Συρία.

Το Κρεμλίνο, εδώ και καιρό, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε στρατιωτικούς πληρεξούσιους (ομάδα Βάγκνερ) και ξένους μισθοφόρους για να πολεμήσουν μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις του ή ως συμπλήρωμα.

Στο πλαίσιο του ρωσο-ουκρανικού πολέμου του 2014, από τους 17.000 ξένους μαχητές που κινητοποιήθηκαν, περίπου το 88%  προέρχονταν από τη Μόσχα για να υποστηρίξουν τους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αυτονομιστές στο Ντονμπάς.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι συνολικά η Ρωσία και η Τουρκία έχουν αναπτύξει σχεδόν 10.000 στρατιώτες από τη Συρία στη σύγκρουση στη Λιβύη.

Βασικά στοιχεία για να κατανοήσουμε την εξάρτηση της Ρωσίας από τους Σύριους μαχητές είναι τα κίνητρα που οδηγούν αυτά τα άτομα να υπογράψουν τέτοιου είδους συμβόλαια, επιστρατεύοντας ουσιαστικά τον εαυτό τους να πεθάνει. Τα κύρια κίνητρα φαίνεται να είναι τα χρήματα που θα λάμβαναν οι νεοσύλλεκτοι και οι οικογένειές τους ως ανταμοιβή για την ανάπτυξή τους (9 στους 10 Σύριους ζουν τώρα κάτω από το όριο της φτώχειας) και η πίστη που νιώθουν ορισμένοι μαχητές και πολιτοφυλακές προς τη Ρωσία.

Μετά τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, κατά την οποία ο Πούτιν παρείχε σημαντική υποστήριξη στο καθεστώς Άσαντ, το Κρεμλίνο διατήρησε σημαντική παρουσία και επιρροή στη χώρα.  

Υπάρχει επίσης κάτι ακόμη που πρέπει να αναφερθεί σχετικά με τη χρήση της παραπληροφόρησης από τη Ρωσία ως εργαλείου για τη χειραγώγηση των αφηγήσεων που παρουσιάζονται στο συριακό κοινό, δηλαδή ότι η Μόσχα κερδίζει τον πόλεμο, που με τη σειρά της εκμεταλλεύεται για να προσελκύσει περαιτέρω μαχητές.