Η Kamala Harris επαινεί την «Ιστορική» εκπομπή για τα Legacies of Slavery στην Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 8 '
Πηγή: GQ
Το βράδυ της Πέμπτης, η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, DC, πραγματοποίησε μια προεπισκόπηση της πολυαναμενόμενης επανάληψης της «Afro-Atlantic Histories», μια αναγνωρισμένη έκθεση που εξετάζει ιστορίες και κληρονομιές του διατλαντικού δουλεμπορίου. Στην εκλεκτή βραδιά παραυρέθηκε μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του Καπιτωλίου: η Kamala Harris.
Σε μια ομιλία που εκφωνήθηκε λίγες ώρες αφότου προήδρευσε στην επικύρωση του Kentanji Brown Jackson ως δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Harris χαρακτήρισε την έκθεση «σε αντίθεση με καμία άλλη στην ιστορία της Εθνικής Πινακοθήκης».
Με αντικείμενο αρκετούς αιώνες και πολλές ηπείρους, το “Afro-Atlantic Histories” περιλαμβάνει περισσότερα από 130 έργα που μιλούν για τη φρίκη της δουλείας και την επιμονή των μαύρων κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο κατά τα χρόνια μετά το τέλος του δουλεμπορίου στις ΗΠΑ στην Ευρώπη και τη Βραζιλία.
Είναι μια εξαιρετικά φιλόδοξη παράσταση, με έργα περασμένων αιώνων από τους Frans Post και John Phillip Simpson μαζί με έργα των τελευταίων 100 ετών των Glenn Ligon, Zanele Muholi, Barrington Watson, Frank Bowling, Paulo Nazareth και άλλων. Ο Ντάρεν Γουόκερ, πρόεδρος του Ιδρύματος Ford και διαχειριστής της Εθνικής Πινακοθήκης, χαρακτήρισε την παράσταση «ιστορική».
Η Χάρις φάνηκε να συμφωνεί όταν είπε: «Αυτή είναι η παγκόσμια ιστορία και η αμερικανική ιστορία. Και, για πολλούς από εμάς, είναι επίσης οικογενειακό ιστορικό. Ωστόσο, αυτή η ιστορία σπάνια διδάσκεται στα σχολεία μας ή εμφανίζεται στα μουσεία μας».
Το συναίσθημά της ταιριάζει με πολλούς που περίμεναν χρόνια να δουν το «Afro-Atlantic Histories», μια εκδοχή του «Histórias Afro-Atlánticas»—μια παράσταση που ήταν περίπου τρεις φορές μεγαλύτερη που παρουσιάστηκε στο Museu de Arte de São Paulo στο 2018. Ενώ η έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης είναι μικρότερη (και έχει ενισχυθεί με μερικά νέα έργα, συμπεριλαμβανομένου ενός ξεχωριστού γλυπτού του Daniel Lind-Ramos).
Η Χάρις επαίνεσε την παράσταση για τις δυνατότητές της να εκπαιδεύσει τους επισκέπτες των μουσείων σε ένα θέμα που, όπως είπε, έχει υποτιμηθεί.
«Αυτό που πρόκειται να δούμε, περπατώντας μέσα από αυτές τις αίθουσες, είναι η ιστορία της αφρικανικής διασποράς», είπε. «Τώρα, κάποιοι από εμάς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας γι’ αυτό. Πήγα στο κολέγιο για να μάθω γι’ αυτό—πήγα στο Πανεπιστήμιο Howard…. Για πολλούς άλλους, είναι μια νέα εμπειρία—είναι μια εισαγωγή σε μια εξαιρετική πτυχή της ιστορίας του κόσμου μας. Όταν το σκεφτόμαστε, καλύπτει αιώνες και ηπείρους και, ναι, την τοπική ιστορία».
Αν και το «Afro-Atlantic Histories» παρουσιάζει απεικονίσεις βίας, προτείνει επίσης ότι, κάτω από τις πιο απανθρωπιστικές συνθήκες, οι μαύροι σε όλο τον κόσμο βρήκαν μέσα αυτοκατοχής.
«Αυτή είναι μια ευκαιρία να βιώσουμε τη χαρά για την τέχνη, τη δημιουργικότητα και επίσης μια αναγνώριση όλων όσων πρέπει να θυμόμαστε», είπε. «Ας διαπιστώσουμε, όταν περπατάμε μέσα από αυτές τις αίθουσες, ότι θα συγκινηθούμε, αλλά ότι θα ζήσουμε και χαρά βλέποντας την έκφραση. Αφορούσε την επιβίωση, την αυτοδιάθεση, τη δέσμευση για την ανθρωπότητα, τη δέσμευση για αντοχή, δύναμη και αριστεία».
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας