Γαλλία: Στον αστερισμό της λεπενικής ακροδεξιάς;

Πέντε μόλις μέρες μας χωρίζουν από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Τα πράγματα φαίνονται ξεκάθαρα για τον πρώτο γύρο. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, ο Γάλλος Πρόεδρος και εκ νέου υποψήφιος του ευρύτερου φιλελεύθερου χώρου Εμμανουέλ Μακρόν θα αντιμετωπίσει, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, την επικεφαλής της ΜαρίνΛεΠεν, επικεφαλής της Γαλλικής Συσπείρωσης, διάδοχου κόμματος του Εθνικού Μετώπου. Για τον δεύτερο γύρο, όπου απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων, η ΛεΠεν εμφανίζεται να μειώνει τη διαφορά στις έξι με ποσοστιαίες μονάδες. Και πολλοί είναι οι αναλυτές, Γάλλοι και ξένοι, που εκφράζουν τις δημοκρατικές τους ανησυχίες για το ενδεχόμενο εκλογικής επικράτησης της Γαλλίδας υποψηφίου.

Οι προγραμματικές θέσεις της υποψηφίου δικαιολογούν τις εν λόγω ανησυχίες. Πρόκειται για θέσεις που επιχειρούν την αναβίωση ακροδεξιών ιδεών και αντιλήψεων σε κεντρικούς τομείς των πολιτικών πραγμάτων και των κοινωνικοοινομικών εξελίξεων.

Ευρώπη

 Μαζί με τη μετανάστευση, η Ευρώπη είναι το αγαπημένο θέμα της Μαρίν Λε Πεν. Η υποψήφια των Μετωπιστών θέλει η Γαλλία να εγκαταλείψει τον χώρο Σένγκεν. Αλλά σε άλλα βασικά ζητήματα έκανε πίσω. Για παράδειγμα, αφού υποσχέθηκε μια καθαρή και απλή έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προτείνει πλέον  στο πρόγραμμά της να διοργανώσει δημοψήφισμα για αυτό το ζήτημα. Η Λε Πεν προτείνει τώρα να «επιστρέψει το φράγκο στους Γάλλους» και να διατηρήσει το ευρώ για διεθνές εμπόριο. Η Ευρώπη είναι αυτή που εμποδίζει τη Γαλλία να ανακτήσει την κυριαρχία της. Ως εκ τούτου, εισηγείται, για παράδειγμα, την απόσυρση από την κοινή γεωργική πολιτική υπέρ μιας γαλλικής γεωργικής πολιτικής. Και σε συμβολικό επίπεδο, θέλει να αφαιρέσει όλες τις ευρωπαϊκές σημαίες που υπάρχουν σε δημόσια κτίρια.

Οικονομία

Η Λε Πεν θέλει να επιστρέψει στην πορεία προς την ανάπτυξη και την απασχόληση, θεσπίζοντας την εθνική προτίμηση και εφαρμόζοντας μια κρατικιστική πολιτική.

Η οικονομική ευημερία απαιτεί προστατευτισμό και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα για «να στηρίξει τις γαλλικές εταιρείες μπροστά στον αθέμιτο διεθνή ανταγωνισμό». Οι περισσότερες από τις προτάσεις της Λε Πεν στοχεύουν στην προστασία των γαλλικών εταιρειών και αγορών: «απαγόρευση της εισαγωγής και πώλησης προϊόντων από το εξωτερικό που δεν πληρούν τα πρότυπα που επιβάλλονται στους Γάλλους παραγωγούς», επιφυλάσσει «δημόσιες παραγγελίες για γαλλικές εταιρείες και έλεγχο ξένων επενδύσεων που βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα». Ζητάει ακόμη την απαγόρευση της πώλησης στο εξωτερικό μιας γαλλικής εταιρείας που λαμβάνει γαλλικές δημόσιες επιδοτήσεις και τη «θέσπιση πρόσθετου φόρου για την πρόσληψη αλλοδαπών υπαλλήλων».

Μετανάστευση

 Για την ΛεΠεν, η μετανάστευση πρέπει να θεωρείται ως μάστιγα. Θέλει «να μειώσει τη νόμιμη μετανάστευση σε ετήσιο υπόλοιπο 10.000». Σκοπεύει επίσης να καταστήσει πολύ πιο δύσκολη την οικογενειακή επανένωση, καθώς και την αυτόματη απόκτηση της γαλλικής ιθαγένειας μέσω του γάμου.

Εκκοσμίκευση/Θρησκεία

Αυτό είναι ένα θέμα που προωθείται κατ’ εξοχήν από την Λε Πεν. Η υποψήφια για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας επιθυμεί «να αποκαταστήσει την ανεξιθρησκεία παντού, να την επεκτείνει σε όλους τους δημόσιους χώρους και να την εντάξει στον εργατικό κώδικα». Κατά την προσέγγισή της, πρέπει να επιβληθεί ουδετερότητα στο σχολείο και μάλιστα, σε αθλητικούς συλλόγους. Τόσα πολλά μέτρα που στοχεύουν ιδιαίτερα τους μουσουλμάνους.

Πολιτισμός

 Η Μαρίν Λε Πεν δεν κουράζεται να αναδεικνύει την γαλλική κουλτούρα και κληρονομιά, εντάσσοντας «στο Σύνταγμα την προάσπιση και ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς». Επίσης, ένας νόμος περί σχεδιασμού πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να παρέχει καλύτερη υποστήριξη για τη συντήρηση και τη διατήρηση της κληρονομιάς. Με διατεθειμένο προϋπολογισμό που θα αυξανόταν κατά 25%. Γίνεται ακόμη λόγος για μεγάλο εθνικό σχέδιο δημιουργίας καλλιτεχνικών επαγγελμάτων, γιατί, για την υποψήφια,  η τέχνη συνδυάζεται πάνω απ’ όλα με τη μαστοριά. Και επιθυμεί να χρηματοδοτήσει την καλλιτεχνική δημιουργία μέσω της λαϊκής υποστήριξης και των ψηφιακών πλατφορμών της (πληθυσμιακή χρηματοδότηση και όχι δημόσια). Η Λε Πεν επιμένει επίσης στο να θέλει να προσαρτήσει τους εκθεσιακούς χώρους στο Υπουργείο Πολιτισμού.