41 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που χορεύαμε στα Clubs το “Call me” των Blondie

Ο Ιταλός συνθέτης Giorgio Moroder εδωσε σημαντική βοήθεια.

Το αμερικάνικο συγκρότημα είχε δείξει κάποια δείγματα γραφής αλλαγή του ήχου τους με το άλμπουμ τους Eat to the Beat (1979) που είχε βγάλει τη μεγάλη επιτυχία”Atomic” αλλά κανείς δεν φανταζόταν πόσο μεγάλη επιτυχία θα γνώριζαν με το επόμενο τραγούδι, που δεν ήταν δικό τους το “Call me”. Ο Ιταλός συνθέτης Giorgio Moroder, που ήταν ήδη γνωστός χάρις στα τραγούδια που είχε γράψει για την Donna Summer, ενώ οι Blondie είχαν ήδη ένα Νο1 σε Μ.Βρετανία και Αμερική με το “Heart of Glass”.

Πως ξεκίνησε το συγκρότημα

Ο Moroder είχε αναλάβει να γράψει τη μουσική και τα τραγούδια του soundtrack της ταινίας American Gigolo κι είχε προχωρήσει στη σύνθεση του τραγουδιού που προοριζόταν για το βασικό τραγούδι της ταινίας που ήταν το “Call me”. O αρχικός τίτλος ήταν “Man Machine” και ο 39χρονος τότε Ιταλός μουσικός, έχοντας γράψει τη μουσική, έψαχνε να του γράψει κάποιος τους στίχους. Η πρώτη επιλογή του ήταν η τραγουδίστρια των Fleetwood Mac, Stevie Nicks η οποία απέρριψε την πρόταση επειδή εκείνες τις ημέρες είχε υπογράψει δισκογραφικό συμβόλαιο για την προσωπική της καριέρα που δεν της επιτρεπόταν να ερμηνεύσει τραγούδια άλλων συνθετών (σ.σ. προφανώς η ίδια είχε περάσει αυτό το λόγο για να κρατά όλα τα δικαιώματα από τις πωλήσεις).

Ο κιθαρίστας Chris Stein έχει μόλις αποχωρήσει από τους The Stilettos, μια μπάντα που ηγούνταν τρεις γυναικείες φωνές. Μαζί του πήρε και μία εξ’ αυτών, τη Deborah Harry με την οποία τελικά θα συνάψει και σχέση. Οι δυο τους αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα νέο σχήμα και ξεκινούν την κλασσική αναζήτηση για τους κατάλληλους μουσικούς. Μετά από πολλά και διαφορετικά line-ups κατασταλάζουν σε μία σταθερή (προς το παρόν) βάση: Deborah Harry- φωνητικά, Chris Stein-κιθάρα, Jimmy Destri- πλήκτρα, Gary Valentine-μπάσο και Clem Burke-τύμπανα.

Οι πέντε τους αποφασίζουν στα τέλη του 1975 να υιοθετήσουν το -έξυπνα τοποθετημένο- όνομα, Blondie, εμπνευσμένο από τον τρόπο που αποκαλούσαν οι (αθάνατοι!) αμερικάνοι φορτηγατζήδες τη Harry όταν την έβλεπαν στον δρόμο.

Μετά από εντατικά live λοιπόν, καταφέρνουν να γίνουν τακτικό όνομα στη σκηνή του μυθικού club, CBGB’s. Από εκεί θα βρεθούν στα γραφεία της ανεξάρτητης, ιδιωτικής δισκογραφικής εταιρείας Private Stock και θα υπογράψουν το πρώτο τους συμβόλαιο. Η συνεργασία τους αυτή θα γεννήσει το ομώνυμο του ντεμπούτο του συγκροτήματος, τον Δεκέμβρη του 1976. Το Blondie θα πραγματοποιήσει μια όχι και τόσο αξιοπρόσεκτη πορεία στην Αμερική, θα καταφέρει όμως παράλληλα να στρέψει κάπως τα φώτα προς τη δεσποινίδα Debbie Harry. Ένα νέο πορτραίτο frontwoman, στο οποίο δυναμισμός και θηλυκότητα συνδυάζονταν μοναδικά, ήταν πλέον γεγονός. Μπορεί βέβαια όλα αυτά να συνέθεταν κάτι το φρέσκο, με πρωτοποριακή κιόλας παραγωγή (ευθύνη του Richard Gottehrer), η αδυναμία όμως του δίσκου βρισκόταν τελικά στα ίδια τα κομμάτια. Παρόλα αυτά, η τύχη θα ‘ρθει να χαμογελάσει πλατιά στους Blondie.

Η μεγάλη βρετανική εταιρεία, Chrysalis Records αγοράζει από ενδιαφέρον την Private Stock και επανακυκλοφορεί το ντεμπούτο των Blondie το 1977 με single το “X- Offender” δίνοντάς του μια νέα δυναμική από πλευράς marketing.

Έτσι ο Moroder στράφηκε στους Blondie και στην Debbie Harry που δέχτηκαν να συνεργαστούν και η Harry είδε κάποιες σκηνές από τα γυρίσματα, που την άφησαν εντυπωσιασμένη από το θέμα της ταινίας (σ.σ. άνδρας ζιγκολό) αλλά κι από την παρουσία του Richard Gere. Μέσα σε 2 ώρες έγραψε τους στίχους κι σε λίγες ημέρες το συγκρότημα ηχογράφησε το τραγούδι που τιτλοφορήθηκε “Call Me”. Ο Moroder δούλευε παράλληλα κι άλλα project αλλά εύρισκε χρόνο να περνά από το studio με την επιμέλεια της παραγωγής να έχει αναλάβει ο Mike Chapman.

Με το που στάλθηκε το τραγούδι στους ραδιοφωνικούς σταθμούς γνώρισε αμέσως τεράστιο air play κι έγινε το τραγούδι της χρονιάς. Όλα αυτά στον απόηχο της disco που είχε αρχίσει να προσθέτει rock αλλά και new wave στοιχεία και να θριαμβεύει στα clubs. H τεράστια επιτυχία του “Call Me”, εκτίναξε τις πωλήσεις του πρόσφατου τότε άλμπουμ τους Eat to the Beat αλλά και του επόμενου Autoamerican(1980) που δεν περιελάβανε το “Call me” που μπήκες μόνο στο soundtrack της ταινίας American Gigolo. Όπως θα δείτε κι από το video δεν περιλαμβάνει σκηνές από την ταινία αλλά βασίζεται στην ίδια την Debbie Harry που τότε ήταν sex symbol.

Albums

Blondie (1976) Plastic Letters (1978) Parallel Lines (1978) Eat to the Beat (1979) Autoamerican (1980) The Hunter (1982) Picture This Live (1997) No Exit (1999) The Curse of Blondie (2003) Live by Request (2004) Panic of Girls (2011) Ghosts of Download (2014)