Τσίπρας εναντίον Τσίπρα

Ένας από τους φημισμένους Θεούς της αρχαίας Ρώμης, ήταν ο Ιανός, που τις πλείστες φορές απεικονιζόταν με δυο πρόσωπα. Οι πιστοί του, τον λάτρευαν και διοργάνωναν γιορτές που κρατούσαν πολλές ημέρες. Ο Ιανός ήταν ξακουστός ακριβώς για το διπρόσωπο παρουσιαστικό του. Μια ικανότητα-ως Θεός-που τον έκανε ξεχωριστό από όλους τους άλλους Θεούς, που παρουσιαζόντουσαν με ένα και μοναδικό πρόσωπο.

Στην ιστορία ο Ιανός, ξεπέρασε τη δημοφιλία του, τα στενά όρια της ιστορικής επιστήμης και της Συγκριτικής Θεολογίας. Οι παραλληλισμοί στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, μετέδωσαν τη φήμη του, σε όλους τους κόλπους της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, για παράδειγμα, χαρακτηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα ως τον σύγχρονο Ιανό.

Η επιμονή του, στις αριστερές προκαταλήψεις και ταυτόχρονα το σύγχρονο ευρωπαϊκό του πρόσωπο, πολλές φορές, έστελνε αντιφατικά μηνύματα. Όχι μόνον στους Έλληνες πολίτες αλλά κυρίως στους ευρωπαίους ομολόγους του, τη περίοδο της πρωθυπουργίας του.

Αλλά και μετά την εκλογική ήττα του 2019, το «διπρόσωπο» του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούσε τροχοπέδη στην οποιαδήποτε προοπτική εξέλιξης του κόμματος. Αλλά και του ιδίου. Μια εξέλιξη που έδειχνε να είχε παγώσει. Κάποιοι εντός του κόμματος χαρακτήριζαν το εσωτερικό ως «βάλτο». Ο ίδιος έδειχνε να είχε επιλέξει τη λογική του ώριμου φρούτου, απέναντι στο Κυριάκο Μητσοτάκη. Μια πολιτική τακτική, όμως, που όχι μόνον  δεν επαληθεύθηκε αλλά διαψεύστηκε με θόρυβο από τις δημοσιοποιήσεις των δημοσκοπήσεων. Η στήριξη στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, συνεχίζει να είναι ισχυρή. Αντιθέτως ένα μικρό ποσοστό εμπιστεύεται για πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Και αν οι δημοσκοπήσεις δεν λένε πάντα την αλήθεια, απεικονίζουν όλες, όμως και στο σύνολο τους, μια φωτογραφία της στιγμής.

Ο Αλέξης Τσίπρας, πήρε το όπλο του, λένε και έριξε τη ζαριά του για να αλλάξει το κλίμα. Σήμερα, θα μιλήσει ενώπιον της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Θα είναι το πρώτο και σοβαρό crash test. Σύμφωνα, μάλιστα, για τους γνωρίζοντες η συγκεκριμένη πρόταση είχε κατατεθεί, στον ίδιον, πριν ένα περίπου χρόνο από υψηλό οικονομικό παράγοντα του κόμματος, επί διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Τότε είχε γίνει επίκεντρο συζήτησης αλλά με τελική άποψη λόγω διστακτικότητας. Η τελευταία αποτελούσε πολλές φορές το έτερο πρόσωπο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Έφτανε με κόπο στη πηγή, λένε στενοί του συνεργάτες και τελικά έκανε πίσω. Οι ανακοινώσεις στήριξης σε διαφορά αμφιλεγόμενα πρόσωπα ενίσχυαν τη λογική των δυο προσώπων: του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

Κάποτε και ο ίδιος σε στενό του κύκλο, έλεγε πως «ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς Τσίπρα δεν γίνεται. Ούτε Τσίπρας χωρίς ΣΥΡΙΖΑ γίνεται».

Είναι σωστό, εξάλλου πως όλοι οι μεγάλοι ηγέτες είχαν και έχουν πίσω τους ένα κραταιό κόμμα. Το ίδιο συνέβαινε με το ισχυρό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, το ίδιο συμβαίνει με την ισχυρή Ν.Δ. Του Κυριάκου Μητσοτάκη, που σταδιακά δείχνει να μετεξελίσσεται, να ωριμάζει, να εκσυγχρονίζεται. Όπως τουλάχιστον πιστεύει και εκτιμά το σύνολο των μελών της. Ο «Ιανός», φαίνεται πως αποτελεί μια δεδομένη κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, όπως εκτιμούν αρκετοί, μεγάλη ευθύνη έχει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Η «βίαια ωρίμανση» του ΣΥΡΙΖΑ για την οποία μιλούσε ο Γιάννης Δραγασάκης, δεν ήρθε ποτέ ή καθυστέρησε τόσο πολύ που επιλέχθηκε η «παραμονή στην πολιτική εφηβεία». Και με τον Πολάκη και με τον Δραγασάκη, και με τον Βαρουφάκη και με τον Χουλιαράκη, Τσακαλώτο και Λιάκο. Και με τον Φίλη και με τον Αρχιεπίσκοπο και με τον Καμένο και με το Θοδωρή Δρίτσα. Και με την ευρωπαϊκή σοσιαλοδημοκρατία και με τον ελευθεριακό κομμουνισμό. Και με την ηθική της αριστεράς και με τον Μένο Φουρθιώτη.

Το ξεκαθάρισμα αποτελεί για τον Έλληνα πράξη ευθύνης. Σε όλους τους τομείς. Στην αρχαία Ελλάδα, υπήρχε μνημείο αφιερωμένο «Τω αγνώστω Θεώ». Μπορεί να ήταν ανώνυμος, «άγνωστος» αλλά ήταν ένας. Το Δωδεκάθεο, ξεπερνιόταν. Είχαν κουραστεί, πλέον, με τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα…