Κυβέρνηση: Το 2022 φέρνει προκλήσεις – 2+6 ερωτήματα ζητούν απαντήσεις

Ούτε μια, ούτε δύο, ούτε τρείς! Οκτώ είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση το έτος που αρχίζει, με τα δεδομένα αυτής της συγκυρίας. Διότι, αν κάτι μας δίδαξε ο κορωνοϊός, είναι ότι δεν πρέπει να κάνουμε σχέδια λαμβάνοντας ως ακλόνητα τα ίδια δεδομένα για μακρύ χρονικό διάστημα: όλα δύναται να ανατραπούν.

Και για να είμαστε απολύτως ακριβείς οι προκλήσεις δεν είναι οκτώ: ουσιαστικά πρόκειται για ΔΥΟ ζωτικής και καθοριστικής σημασίας ζητήματα και ΕΞΙ καίριους τομείς μικρότερης μεν, αλλά όχι αμελητέας σημασίας.

Την εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα θα αρχίσει να γράφεται ο πρόλογος του πρώτου ζωτικής σημασίας ζητήματος: πανδημία.

• Αφενός από αυτήν την εβδομάδα αναμένεται να φανούν οι επιπτώσεις που είχε η εορταστική κινητικότητα στους δείκτες νόσησης. Μέλη της Επιτροπής, αλλά και άλλοι επιστήμονες από το εξωτερικό είναι πλέον απολύτως ξεκάθαροι στις δημόσιες δηλώσεις τους: «τα χειρότερα είναι μπροστά. Το εικοσαήμερο 10 με 30 Ιανουαρίου θα δοκιμαστούμε όλοι , σκληρά και πολύ».
• Αφετέρου, αναμένεται μετά τις συνεδριάσεις και τις εισηγήσεις της Επιτροπής να ληφθούν αποφάσεις από την Κυβέρνηση, τόσο για τα σχολεία, όσο και για ευρύτερα μέτρα ελέγχου της κινητικότητας.

Η «Δέλτα» συνέπεσε με την έξαρση της «Όμικρον» κι έτσι, δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σε ό,τι αφορά στις συνέπειές της, που καθώς φαίνεται δίνει όχι μόνο βαρύτερες, αλλά και θανατηφόρες νοσήσεις σε σχέση με την «Ο».

Δείκτες Vs Καθημερινότητα

Το δεύτερο καθοριστικής σημασίας ζήτημα είναι η οικονομία. Και η οικονομία έχει δυο πυλώνες: τα «σκληρά μεγέθη» της –για τα οποία πανηγυρίζει και δικαίως η Κυβέρνηση- και την «καθημερινότητα» -για την οποία διαμαρτύρεται σημαντικό ποσοστό των πολιτών.

Εδώ εντοπίζεται και μια πολύ σοβαρή αντίφαση που προκαλεί κακοφωνία, ενώ στην πορεία γεννά αμφιβολίες στο κυβερνητικό αφήγημα: διότι την ώρα που στελέχη της κυβέρνησης παρουσιάζουν τις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας, οι πολίτες δεν μπορούν να συμμετάσχουν στο κλίμα ευφορίας, από τη στιγμή που «ζορίζονται» στην καθημερινότητά τους.

Το δύσκολο δεν είναι να παρουσιάσει η κυβέρνηση τους σκληρούς δείκτες, αλλά να πείσει ότι η πεποίθηση των πολιτών ότι «δεν πάμε καλά» είναι λάθος.  Οι πεποιθήσεις είναι από τα δυσκολότερα εμπόδια που θα πρέπει να υπερπηδήσει η Κυβέρνηση.

Παράλληλα, στην πορεία προς τις κάλπες, θα είναι κρίσιμο για την κυβέρνηση να μην διευρυνθεί ο κοινωνικός διχασμός, ούτε να επικρατήσει αίσθημα κοινωνικής αδικίας. Διότι θα δοθεί πεδίον δόξης λαμπρόν σε δημαγωγούς και ανορθολογιστές.

Ενεργειακή κρίση, ακρίβεια, εργασία, ανάπτυξη

Η πλειοψηφία των άλλων έξι κρίσιμων τομέων στους οποίους θα δοκιμαστεί η κυβέρνηση, έχουν σε συντριπτικό ποσοστό «οικονομικό» πρόσημο και θα προσθέσουν ή θα αφαιρέσουν στη συνολική εικόνα σε αυτό το πεδίο.

• Ενεργειακή κρίση: Ήδη η Κυβέρνηση έχει κάνει παρεμβάσεις στον τομέα αυτόν. Θα κάνει όμως και άλλες. Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ότι μπορεί παγκοσμίως οι τιμές των πρώτων υλών και των προϊόντων να έχουν πάρει «φωτιά», όμως δεν θέλουν να επεκταθούν οι φλόγες στην –ήδη ταλαιπωρημένη από την οικονομική κρίση- ελληνική κοινωνία.
• Αυξήσεις: Συνδέεται και με τις αυξήσεις στην ενέργεια. Στην κυβέρνηση έχουν εξαγγείλει στοχευμένες παρεμβάσεις (πχ μειώσεις ΕΝΦΙΑ, αναστολή εισφορών κλπ) και ενισχύσεις στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, ενώ προβλέπεται και αύξηση σε δυο δόσεις του κατώτατου μισθού. Οι παρεμβάσεις αυτές σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις στον τομέα της ενέργειας, θεωρούν στην κυβέρνηση ότι μπορούν να απορροφήσουν αρκετούς κραδασμούς κοινωνικής δυσαρέσκειας.
• Ταμείο Ανάκαμψης: Μπορεί πολλοί να το αντιμετωπίζουν σαν το…νερό του Καματερού. Όμως στην Κυβέρνηση γνωρίζουν ότι το στοίχημα είναι διπλό: γρήγορη απορρόφηση πόρων και συνέπεια στα χρονοδιαγράμματα. Αν επιτευχθεί αυτό, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος και για περαιτέρω εκταμιεύσεις τα επόμενα χρόνια. Στο Μέγαρο Μαξίμου αισιοδοξούν καθώς ήδη υποβλήθηκε το πρώτο αίτημα πληρωμής ύψους 3,56 δις ευρώ για το «Ελλάδα 2.0». Το αίτημα υπεβλήθη, έπειτα από έγκριση του αρμόδιου για το πρόγραμμα αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη κι αφού είχαν επιτυχώς εκπληρωθεί τα 15 ορόσημα και στόχοι που συμφωνήθηκαν ανάμεσα σε ΕΕ και Ελλάδα.
• Ενίσχυση εργασίας: Προτεραιότητα είναι η προστασία των θέσεων εργασίας εν μέσω πανδημίας. Ξεκινάει, επίσης, η λειτουργία του προγράμματος «πρώτο ένσημο» για νέους 18-29 ετών για να διευκολυνθεί η ένταξη στην αγορά εργασίας και να δημιουργηθούν νέες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης θα παραταθεί το πρόγραμμα «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» μέχρι 31 Μαρτίου 2022
• Ανάπτυξη: Ήδη καταρτίστηκαν οριστικοί πίνακες για 305 νέα επενδυτικά σχέδια που υπάγονται είτε στη «γενική επιχειρηματικότητα», είτε στο πρόγραμμα «μικρών, πολύ μικρών επιχειρήσεων» του Αναπτυξιακού νόμου. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι ο αναπτυξιακός νόμος, που θα είναι το πρώτο νομοθέτημα του 2022, να δημιουργήσει νέες προοπτικές σε πολλαπλούς τομείς επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Επιδίωξη είναι «να γίνει ένα ακόμη βήμα στην επίτευξη του στόχου για ρεκόρ επενδύσεων το 2022».

Και, τέλος, εκτός του οικονομικού πεδίου, ένας τομέας που θα παίξει το ρόλο του στη συνολική εικόνα της Κυβέρνησης είναι η «διπλωματία-εξωτερική πολιτική». Τα «ανοιχτά μέτωπα» είναι αρκετά:  Ελληνοτουρκικά, μεταναστευτικό, σχέσεις με ΗΠΑ, ισορροπία ΗΠΑ-Ρωσία, ρόλος στα Βαλκάνια. Αλλά και κάτι εξόχως σημαντικό: σε μια Ευρώπη που αναδιατάσσεται (νέα διακυβέρνηση στη Γερμανία, εκλογές στη Γαλλία), η Ελλάδα ήδη έχει αρχίσει να τοποθετείται δια μέσου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το νέο σύμφωνο σταθερότητας. Η υποχρέωση για  πλεονάσματα του 3%…πρέπει να ανήκει πλέον στο παρελθόν.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτές οι «2+6» προκλήσεις θα καθορίσουν την κυβερνητική πορεία, ενώ είναι δυνατό να προδιαγράψουν και την προεκλογική πορεία και να καθορίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Όποτε γίνουν οι εκλογές…

Στη δεδομένη πολιτική συγκυρία στιγμή –διότι ο ΣΥΡΙΖΑ το επέλεξε έτσι- δεν υπάρχει «ΑΝΤΙ-πρόταση». Υπάρχουν πολλά, έντονα και επαναλαμβανόμενα –αλλά σκέτα- ΑΝΤΙ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να επενδύσει στο «κύμα» του ΑΝΤΙ. Δεν ξέρουμε αν είναι μελετημένο. Θα φανεί βεβαίως, όπως και το αν θα είναι πετυχημένο. Σίγουρα όμως είναι ξεκάθαρη επιλογή: να ικανοποιεί το θυμικό και το θυμό των πολιτών. Αγνοώντας, όμως, με τι θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπος αν κληθεί (και πάλι) να κυβερνήσει. Διότι ένα άλλο κύριο χαρακτηριστικό της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι επιμένει να ξεχνάει ή να μην θέλει να θυμάται ότι έχει κυβερνήσει. Κι αν χρειαστεί να το ξανακάνει, θα απαιτηθεί μεγαλύτερη και πιο επώδυνη κωλοτούμπα από του 2015.

Άρα η Κυβέρνηση θα κριθεί από το πώς θα απαντήσει στις «2+6» προκλήσεις. Κυρίως δε, αν στην προσπάθειά της να δώσει απαντήσεις, καταφέρει να αποκαταστήσει το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και να νιώσουν οι πολίτες ότι μετέχουν όλοι με δίκαιο τρόπο στην ανάπτυξη και δεν νιώθουν απομονωμένοι ή απόκληροι. Διότι, μην ξεχνάμε και τη σοφή ρήση: « Οι άνθρωποι ξεχνάνε τα λόγια σου. Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι έκανες. Αλλά οι άνθρωποι δεν ξεχνούν ποτέ πώς τους έκανες να νιώσουν»