10 ιστορικοί μύθοι που συνεχίζουμε να πιστεύουμε έως και σήμερα

Δεν είναι λίγοι οι ιστορικοί μύθοι τους οποίους πιστεύουμε. Πρόκειται για γεγονότα τα οποία είτε λόγω της δημοφιλούς κουλτούρας, είτε λόγω ελλιπής ενημέρωσης, διαδίδονται συνεχώς με λάθος τρόπο και φτάνουν να μοιάζουν ως αληθινά για τους περισσότερους από εμάς. Όμως πολλές από αυτές τις ιστορίες έχουν αποδειχθεί είτε ως ψευδείς ή ανακριβείς. Ας δούμε ποιες είναι μερικές από τις διάσημες τέτοιες ιστορικές παρανοήσεις.

Ιστορικοί μύθοι: Οι περικεφαλαίες των Βίκινγκς

Στο άκουσμα της λέξης Βίκινγκς, στο μυαλό όλων έρχονται άγριοι πολεμιστές, με γένια, σκαμμένα πρόσωπα και φυσικά η αμφίεση του περιλαμβάνει πάντα ένα μια περικεφαλαία με…κέρατα. Για μια ακόμη φορά η εικόνα που έχουμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Πολύ απλά, όπως εξηγούν ιστορικοί, η τοποθέτηση κεράτων θα καταστούσε τις περικεφαλαίες μη πρακτικές αφού πρωτίστως θα διευκόλυναν τους αντιπάλους των πολεμιστών Βίκινγκς να τους το αφαιρέσουν και έτσι το κεφάλι τους θα ήταν εκτεθειμένο.

Ιστορικοί μύθοι: Ο Νέρωνας και η πυρκαγιά που έκαψε τη Ρώμη

Μπορεί ο Νέρωνας να μην αποτελούσε υπόδειγμα Ρωμαίου αυτοκράτορα αλλά και οι αναφορές που τον “θέλουν” να έπαιζε μουσική κοιτώντας τη Ρώμη να έχει παραδοθεί στις φλόγες, δεν ευσταθούν. Για την ακρίβεια ο Νέρωνας δεν ήταν καν στη Ρώμη όταν ξέσπασε η πυρκαγιά αλλά στο Άντιο. Όταν επέστρεψε μάλιστα οργάνωσε και κατέβαλλε προσπάθειες για την κατάσβεση της πυρκαγιάς και την αποκατάσταση των ζημιών. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί πως ο Νέρωνας στο πρόσωπο τον χριστιανών βρήκε έναν ιδανικό «αποδιοπομπαίο τράγο» για να αποδώσει τις ευθύνες της πυρκαγιάς.

Ιστορικοί μύθοι: Η Κλεοπάτρα ήταν από την Αίγυπτο

Η διάσημη Βασίλισσα της Αιγύπτου ήταν ελληνικής καταγωγής. Η Κλεοπάτρα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια. Είναι απόγονος της δυναστείας του Πτολεμαίου που ανέλαβε τον έλεγχο της Αιγύπτου μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με την ευκαιρία, η Κλεοπάτρα ήταν η πρώτη στην οικογένειά της που έμαθε την αιγυπτιακή γλώσσα.

Ιστορικοί μύθοι: Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έκοψε το αυτί του

Αυτός ο μύθος ήταν ακόμη και ο λόγος πίσω από την ονομασία ενός συνδρόμου όπου ένα άρρωστο άτομο εκτελεί χειρουργική επέμβαση στο ίδιο το σώμα του ή απαιτεί από κάποιον άλλο να τον κάνει γι ‘αυτόν. Ωστόσο, ο βαν Γκόγκ δεν έκοψε το αυτί του. Στην πραγματικότητα, έχασε τον λοβό του κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης με τον φίλο του Γκόγκουιν.

Ιστορικοί μύθοι: Οι Σπαρτιάτες πέταγαν τα αδύναμα παιδιά στον Καιάδα

Η συγκεκριμένη αναφορά ανήκει στον ιστοριογράφο Πλούταρχο, ωστόσο οι σύγχρονοι ερευνητές αμφισβητούν έντονα πως αποτελούσε μια πάγια τακτική των Σπαρτιατών καθώς δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο. Αποτέλεσε, όμως, ο συγκεκριμένος λόφος τόπο εξόντωσης κρατουμένων και καταδικασμένων για προδοσία.

Ιστορικοί μύθοι: Τα παλιά αγάλμα είναι λευκά

Η τέχνη της παλιάς εποχής συνδέεται στενά με το λευκό χρώμα. Είναι εκπληκτικό, αλλά τα δημόσια κτίρια και τα αγάλματα ήταν κάποτε λαμπερά ζωγραφισμένα, αλλά τα χρώματα αυτά έχουν φθαρεί μετά από χιλιάδες χρόνια επειδή ήταν κατασκευασμένα από ανόργανα στοιχεία με οργανική βάση. Τα βακτηρίων σκοτώνουν τα οργανικά στοιχεία με αποτέλεσμα να αποσυντίθενται και επομένως τα χρώματα να ξεθωριάζουν. Σήμερα μπορούμε να δούμε τα πραγματικά χρώματα της αρχαίας τέχνης με τη βοήθεια του υπεριώδους φωτός.

Ιστορικοί μύθοι: Ο Μαγγελάνος και ο περίπλους της γης

Κι όμως μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνδέσει το όνομα του με το συγκεκριμένο κατόρθωμα. Βέβαια σίγουρα το προσπάθησε αλλά δεν ολοκλήρωσε το εγχείρημα καθώς πέθανε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Συγκεκριμένα σκοτώθηκε από Φιλιππινέζους. Ωστόσο ο κόπος του δεν πήγε χαμένος αλλά το ταξίδι συνεχίστηκε από τον Χουάν Σεμπάστιαν Ελκάνο. Το ταξίδι πάντως ήταν ιδιαίτερα δύσκολο και αν και στην αρχική αποστολή μετείχαν πέντε πλοία, αλλά το ταξίδι ολοκληρώθηκε από ένα πλοίο και 17 άνδρες.

Ιστορικοί μύθοι: Ο Γαλιλαίος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αντιλήφθηκε ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο

Ο Ιταλός αστρονόμος, μαθηματικός και φιλόσοφος Γαλιλαίος από μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης θεωρείται ο άνθρωπος που αντιλήφθηκε πως η Γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος, αλλά αντιθέτως οι πλανήτες γυρίζουν γύρω από τον Ήλιο. Στην πραγματικότητα, η σύλληψη ανήκει στον Αρίσταρχο της Σάμου, 300 περίπου χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Όμως ο Γαλιλαίος ήταν ο πρώτος που προσπάθησε με υπολογισμούς του τηλεσκοπίου να εδραιώσει τη συγκεκριμένη αντίληψη ως την επιστημονικά ορθή.

Ιστορικοί μύθοι: Τα δωμάτια «εμετού»

Vomitorium. Έτσι ονομάζεται όπως πολλοί πιστεύουν ο ειδικός χώρος όπου οι αρχαίοι Ρωμαίοι, γνωστοί για λουκούλλεια γεύματα που συνόδευαν τα ρωμαϊκά όργια, πήγαιναν για να κάνουν εμετό προκειμένου να ανακουφιστούν και να μπορέσουν να συνεχίσουν την κατανάλωση φαγητού και ποτού. Στην πραγματικότητα όμως vomitorium είναι οι χώροι- στην πραγματικότητα οι διάδρομοι- που οδηγούν σε ένα αμφιθέατρο ή στην αρένα. Η λέξη προέρχεται από τη λατινική vomere που σημαίνει “εξεμώ μπροστά” και επιλέχθηκε για να χαρακτηρίσει τους συγκεκριμένους χώρους επειδή όταν τελείωνε μια παράσταση ή μονομαχία όλοι έτρεχαν προς την έξοδο σαν να έτρεχαν για να…προλάβουν πριν κάνουν εμετό.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως και για τα ρωμαϊκά όργια υπάρχει σοβαρός αντίλογος, καθώς όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, ο καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Άλαστερ Μπλάνσαρντ, εξηγεί ότι η σύγχρονη αντίληψη για τα ρωμαϊκά όργια, είναι αποτέλεσμα χριστιανικής προπαγάνδας. Ο χριστιανισμός, ισχυρίζεται ο καθηγητής, που κήρυττε την αυτοσυγκράτηση και την απομάκρυνση από τα ζωώδη ένστικτα, έπρεπε να διαχωριστεί απ’ το θρησκευτικό κατεστημένο της ειδωλολατρίας. Γι’ αυτό άρχισαν να κατηγορούν τις ειδωλολατρικές κοινωνίες και κυρίως την ελίτ, για ακόλαστη σεξουαλική συμπεριφορά.

Ιστορικοί μύθοι: Το νεύμα του Καίσαρα στους μονομάχους

Σταθερό κλισέ σε αναρίθμητες ταινίες εποχής, αποτελεί η στιγμή που ο αυτοκράτορας της Ρώμης δείχνει με τον αντίχειρά του προς τα πάνω ή προς τα κάτω, εκφράζοντας έτσι την επιθυμία του να ζήσει ή να πεθάνει ο μονομάχος που έχασε στην μονομαχία της αρένας. Μέχρι σήμερα όμως δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να εξηγούν τί πραγματικά σήμαινε η κίνηση, η οποία στα λατινικά ονομάζεται pollice verso.  Ειδικοί υποστηρίζουν πως αυτή η χειρονομία περιελάμβανε κινήσεις όπου ο αντίχειρας ήταν προς τα πάνω, προς τα κάτω, δεξιά, αριστερά, προς τα μέσα και φυσικά δεν γνωρίζουμε ποια από αυτές “σηματοδοτούσε” την εντολή για το θάνατο του μονομάχου.

Ένα ακόμα ιστορικός μύθος είναι αυτός που συνοδεύει το πόσο αιματηροί ήταν οι αγώνες μεταξύ μονομάχων. Οι πιο εξειδικευμένοι και άρτια καταρτισμένοι πολεμιστές κόστιζαν πολλά χρήματα και πολλοί από αυτούς είχαν μια μεγάλη διάρκεια ζωής, κάτι που σήμαινε ότι δεν ήταν κάθε αγώνας μεταξύ τους θανατηφόρος. Η ανάλυση των σκελετών και των τάφων αποδεικνύει ότι υπήρχαν μονομάχοι που είχαν περισσότερους από 100 αγώνες στη ζωή τους και έζησαν περίπου 25-30 χρόνια, που αντιστοιχεί στο μέσο προσδόκιμο ζωής στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εκείνης της εποχής.