August Landmesser: Η ιστορία του στρατιώτη που αρνήθηκε να χαιρετήσει ναζιστικά τον Χίτλερ

Ο August Landmesser, με σταυρωμένα χέρια, στάθηκε στο «ύψος» του καθώς έδειξε την αποδοκιμασία στο Ναζιστικό Κόμμα με τον να μην πραγματοποιήσει το ναζιστικό χαιρετισμό. Η πηγή της διαμαρτυρίας του Landmesser, όπως και πολλές μεγάλες τραγωδίες, ξεκινά με μια ιστορία αγάπης.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ιστορία του Raymond J. Bowman, του τελευταίου Αμερικανού νεκρού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1933 ο ναζιστικός χαιρετισμός είχε καταστεί υποχρεωτικός για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, από τον υπουργό Εσωτερικών του τρίτου Ράιχ Wilhelm Frick, και υποδήλωνε την λατρεία προς το πρόσωπο του Χίτλερ. Ειδικά δικαστήρια είχαν ιδρυθεί για την τιμωρία εκείνων που αρνιόταν να χαιρετούν με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος που αψήφισε τον χαιρετισμό ονομαζόταν August Landmesser. Στην φωτογραφία είναι 26 ετών. Η φωτογραφία τραβήχτηκε σε μία τελετή στην οποία ήταν παρών και ο ίδιος ο Χίτλερ.

August Landmesser: Η γνωριμία του την Εβραία Irma Eckler που του άλλαξε τη ζωή

Πιστεύοντας ότι οι σωστές γνωριμίες θα τον βοηθήσουν να βρει δουλειά ο Landmesser προσχώρησε στο Ναζιστικό Κόμμα το 1931. Το 1934, γνώρισε την Irma Eckler, μια Εβραία, και οι δυο τους ερωτεύτηκαν βαθιά. Ο αρραβώνας τους ένα χρόνο αργότερα τον έδιωξε από το κόμμα και η αίτηση γάμου τους απορρίφθηκε, σύμφωνα με τους θεσπισμένους φυλετικούς νόμους της Νυρεμβέργης.

Η Irma Eckler

Οι δυο τους απέκτησαν ένα κοριτσάκι, την Ingrid, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, και δύο χρόνια αργότερα το 1937, η οικογένεια έκανε μια αποτυχημένη προσπάθεια να διαφύγει στη Δανία, όπου συνελήφθησαν στα σύνορα. Ο Landmesser συνελήφθη και κατηγορήθηκε για «ατίμωση της φυλής».  Υποστήριξε ότι ούτε αυτός ούτε η Έκλερ γνώριζαν ότι ήταν πλήρως Εβραία και αθωώθηκε στις 27 Μαΐου 1938 λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, με την προειδοποίηση ότι ένα επαναλαμβανόμενο αδίκημα θα είχε ως αποτέλεσμα πολυετή ποινή φυλάκισης.

Το ζευγάρι φυσικά μετά από αυτήν την εξέλιξη δεν έβαλε τέλος στη σχέση του, όμως ένα μήνα αργότερα ο Landmesser θα συλληφθεί ξανά και θα καταδικαστεί σε καταναγκαστική εργασία για δύο χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά την αγαπημένη του.

Η Έκλερ συνελήφθη από τη Γκεστάπο και κρατήθηκε στη φυλακή Fuhlsbüttel, όπου γέννησε μια δεύτερη κόρη, την Irene. Στη συνέχεια οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης γνωστό και ως «κέντρο ευθανασίας», όπου και πιθανολογείται ότι ήταν μία εκ των 14.000 που θανατώθηκαν σε αυτό. Ο Landmesser αποφυλακίστηκε το 1941, δεν κατάφερε ποτέ να δει την γυναίκα και τις κόρες του. «Ρίχτηκε» από το ναζιστικό καθεστώς στον πόλεμο το 1944 και έκτοτε να ιστορικά του ίχνη χάνονται.

Το ζευγάρι σε φωτογραφία με τις δύο του κόρες.

Η Irene και η Ingrid, οι δύο κόρες του Landmesser και τις Eckler, χωρίστηκαν η μία από την άλλη και δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά. Το 1991 εντελώς τυχαία η κόρη του Irene αναγνώρισε τον πατέρα της, σετην φωτογραφία  (κεντρική φωτογραφία) που δημοσίευσε για πρώτη φορά η γερμανική εφημερίδα Die Zeit και η ιστορία του έγινε περισσότερο γνωστή. Το 1996 η Irene έγραψε το βιβλίο The Guardianship Documents 1935–1958: Persecution of a Family for ”Dishonoring the Race”, με την ιστορία της οικογένειάς της.