Ελλάδα Τουρκία κυρώσεις: Ο γερμανικός Τύπος γράφει ότι φαίνεται να πλησιάζουν

Σε ρεπορτάζ της η Deutsche Welle μεταδίδει πώς βλέπει ο γερμανικός Τύπος την επικείμενη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) σχολιάζει: «Η Τουρκία δεν χρειάζεται άλλα άσχημα νέα. Η οικονομία δεινοπαθεί από την ραγδαία υποτίμηση της λίρας και η πανδημία κατέστησε την Τουρκία μία εκ των χωρών που επλήγησαν εκτεταμένα από τον κορωνοϊό. Αν σε όλα αυτά, έρχονταν να προστεθούν ενδεχόμενες κυρώσεις της ΕΕ, η χώρα θα αποδυναμωνόταν ακόμη περισσότερο. Το ενδεχόμενο κυρώσεων όμως φαίνεται να πλησιάζει.

Δυνατές καθίστανται οι κυρώσεις εξαιτίας των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιο πιθανές γίνονται λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο».

Σύμφωνα με τη FAZ: «Η γερμανική κυβέρνηση αντιτάχθηκε στη σκληρότερη οδό – δικαιολογημένα. Κι αυτό διότι στο παρελθόν παρόμοιες απειλές και συμβολικές κυρώσεις έπεφταν συνεχώς στο κενό. Ο Ερντογάν δεν απέκλινε από τις σταθερές πολιτικές θέσεις του. Αντιθέτως τα μέτρα οδήγησαν εσωπολιτικά σε σύμπνοια.

Για τη γερμανική κυβέρνηση καθίσταται όμως όλο και πιο δύσκολο να αποτρέψει τις κυρώσεις που απαιτούν Γαλλία και Ελλάδα. Παρά τις διαβεβαιώσεις, η Τουρκία δεν έκανε τίποτα ώστε να αποφευχθούν οι εντάσεις στη Μεσόγειο και για να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις, που θα συντελούσαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα της χώρας. Ο πρόεδρος Ερντογάν έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει: Προκειμένου να παραμείνει αξιόπιστη η ΕΕ, δεν θα αποφύγει τις κυρώσεις. Το τραγικό είναι όμως, ότι ακόμη κι αυτές δεν θα αλλάξουν τη στάση της Άγκυρας».

Μεγάλο θέμα και το βέτο Ουγγαρίας και Πολωνίας στον ευρωπαίκό προϋπολογισμό

Από την άλλη, η Süddeutsche Zeitung εστιάζει στο άλλο μεγάλο θέμα της Συνόδου Κορυφής, το σχεδιαζόμενο βέτο Ουγγαρίας και Πολωνίας για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό λόγω της σύνδεσής του με κριτήρια που αφορούν την τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου. Η SZ σχολιάζει: «(…) Πολωνία και Ουγγαρία ανήγαγαν την διαμάχη (με την ΕΕ) σε θεμελιώδες επίπεδο. Και οι δύο θεωρούν ότι ο εν λόγω μηχανισμός πλήττει την κυριαρχία τους – με τον τρόπο τους έχουν δίκιο. Τα κυβερνητικά μοντέλα του υπερσυντηρητικού PiS στην Πολωνία και του εθνολαϊκιστικού Fidesz στην Ουγγαρία έχουν ως βάση τον ακρωτηριασμό της ΕΕ. Αυτή περιορίζεται σε έναν οικονομικό χώρο και ρόλο χρηματοδότη. Κατά συνέπεια μία κοινή κατανόηση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου καθίσταται περιττή. Για αυτά τα θέματα κάθε χώρα πρέπει να αποφασίζει “κυρίαρχα” μόνη της».

Σε άλλο σημείο η SZ παρατηρεί: « (…) Σε αυτή τη μάχη ο Βίκτορ Όρμπαν και ο Γιάροσλαβ Κατσίνσκι θα είχαν πλεονέκτημα αν οι υπόλοιποι έχαναν την υπομονή τους. Η ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης είναι δυνατή και χωρίς την Πολωνία και την Ουγγαρία. Προ πάντων η Πολωνία θα υποφέρει. Και οι δύο χώρες θα δεινοπαθήσουν από έναν προϋπολογισμό έκτακτης ανάγκης, χωρίς να έχουν μπορέσει να αποτρέψουν τον μηχανισμό για την προάσπιση του κράτους δικαίου (…) Η Άγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να τελειώσει την ευρωπαϊκή της πολιτική καριέρα με έναν τέτοιο συμβιβασμό. Η Μέρκελ πρέπει να δείξει στους Ορμπάν και Κατσίνσκι ότι η ΕΕ διαθέτει περισσότερη δύναμη».