Σακελλαροπούλου για Μόρια: «Οδύνη για την τραγωδία που βλέπαμε από χρόνια να εκτυλίσσεται»

«Τραγωδία που βλέπαμε από χρόνια να εκτυλίσσεται στη δομή και τώρα έφτασε στο αποκορύφωμά της», χαρακτηρίζει όσα συνέβησαν στη Μόρια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Σε δήλωσή της η ΠτΔ καλεί την Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της και παράλληλα τονίζει ότι “τους ανθρώπους που ζουν στην κόλαση της Μόριας δεν τους θεωρούμε ανώνυμο πλήθος, αλλά άτομα με ταυτότητα και δικαιώματα”.

Όλη η δήλωση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου για τη Μόρια:

Η καταστροφή στη Μόρια μας γεμίζει οδύνη και ανησυχία. Οδύνη για την τραγωδία που βλέπαμε από χρόνια να εκτυλίσσεται στη δομή και τώρα έφτασε στο αποκορύφωμά της, ανησυχία γιατί το τέλος της δεν είναι ακόμη ορατό, καθώς το μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα παραμένει οξύτατο. Η τουρκική ηγεσία εργαλειοποιεί το δράμα προσφύγων και μεταναστών, χρησιμοποιώντας τους ως όπλο διαπραγμάτευσης και απειλής για την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών της συμφερόντων. Και η τοπική κοινωνία, παρότι επέδειξε συγκινητική αλληλεγγύη και ανθρωπιά και επωμίστηκε αγόγγυστα δυσανάλογο βάρος, παρακολουθεί ανάστατη και φοβισμένη τη διασπορά της έντασης στο νησί, μιας έντασης που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη λόγω της υγειονομικής κρίσης, μετά τη διακρίβωση δεκάδων κρουσμάτων κορωνοϊού στη δομή της Μόριας.

Τα γεγονότα στη Μόρια, ωστόσο, δεν προσφέρονται για εκμετάλλευση από κανέναν. Οι προσπάθειες για αποσυμφόρηση της δομής, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει με τη σταδιακή μετεγκατάσταση ασυνόδευτων παιδιών στις χώρες της Ευρώπης που άνοιξαν τις πύλες τους για να τα δεχτούν, χρειάζονται τη στήριξη όλων. Οι συνθήκες δεν επιτρέπουν κωλυσιεργίες, αποποίηση ή μετάθεση ευθυνών, πολεμικές κραυγές. Και κυρίως δεν επιτρέπουν την εθελοτυφλία της Ευρώπης. Το προσφυγικό και μεταναστευτικό είναι πρωτίστως πρόβλημα ευρωπαϊκό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους πολίτες της Λέσβου και συμμεριζόμαστε τον πόνο των ανθρώπων που είδαν να καίγονται, μαζί με τα λιγοστά τους υπάρχοντα, και όσες ελπίδες τους απέμεναν. Δεν τους θεωρούμε ανώνυμο πλήθος, αλλά άτομα με ταυτότητα και δικαιώματα. Ευχόμαστε να επικρατήσει η μετριοπάθεια και η σύνεση, η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση. Με οδηγό μας το διεθνές δίκαιο, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και τη διασφάλιση της ειρήνης και ασφάλειας των πολιτών σε όλη τη χώρα, ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να κλείσουμε τις πληγές.