Αναστασιάδης Πούτιν: Κριτική από τον γερμανικό Τύπο για το τηλεφώνημα στον Πούτιν

Κριτική από μερίδα του γερμανικού Τύπου δέχεται ο Νίκος Αναστασιάδης λόγω της επικοινωνίας του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για τη διένεξη με την Τουρκία. «Εξαιρετικά κακή ιδέα» χαρακτηρίζει η Süddeutsche Zeitung την απόφαση της Κύπρου να ζητήσει τη συνδρομή της Ρωσίας μετά τις τουρκικές κινήσεις.

Να σημειώσουμε ότι η Zeitung πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες καθημερινές εφημερίδες της Γερμανίας, με έδρα το Μόναχο. «Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Μπροστά στις ακτές του νησιού του βρίσκονται δυο τουρκικά ερευνητικά πλοία, τα οποία ψάχνουν στο βυθό για φυσικό αέριο χωρίς να έχουν την αναγκαία άδεια της Κύπρου» αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.

«Η ενέργεια των τουρκικών πλοίων συνιστά σαφή παραβίαση δικαίου, στοχευμένη πρόκληση και καλά μετρημένη κίνηση του συνήθως χοντροκομμένου Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Στην πολύπλοκη σύγκρουση για τον φυσικό πλούτο της ανατολικής Μεσογείου ο Ερντογάν προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα. Όπου δεν τα καταφέρνει, θέλει να ωθεί τους αντιπάλους του σε διαπραγματεύσεις. Γι΄ αυτό και ο εξαιρετικά ανυπεράσπιστος πρόεδρος της Κύπρου τηλεφώνησε στη Μόσχα ζητώντας τη διαμεσολάβηση του εκεί προέδρου. Τον κάλεσε να μιλήσει με τους Τούρκους και να τιθασεύσει τον Ερντογάν», γράφει ο αρθρογράφος της SZ, σύμφωνα με την Deutsche Welle.

«Δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος διαμεσολαβητής»

«Ήταν μια κακή ιδέα. Δεν υπάρχει μάλλον πιο ακατάλληλος άνθρωπος για να μεσολαβήσει στη Μεσόγειο μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου. Ο Πούτιν δεν μπορεί και δεν θέλει να είναι αξιόπιστος διαμεσολαβητής. Διότι η Ρωσία έχει τα δικά της συμφέροντα τόσο στη Μεσόγειο όσο και έναντι της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας. Υπό αυτή την έννοια είναι ακόμη πιο παράλογο ότι ο πρόεδρος μιας ευρωπαϊκής χώρας τηλεφώνησε στη Μόσχα και όχι στις Βρυξέλλες. Οι διπλωμάτες της ΕΕ θα μπορούσαν να θυμίσουν στους Κύπριους ποιους στρατηγικούς στόχους ακολουθεί ο Πούτιν: την αποδυνάμωση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ», τονίζεται στο ίδιο άρθρο.

Παράλληλα, σημειώνεται ότι παραδοσιακά η Μόσχα αναζητεί πρόσβαση στη Μεσόγειο και θέλει να διατηρεί εκεί στρατιωτικές βάσεις. «Υπό τον Πούτιν αυτό δεν έχει αλλάξει, σε σχέση με την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η ρωσική συμμετοχή στις συγκρούσεις σε Συρία και Λιβύη αποσκοπεί στο να προσφέρει στο Κρεμλίνο λιμάνια βαθέων υδάτων και στρατιωτικά αεροδρόμια στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ. Ως προς το ερώτημα τι ρόλο παίζει η Κύπρος για το ΝΑΤΟ, η Λευκωσία θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το νησί θεωρείται το αβύθιστο αεροπλανοφόρο της δυτικής συμμαχίας στη Μεσόγειο. Οι Βρετανοί διαθέτουν στην Κύπρο αεροπορική βάση και έναν σταθμό παρακολούθησης».

Αστεία και ανόητη ενέργεια

Το άρθρο σημειώνει ακόμη ότι η ΕΕ είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τον Ρώσο πρόεδρο όταν τα μέλη της μαλώνουν μεταξύ τους. «Ως διαμεσολαβητής μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου ο Πούτιν θα αξιοποιούσε την ευκαιρία για να διχάσει ακόμη περισσότερο το ευρωπαϊκό στρατόπεδο. Ο Τούρκος πρόεδρος βρίσκεται ούτως ή άλλως σε τροχιά σύγκρουσης με την ΕΕ εξαιτίας των προσφύγων, των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι δε πρόεδροι Τουρκίας και Ρωσίας ασκούν εδώ και χρόνια από κοινού (ενίοτε και ο ένας εναντίον του άλλου) μια πολιτική η οποία πλήττει τόσο την ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ».

«Το να δίνεις σε αυτούς τους δυο ηγέτες τη δυνατότητα να λύσουν τη διαμάχη στο Αιγαίο κατά το δοκούν θα ισοδυναμούσε με πολιτική χρεοκοπία της ΕΕ» υποστηρίζουν οι Γερμανοί. «Πριν από 10 μέρες τουρκικά ερευνητικά ήθελαν να κάνουν έρευνες μπροστά στο Καστελλόριζο στις ακτές της Τουρκίας. Και αυτό θα συνιστούσε παράβαση δικαίου. Τουρκικές και ελληνικές φρεγάτες είχαν έρθει επικίνδυνα κοντά. Η καγκελάριος Μέρκελ και Ευρωπαίοι διπλωμάτες κατάφεραν όμως να μεσολαβήσουν. Γιατί να μην μπορούν να το κάνουν και αυτή τη φορά Βρυξέλλες και Βερολίνο; Το να ζητάει ένας Ευρωπαίος ηγέτης – η χώρα του οποίου απολαμβάνει της προστασίας του ΝΑΤΟ – τη βοήθεια του Κρεμλίνου δεν είναι απλώς αστείο, αλλά και ανόητο. Γιατί δηλαδή να μην μπορέσει η Μέρκελ να μεσολαβήσει μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας;».