Παναγία των Παρισίων: Ο επόμενος κίνδυνος για τον ναό – σύμβολο της Γαλλίας είναι το νερό

Πέρα από τις καταστροφικές φλόγες, ο γοτθικός ναός της Παναγίας των Παρισίων έχει να αντιμετωπίσει πλέον και έναν άλλον κίνδυνο, το ίδιο το μέσο που καλείται να τη σώσει από τη φωτιά: το νερό.

Αυτό επεσήμανε από την πρώτη στιγμή της είδησης για την πυρκαγιά στη Παναγία των Παρισίων ο καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής και Αποκατάστασης Μνημείων και υποδιευθυντής του Ινστιτούτου Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ισπανίας Χαβιέρ Ριβέρα Μπλάνκο, επικαλούμενος το προηγούμενο παράδειγμα του καθεδρικού ναού της Λιόν, ο αντίστοιχος ναός στη Νότιο Γαλλία σώθηκε το 1966 επειδή αποφεύχθηκε να κατασβεστεί η πυρκαγιά με τη χρήση νερού.

Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι προτιμότερο να αφεθούν τα ξύλινα και γύψινα δομικά στοιχεία στους υποστηρικτικούς αρμούς και στις αντηρίδες της Παναγίας των Παρισίων να καούν παρά να ρίξουν νερό στις νευρώσεις, διότι αυτές θα απορροφήσουν την υγρασία, αυξάνοντας έτσι το βάρος τους, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν κατάρρευση όλου τού συνόλου.

«Στη Λιόν συνέβη το ίδιο πριν πενήντα χρόνια. Οι ειδικοί έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, αποφεύχθηκε να βρέξουμε τις πέτρες και ο Καθεδρικός σώθηκε».

Παναγία των Παρισίων: Ο Βίκτορ Ουγκό είχε περιγράψει την φωτιά από το 1831

Στο θρυλικό βιβλίο του «Η Παναγία των Παρισίων» ο Βίκτορ Ουγκό περιγράφει μια φωτιά σαν αυτή που κατέστρεψε τον εμβληματικό ναό του Παρισιού το βράδυ της Δευτέρας.

Οι στιγμές από τη χθεσινή πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων είναι σοκαρίστηκες. Κι όμως ο διάσημος συγγραφέας Βίκτορ Ουγκό είχε περιγράψει το 1831 με τρομερές λεπτομέρειες την καταστροφική φωτιά στο ναό-σύμβολο της Γαλλίας.

«Όλα τα βλέμματα στράφηκαν στο πιο ψηλό μέρος της εκκλησίας. Αυτό που έβλεπαν ήταν κάτι συγκλονιστικό. Μια μεγάλη φλόγα υψωνόταν ανάμεσα στους δυο πύργους με ανεμοστρόβιλους και σπινθήρες, μια τεράστια και αναξέλεγκτη φλόγα η οποία πότε φαινόταν και πότε χανόταν από τον πυκνό καπνό», έγραφε ο Ουγκό στο βιβλίο του, «η Παναγία των Παρισίων»

Ο συγγραφέας με τον υπέροχο γλαφυρό του τρόπο περιγράφει τα αγάλματα να ζωντανεύουν από την φωτιά και άλλα να γελάνε και να κοροϊδεύουν και άλλα ακόμα και να φτερνίζονται από τους καπνούς.