Μύθος: Ισπανός δημόσιος υπάλληλος δεν είχε εμφανιστεί στη δουλειά του για τουλάχιστον έξι χρόνια!

Μόνο όταν ο Χοακίν Γκαρθία, ένας Ισπανός δημόσιος υπάλληλος, κλήθηκε να παραλάβει ένα βραβείο για δύο δεκαετίες πιστής και αφοσιωμένης υπηρεσίας, κάποιος συνειδητοποίησε ότι στην πραγματικότητα δεν είχε εμφανιστεί στο γραφείο του για τουλάχιστον έξι χρόνια – μπορεί και για 14!

Ο Γκαρθία, ένας 69χρονος μηχανικός, άρχισε να εργάζεται για την τοπική αυτοδιοίκηση στη νοτιοδυτική πόλη Κάντιθ το 1990, σύμφωνα με την el Mundo, και το 1996 ήταν τοποθετημένος στο δημοτικό συμβούλιο για το νερό «Agua de Cadiz», όπου η δουλειά του ήταν να εποπτεύει μια μονάδα επεξεργασίας λυμάτων.

Το 2010, όταν ο Γκαρθία – ο οποίος έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί – έπρεπε να παραλάβει το μετάλλιο για τη μακρά θητείας του, ο άνδρας που τον προσέλαβε, ο αντιδήμαρχος Χόρχε Μπας Φερνάντεθ, αναρωτήθηκε πού ήταν: «Εξακολουθεί να βρίσκεται στην μισθοδοσία», δήλωσε στην εφημερίδα. «Σκέφτηκα, πού είναι αυτός ο άνθρωπος; Είναι ακόμα εκεί; Έχει συνταξιοδοτηθεί; Έχει πεθάνει;»

Αφού ο πρώην διευθυντής του συμβουλίου υδάτων, ο οποίος είχε το γραφείο του απέναντι από του Γκαρθία, είπε στον Φερνάντεθ ότι δεν είχε δει τον υπάλληλό του εδώ και αρκετά χρόνια, ο αντιδήμαρχος κάλεσε τον μηχανικό. «Τον ρώτησα: τι κάνεις;» είπε ο Φερνάντεθ. «Τι έκανες χθες; Και τον προηγούμενο μήνα; Δεν μπορούσε να απαντήσει».

Ένα δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο στον Γκαρθία 27,000 ευρώ, το ισοδύναμο μετά από φόρους ενός ετήσιου μισθού του, έχοντας διαπιστώσει προηγουμένως ότι ο μηχανικός δεν φαίνεται να είχε πατήσει στο γραφείο του για «τουλάχιστον έξι χρόνια» και δεν είχε κάνει «απολύτως καμία δουλειά μεταξύ του 2007 και του 2010», το έτος πριν από τη συνταξιοδότησή του.

Ο Γκαρθία δήλωσε στο δικαστήριο ότι είχε πάει στο γραφείο, αν και παραδέχτηκε ότι μπορεί να μην έχει διατηρήσει κανονικές ώρες δουλειάς. Είπε ότι ήταν θύμα εκφοβισμού στο χώρο εργασίας εξαιτίας της σοσιαλιστικής πολιτικής της οικογένειάς του και είχε σκόπιμα παραμεληθεί στο συμβούλιο υδάτων.

Οι φίλοι του είπαν στην El Mundo ότι ο μηχανικός δεν ήταν πρόθυμος να αναφέρει τους ισχυρισμούς του για παρενόχληση επειδή είχε «μια οικογένεια να ζήσει» κι ανησυχούσε ότι δεν θα βρει άλλη δουλειά στην ηλικία του. Ήταν τόσο καταθλιπτικός από την κατάστασή του που είχε δει έναν ψυχίατρο, είπαν.

Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επιτροπή για το νερό πίστευε ότι ο Γκαρθία ήταν ευθύνη του δημοτικού συμβουλίου για το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας του, ενώ το δημοτικό συμβούλιο θεωρούσε ότι εργαζόταν για το συμβούλιο υδάτων.

Ο μηχανικός απλώς εκμεταλλεύτηκε την σύγχυση και σίγουρα έγραψε… ιστορία.