Παυλόπουλος: Το Βιβλίο εξακολουθεί ν’ αποτελεί την «κιβωτό» διάδοσης κάθε σημαντικού Πολιτισμού

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε πως μέσω του βιβλίου διακινείται η γνώση και προάγεται η σκέψη.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος εγκαινίασε στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής έκθεση με θέμα «Τα 100 πρώτα χρόνια της Τυπογραφίας μέσα από τους θησαυρούς της Ιστορικής Βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας» και εξήρε το γεγονός ότι η πραγματοποίηση της παρούσας έκθεσης αποτελεί το εμβληματικό αποτέλεσμα της συνεργασίας της «Ελβετικής Ένωσης Φίλων της Ιστορικής Βιβλιοθήκης της Ανδρίτσαινας» και της «Νικολοπουλείου Βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας» με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

Όπως επισήμανε, είναι άξιο επαίνου το ό,τι η περιοδική αυτή έκθεση, διαρκείας δύο μηνών, λαμβάνει χώρα μέσα στο 2018, έτος κατά το οποίο η Αθήνα, με απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ, ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου και υπογράμμισε ότι το Βιβλίο εξακολουθεί ν’ αποτελεί το «όχημα», την «κιβωτό» της διάδοσης κάθε σημαντικού Πολιτισμού, παρά την μεγάλη εξάπλωση και χρήση των σύγχρονων ηλεκτρονικών τεχνολογιών για την επικοινωνία των ανθρώπων μεταξύ τους.

«Διότι μέσω του βιβλίου διακινείται η γνώση και προάγεται η σκέψη, οι οποίες προκύπτουν από την σοβαρή μελέτη του και τον αναστοχασμό πάνω στο περιεχόμενό του» τόνισε ο κ. Παυλόπουλος.

Αναφερόμενος στο χρονικό της δημιουργίας της «Νικολοπουλείου Βιβλιοθήκης» στην Ανδρίτσαινα, υπενθύμισε ότι χρονολογείται από το 1840 και, όπως φανερώνει και τ’ όνομά της, δημιουργήθηκε χάρη σε δωρεά του διαφωτιστή Κωνσταντίνου Νικολόπουλου, ο οποίος προσέφερε την συλλογή του.

Σημείωσε, επίσης, ότι η εν λόγω συλλογή περιλαμβάνει 3900 σπάνιους τόμους, από τις απαρχές της τυπογραφίας έως και τις αρχές του 19ου αιώνα, και δωρήθηκε από τον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο στην γενέτειρα του πατέρα του, την Ανδρίτσαινα της Πελοποννήσου, το 1838, ώστε να δημιουργηθεί εκεί Εκπαιδευτικό Κέντρο του Νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους.

Σχετικά με την παρούσα έκθεση, τόνισε ότι αφενός παρουσιάζει τις σπάνιες εκδόσεις του 16ου αιώνα της συλλογής του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου, για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό.

Και, αφετέρου, αναδεικνύει την εξαιρετική σημασία του Ελβετικού φιλελληνισμού, αφού η «Ελβετική Ένωση Φίλων της Ιστορικής Βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας», που ιδρύθηκε στο Φρίμπουργκ (Fribourg) της Ελβετίας την 24η Απριλίου 1987 από τον Έλληνα ευπατρίδη, ιατρό Παναγιώτη Πετρόπουλο, και από ομάδα εκλεκτών Ελβετών φιλελλήνων, αριθμεί σήμερα περί τα 200 μέλη και επιτελεί εξαιρετικό πολιτιστικό έργο, βαθαίνοντας τους πνευματικούς δεσμούς μεταξύ των Λαών των δύο Χωρών.

«Συνιστά, μάλιστα, πρόσθετη ευτυχή συγκυρία το γεγονός ότι φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια εξαιρετικών διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας.

Είναι σημαντικό, λοιπόν, το γεγονός ότι τόσον η Πρεσβεία της Ελλάδας στη Βέρνη, όσο και η Πρεσβεία της Ελβετίας στην Αθήνα, έχουν υποστηρίξει μ’ ενθουσιασμό την διοργάνωση αυτής της έκθεσης, η οποία θα ολοκληρωθεί με μια, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, επιστημονική ημερίδα, με θέμα την σπουδαιότητα της τυπογραφίας στην διάδοση των ελληνικών γραμμάτων στην αναγεννησιακή Ευρώπη του 16ου αιώνα» πρόσθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Τέλος, υπενθύμισε, ότι η «Ελβετική Ένωση Φίλων της Ιστορικής Βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας», στα σχεδόν τριάντα χρόνια από την ίδρυσή της, έχει να επιδείξει, χάρη στην μεγάλη γενναιοδωρία των μελών της, λίαν σημαντικό έργο.

Έτσι, πέραν των συνεχών πρωτοβουλιών του για την όλο και μεγαλύτερη σύσφιξη των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας, έχει πράξει και τ’ ακόλουθα, ειδικώς για την Ιστορική Βιβλιοθήκη της Ανδρίτσαινας:

Συνεργάσθηκε στενά με τους φορείς στην Ελλάδα, ώστε να κατασκευασθεί το νέο κτήριο της Βιβλιοθήκης στην Ανδρίτσαινα και να στεγασθεί, υπό άκρως σύγχρονες συνθήκες συντήρησης, η μοναδικής αξίας συλλογή βιβλίων του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου.

Ίδρυσε εξειδικευμένο εργαστήριο συντήρησης και βιβλιοδεσίας μέσα στον χώρο της Βιβλιοθήκης.

Ακόμη, χρηματοδότησε την επαγγελματική κατάρτιση στην Ελβετία, για την συντήρηση βιβλίου, ενός νέου από την Ανδρίτσαινα και χρηματοδοτεί, με μεγάλο ενθουσιασμό και ακάματα, την συντήρηση των τόμων της εν λόγω Βιβλιοθήκης.