“Είμαι ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος”: Η ιστορία του πιο διαβόητου serial killer των ΗΠΑ (pics)

«Έβαλα πέντε ανθρώπους στο χώμα. Είμαι στη φυλακή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Είμαι ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος». Αυτός ήταν ο Τσαρλς Μάνσον, ο πλέον διαβόητος serial killer στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε και ενορχήστρωσε το πιο φρικιαστικό έγκλημα που θα μπορούσε να γίνει ποτέ.

Ο εμπνευστής ενός «φυλετικού πολέμου», που ονόμασε Helter Skelter και οδήγησε την πιστή του ομάδα στη δολοφονία 9 ατόμων, πέθανε τον περιασμένο Νοέμβριο, σε ηλικία 83 ετών στη φυλακή.

Εκεί όπου βρισκόταν από το 1969, όταν σόκαρε ολόκληρο τον κόσμο με το φριακιαστικό του έγκλημα στο σπίτι του σκηνοθέτη Ρομάν. Ο ίδιος δεν σκότωσε ποτέ, όμως δύο χρόνια μετά ο εισαγγελέας πετυχαίνει με ευκολία την καταδίκη του στην θανατική ποινή. Η ζωή του σώζεται μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής στην Καλιφόρνια.

Από νωρίς στην παρανομία

Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο από την ανήλικη αλκοολική Καθλίν Μάντοξ, άρχισε από πολύ μικρή ηλικία να μπαινοβγαίνει στα αναμορφωτήρια και στη συνέχεια στις φυλακές, μέχρι που ξεκίνησε να οργανώνει την «οικογένεια Μάνσον», όπως συνήθιζε να την αποκαλεί, την οποία αποτελούσαν κυρίως γυναίκες, που τον ακολουθούσαν πιστά και ήταν οι ερωτικές του σύντροφοι.

Την άνοιξη του 1968 θα γνωρίσει τον Ντένις Γουίλσον, ντράμερ των Beach Boys και θα μετακομίσει σπίτι του στο Λος Άντζελες μαζί με την «οικογένειά» του. Με το πέρασμα του χρόνου αυξανόταν και ο αριθμός των γυναικών που εντάσσονταν στην ομάδα του Μάνσον, ο οποίος περνούσε τον χρόνο του τραγουδώντας με τον Γουίλσον, ενώ οι γυναίκες φρόντιζαν και τους δύο, κρατώντας περισσότερο το ρόλο του υπηρετικού προσωπικού.

Εννοείται ότι το σεξ ήταν ελεύθερο μεταξύ τους και κομμάτι της φιλοσοφίας του Μάνσον, σε ένα Χόλιγουντ που είχε αρχίσει να απελευθερώνεται σεξουαλικά. Ο Γουίλσον, όπως πολύς κόσμος εκείνη την περίοδο, ενθουσιάστηκε με το ταλέντο του Μάνσον και την ιδιαίτερη, ανήσυχη προσωπικότητά του. Έτσι έκλεισε και πλήρωσε στούντιο, προκειμένου ο Μάνσον να ηχογραφήσει τραγούδια που είχε γράψει ο ίδιος. 

"Είμαι μία… ανώτερη δύναμη"

Οι πρώτοι οπαδοί ήταν κάποιοι μηχανόβιοι αλλά και πολλές πλούσιες κοπέλες με διαταραγμένες προσωπικότητες, τις οποίες υπέβαλε σε πλύση εγκεφάλου με τη βοήθεια διάφορων ναρκωτικών και παραισθησιογόνων.

Στο κοινόβιο, ο Μάνσον παρουσιαζόταν σαν «μία ανώτερη δύναμη». Είχε αφήσει μακριά μαλλιά και μούσι για να «θυμίζει» τον Ιησού Χριστό. Είχε τρεις έμμονες ιδέες που έγιναν τελικά τα θεμέλια της εγκληματικής του δράσης: την σαϊεντολογία, τον βουδισμό και το έργο των Βeatles.

Εμπνεόμενος από εκεί, έπαιζε για ώρες την κιθάρα του και συνέθετε δικά του τραγούδια στο στυλ των Σκαθαριών. Ισως το πιο βασικό κήρυγμα του «πατέρα» Μάνσον ήταν η σεξουαλική απελευθέρωση, κατά το πνεύμα της εποχής. Εδινε γενναίες δόσεις LSD στην οικογένεια, και οργάνωνε σεξουαλικά όργια στα οποία έπρεπε να παίρνουν μέρος όλοι.

Αυτόν τον αλληλοσπαραγμό λευκών και μαύρων τον ονόμασε «Helter Skelter» (φύρδην μίγδην) από το γνωστό τραγούδι των Beatles. Ο Μάνσον προφήτευε ότι σύντομα οι μαύροι θα εξεγείρονταν και θα άρχιζαν να σκοτώνουν τους λευκούς, μετατρέποντας τις πόλεις της Αμερικής σε κόλαση. Θα νικούσαν, αλλά λόγω της «έμφυτης κατωτερότητάς τους» οι μαύροι δεν θα μπορούσαν να ασκήσουν την εξουσία. Και τότε θα καλούσαν τον Μάνσον να γίνει ο ηγέτης σαν «Πέμπτος Αγγελος», η μετενσάρκωση του Ιησού Χριστού. Οι άλλοι Τέσσερις Αγγελοι ήταν οι Beatles.

«Πρέπει να κάνουμε ένα έγκλημα που θα τραβήξει την προσοχή όλου του κόσμου», έλεγε όταν άρχισε να καθοδηγεί την ομάδα σε σχέδια για σφαγές. 

Το φρικιαστικό έγκλημα στη βίλα του Πολάνσκι

Στις 9 Αυγούστου του 1969 σημειώθηκε ένα από τα πιο σοκαριστικά εγκλήματα στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ, στο σπίτι του σκηνοθέτη Ρομάν τις 9 Αυγούστου του 1969 έγινε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ και ίσως το συγκονιστικότερο στην ιστορία του Χόλιγουντ.

Το σπίτι του Πολάνσκι επιλέγεται ως στόχος από τον ίδιο τον Μάνσον, γιατί είχε προηγούμενα με τον παραγωγό που έμενε πριν σε αυτό -είχε απορρίψει τη μουσική του.

Εκείνη τη νύχτα πέντε άνθρωποι βρίσκονται στην κατοικία του Cielo Drive: η Τέιτ, ο πρώην σύντροφός της και διάσημος κομμωτής, Τζέι Σίμπρινγκ, η κληρονόμος Αμπιγκέιλ Φόλγκερ με τον φίλο της, ηθοποιό και συγγραφέα, Βόιτεκ Φρικόφσκι και ο 18χρονος Στίβεν Πάρεντ, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τους υπόλοιπους, απλώς έκανε επίσκεψη στο σπίτι για να συναντήσει τον φύλακα και να του πουλήσει ένα ραδιόφωνο.

Ο Μάνσον, στέλνει στη δολοφονική αποστολή δύο γυναίκες και δύο άντρες, τους Τεξ Γουότσον, Πατ Κρενγουινκλ, Σούζαν Ατκινς και Λίντα Καζάμπιαν, οι οποίοι επιβιβάζονται σε ένα Ford του ’59 και φτάνουν στο σπίτι γύρω στα μεσάνυχτα, σκαρφαλώνοντας από την πλευρά του λόφου.

Η «οικογένεια» μπαίνει στο σπίτι, συγκεντρώνει και τα τέσσερα πρόσωπα που βρίσκονταν εκεί στο σαλόνι. Αρχικά δένουν ένα σκοινί γύρω από το λαιμό της Τέιτ και του Σίμπρινγκ. Εκείνος διαμαρτύρεται, τους λέει για την εγκυμοσύνη της, ο Γουότσον πυροβολεί δύο φορές.

Ο Φρικόφσκι καταφέρνει να φύγει, τρέχει προς την έξοδο, τον προλαβαίνουν οι πυροβολισμοί, πέφτει και δέχεται 51 μαχαιριές. Η Φόλγκερ προσπαθεί να τρέξει στην κρεβατοκάμαρα, η Κρένγουικλ της βάζει τρικλοποδιά, ο Γουότσον την αποτελειώνει.Η Τέιτ παρακαλεί για τη ζωή του μωρού της.

Μια μέρα μετά,η «οικογένεια» ξαναχτυπά -με επικεφαλής τον ίδιο τον Μάνσον- και δολοφονεί, πάντα με πολλαπλές μαχαιριές και ματωμένες επιγραφές στον τοίχο, το ζεύγος Λαμπιάνκα στο σπίτι τους στο Λος Αντζελες.

Αμετανόητος μέχρι το τέλος της ζωής του

Η αστυνομία κάνει απανωτά λάθη καθυστερώντας να συνδέσει τις δύο υποθέσεις, ενώ ο Τύπος δεν δείχνει έλεος, κατηγορώντας τα θύματα για έξαλλα πάρτι και σατανιστικά όργια (επηρεασμένος από το «Μωρό της Ρόζμαρι»).

Οι δολοφόνοι συλλαμβάνονται τέσσερις μήνες μετά, όταν η Σούζαν Ατκινς, η οποία προφυλακίζεται για άλλη υπόθεση, κομπάζει για τα εγκλήματα στο σπίτι της Τέιτ και εκμυστηρεύεται σε συγκρατούμενη ότι θα επακολουθήσουν οι δολοφονίες των Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και Φρανκ Σινάτρα.

Η πολύκροτη δίκη κράτησε σχεδόν ένα χρόνο, και ο Μάνσον καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1972, όταν το ανώτατο δικαστήριο κατήργησε την εσχάτη των ποινών στην Καλιφόρνια.

Από τότε ο Μάνσον είχε υποβάλει αρκετές φορές αίτηση αποφυλάκισης και όλες απορρίφθηκαν.Το 2007 η επιτροπή αναστολών έκρινε πως, παρά τη μεγαλη του ηλικία, «συνεχίζει να αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους και εξακολουθεί να μπορεί να βλάψει οποιονδήποτε έρθει σε επαφή μαζί του».

Μάλιστα ο Μάνσον είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στα προγράμματα αυτοβοήθειας ή εκπαίδευσης και σύμφωνα με τα λεγόμενα του επιτρόπου Τζον Πεκ, δεν είχε δείξει κανένα σημάδι μεταμέλειας. 

Πώς ο Μάνσον παρέσυρε τις κοπέλες σε ομαδικά όργια

Τα «θύματα» του Τσαρλς Μάνσον ήταν ευαίσθητες νεαρές κοπέλες από διαλυμένες οικογένειες, που έψαχναν απεγνωσμένα μία «πατρική φιγούρα». Ο Μάνσον τους έταζε λαγούς και πετραχήλια. «Είπε ότι είχα κόμπλεξ με τον πατέρα μου. Εντυπωσιάστηκα, γιατί κανείς δεν μου είχε ξαναπεί κάτι τέτοιο. Δεν γνώρισα τον πατέρα μου και μισούσα τον πατριό μου», δήλωσε η Λίντα Κασάμπιαν στο δικαστήριο.

Ένα απ’ τα βασικά «κηρύγματα» του «πατέρα» της οικογένειας Μάνσον, ήταν η σεξουαλική απελευθέρωση. Ήταν τυχερός, γιατί τα διδάγματά του συμβάδιζαν με τα ήθη της εποχής και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να πείσει τους μαθητές του να συμμετάσχουν στα σεξουαλικά όργια.

Χορηγούσε, μάλιστα, γενναιόδωρες δόσεις LSD στην οικογένεια, για να εξαλείψει οποιεσδήποτε αμφιβολίες. Χρησιμοποιούσε την κουλτούρα των χίπηδων προς το συμφέρον του.

«Ο Τσάρλι μας είπε να κάνουμε έρωτα όλοι μαζί. Βγάλαμε όλοι τα ρούχα μας και ξαπλώσαμε στο πάτωμα. Δεν είχε σημασία ποιος ήταν δίπλα, άντρας ή γυναίκα. Κάναμε έρωτα όλοι μαζί», συνέχισε η απολογία της Λίντα Κασάμπιαν.

Το σεξ ήταν ο τρόπος του να «παγιδεύσει» καινούρια μέλη. Η Κασάμπιαν είπε ότι κάθε γυναίκα στην οικογένεια είχε χρέος «να κάνει έρωτα μαζί τους, για να τους πείσουμε να μπουν στην οικογένεια. Κι αν δεν ήθελαν, να μην τους δώσουμε άλλη σημασία».

Το δεξί χέρι του Μάνσον, ο Τσαρλς Γουότσον, εξήγησε στο βιβλίο του τον τρόπο που κατάφερε ο Μάνσον να κερδίσει την τυφλή υποταγή της οικογένειας: «Ο Μάνσον ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης, που μας γοήτευσε με τα ψέματα και τις διεστραμμένες φιλοσοφίες του. Κάλυψε τις ψυχολογικές μας ανάγκες, μέχρι που μας κρατούσε για τα καλά υπό την επήρειά του. Τα ναρκωτικά το έκαναν πιο εύκολο να μαγευτούμε. Χρησιμοποιούσε τη μουσική του, για να μας φέρει όλους πιο κοντά. Η υπακοή ήταν έμβλημα τιμής στην οικογένεια».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

"Ένας άντρας μπορεί να ξεχάσει που πάρκαρε, αλλά δεν ξεχνάει ποτέ το στοματικό σεξ"

Πού βρίσκονται 8 από τις 10 πιο μολυσμένες πόλεις στην Αμερική

Συρία: Η επόμενη μέρα μετά απο 7 χρόνια φρίκης