Η ιστορία του Χόλιγουντ: Τα 600 στρέμματα και η έμπνευση της γυναίκας του κτηματομεσίτη για το όνομα

Το Χόλιγουντ (Hollywood) θα ήταν ένα άσημο προάστιο του Λος Άντζελες, αν δεν γινόταν στο διάβα του χρόνου η πρωτεύουσα της πανίσχυρης αμερικανικής βιομηχανίας της κινούμενης εικόνας, πρώτα του κινηματογράφου και κατόπιν της τηλεόρασης.

Η ιστορία του ξεκινά μόλις το 1886, όταν στην περιοχή καταφθάνει ένας κτηματομεσίτης από το Κάνσας, ο 54χρονος Χάρβεϊ Χέντερσον Γουίλσον. Αγόρασε μία έκταση εξακοσίων στρεμμάτων και πολύ σύντομα άρχισε να ξεδιπλώνει το όραμά του. Θα δημιουργούσε μια κοινότητα για αφοσιωμένους χριστιανούς, που θα ζούσαν μια ηθική ζωή, απαλλαγμένη από τις αμαρτίες και το αλκοόλ.

Το όνομα «Χόλιγουντ» ήταν έμπνευση της συζύγου του Νταΐντα. Είχε σχέση με τα πιστεύω τους και το εμπνεύστηκε από το όνομα της θερινής κατοικίας ενός οικογενειακού τους φίλου στο Σικάγο.

Τα επόμενα χρόνια, το Χόλιγουντ άρχισε ν’ αλλάζει όψη, όχι προς την κατεύθυνση που επιθυμούσε ο Γουίλκοξ, καθώς το όραμά του αποδείχτηκε μια ακόμη ουτοπία. Η περιοχή άρχισε να οικοδομείται με ταχείς ρυθμούς, εξαιτίας του καλού της κλίματος, αλλά και της ανάπτυξης και επέκτασης του σιδηροδρόμου. Η κεντρική λεωφόρος Πρόσπεκτ -η σημερινή Χόλιγουντ Άβενιου- μετατράπηκε σ’ έναν δρόμο με κύρος, όπου κάθε πλούσιος από τη Δύση επιθυμούσε μία κατοικία. Το 1903 η κοινότητα απέκτησε νομική οντότητα, αλλά λόγω της έλλειψης πόσιμου νερού αναγκάστηκε να υπαχθεί το 1910 στην πόλη του Λος Άντζελες.

Το ίδιο διάστημα η πόλη υπέστη μια ακόμη μετάλλαξη, όταν μια μικρή ομάδα Εβραίων εμπόρων της Ανατολικής Ακτής, που πίστευαν πολύ στο μέλλον του κινηματογράφου, βρήκαν στην νότια Καλιφόρνια τις ιδανικές συνθήκες για τα γυρίσματα των ταινιών του. Συνδύαζε ήπιο κλίμα, παρατεταμένη ηλιοφάνεια και πολυμορφία χώρων.

Το ήσυχο προάστιο του Λος Άντζελες με τις πορτοκαλιές, γέμισε σύντομα από πρόχειρα υπαίθρια πλατό, καθώς οι ταινίες τότε γυρίζονταν μόνο στο φως του ήλιου. Μέσα σε λίγα χρόνια, οι πρώην παλιατζήδες και πωλητές γαντιών κατάφεραν να μετατρέψουν αυτό το ριψοκίνδυνο πείραμα σε κερδοφόρα επιχείρηση και να καταστήσουν το Χόλιγουντ την πρωτεύουσα της βιομηχανίας των ονείρων με παγκόσμια απήχηση.

Οι ανάγκες αυτής της νέας βιομηχανίας έφεραν ραγδαίες αλλαγές στην κοινότητα, προκαλώντας συγκρούσεις ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους κατοίκους. Οι αγροτικές εκτάσεις στα βόρεια της κεντρικής λεωφόρου κόπηκαν σε οικόπεδα, όπου χτίστηκαν σπίτια για τη φιλοξενία των εργαζομένων. Εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, κινηματογράφοι, κλαμπ και τράπεζες άρχισαν να ξεφυτρώνουν παντού, κατά τις δεκαετίες του’ 20 και του ’30.

Επί τρεις περίπου δεκαετίες, από τον βωβό κινηματογράφο ώς τις ομιλούσες ταινίες, προσωπικότητες όπως οι Ντέιβιντ Γκρίφιθ, Σάμιουελ Γκόλντουιν, Άντολφ Ζούκορ, Γουίλιαμ Φοξ, Λούις Μάγερ, Τζέσι Λάσκι, Ντάριλ Ζάνουκ και Χάρι Κον διετέλεσαν επικεφαλής τών μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών (20th Century Fox, Metro-Goldwyn-Mayer, Paramount Pictures, Columbia, Warner Brothers κ.ά.), παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του κινηματογράφου.

Οι πρωταγωνιστές των ταινιών, μυθικά ονόματα πλέον σε όλο τον κόσμο, ζούσαν και εργάζονταν μέσα σε ένα περιβάλλον πλούτου και λάμψης, ενώ η συμπεριφορά τους συχνά σκανδάλιζε την κοινή γνώμη. Η συντηρητική Αμερική θεωρούσε το Χόλιγουντ συνώνυμο της αμαρτίας και «Νέα Βαβυλώνα».

Το Χόλιγουντ ήταν πλέον μια αντιφατική πόλη, «…ελαφρόμυαλη και σοβαρή, τολμηρή και φιλόδοξη, ανήθικη και φανταχτερή, πρόστυχη και φτηνή και απίθανα μεγαλοπρεπής, σκουπίδια και μεγαλοφυία σε μια απίστευτη ένωση», όπως συμπέρανε μια ατάκα από ένα μιούζικαλ του 1935. Ποιος να φανταζόταν την εξέλιξη αυτή, με δεδομένο το αρχικό όραμα του ιδρυτή της.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε σταδιακά να χάνει την λάμψη του. Με τήν διάδοση της τηλεόρασης την δεκαετία του ’60, τα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο εγκατέλειψαν την περιοχή και το Χόλιγουντ έγινε ή έδρα της τηλεοπτικής βιομηχανίας των ΗΠΑ. Οι περισσότεροι αστέρες της μεγάλης οθόνης μετακόμισαν στο κοντινό Μπέβερλι Χιλς και τα κομψά εστιατόρια και μαγαζιά τους ακολούθησαν.